تعیین درجۀ توسعه یافتگی شهرستانهای استان آذربایجان شرقی (1375)

جغرافیاوتوسعه ناحیه ای

مقاله 1، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 5، خرداد 1384   

نوع مقاله: علمی- پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/geography.v3i5.3050

نویسندگان

ابوالفضل قنبری هفت چشمه^{* 1}؛ کریم حسین زاده دلیر²

¹*

²دانشگاه تبریز

چکیده

این پژوهش، در پی تعیین درجۀ توسعه یافتگی شهرستانهای استان آذربایجان شرقی در سال 1375 است. جامعۀ آماری تحقیق، 14 شهرستان استان را شامل می‌شود، که براساس 37 شاخص رتبه‌بندی شده‌اند. با توجّه به مؤلّفه‌های مورد بررسی، رویکرد حاکم بر این پژوهش «توصیفی - تحلیلی» است. شاخص‌های مورد بررسی، شامل شاخص‌های فرهنگی، مسکن، بهداشتی - درمانی، اقتصادی، جمعیتی و زیربنایی بوده و با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی و شاخص ترکیبی توسعۀ انسانی (HDI)، درجۀ توسعه یافتگی نواحی محاسبه شده است.
یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که رتبه و سطح شهرستانها در شاخص‌های مختلف، متفاوت‌اند که این مسأله بیانگر توسعۀ نامتعادل شهرستانها در بخش ها و شاخص‌های مختلف است. همچنین الگوی توسعه در استان آذربایجان شرقی از الگوی مرکز- پیرامون پیروی می‌کند.
واژه‌های کلیدی: توسعه، نابرابری، آذربایجان شرقی، مرکز- پیرامون.

کلیدواژه‌ها

*