Honoré de Balzac in Iran

پژوهش های زبان و ترجمه فرانسه

Article 10, Volume 2, Issue 2, October 2019, Pages 207-231   

Document Type: پژوهش های زبان و ترجمه فرانسه

DOI: 10.22067/rltf.v2i2.87869

Abstract

It is an undeniable fact that Honoré de Balzac was an influential and well-known writer of nineteenth century who was known as one of the founders of realism in Europe. He helped to establish the traditional form of the novel and is generally considered to be one of the greatest novelists of all time. The novel La Comédie humaine, which presents a panorama of post-Napoleonic French life, is generally viewed as his magnum opus. Iranians are familiar with Balzac thanks to translators and translated books. Many of Balzac's works have inspired Iranian and writers and they are a continuing source of inspiration. The aim of this study was to discover the reason of Balzac's reception in Iran since the publication of his first translated book (the Girl with the Golden Eyes and Colonel Chabert). We will represent and use the reception theory; moreover we will have a brief look at the list of his translated books into Persian considering the social and cultural condition of Iran.

Keywords

Honoré de Balzac; realism; translation; Reception

References

بوباکور، س. (1391). بالزاک میان نوشتار و ثروت: تجربه زندگی. مطالعات زبان فرانسه، 3(6)، 29-36.

پروینی، خ.، و شکری، م. (1392). نظریة پذیرش در نقد ادبی و ادبیات تطبیقی. ادبیات تطبیقی (فرهنگستان زبان و ادب فارسی)، 8(8)، 21-39.

تسوایگ، ا. (1383). سه استاد سخن (بالزاک، دیکنز، داستایفسکی). ترجمة محمدعلی کریمی. تهران: نی.

جواری، م. (1379). از یائوس تا پدیدة دریافت در ادبیات تطبیقی. پژوهش ادبیات معاصر جهان، (8)، 40-47.

حسن زاده میرعلی، ع. (1384). مقایسه تحلیلی رمان‌های ناتورالیستی نانا و رئالیستی باباگوریو، زبان و ادبیات فارسی، (4)، 99-121.

حیاتی آشتیانی، ک. و طالبی، س. (1391). بررسی تطبیقی دیدگاه‌های بالزاک و جمال زاده در دو اثر اوژنی گرانده و دارالمجانین. مطالعات ادبیات تطبیقی، 6 (24)، 63-89.

رنجبر، ا. (1387). مقایسه زنبق دره بالزاک با داش آکل هدایت. زبان و ادبیات فارسی، 51 (207)، 49-74.

سلیمی کوچی، ا. و اعلایی، م.(1392). بازگشت شخصیت‌ها در آثار مصطفی مستور: نوپرداز فن داستان‌نویسی بالزاکی. مطالعات زبان و ادبیات فرانسه، 4 (1)، 67-79.

سید حسینی، س. (1375). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.

علوی، ف.و سعیدی، س. (1389). بررسی جایگاه زن در آثار واقع گرایانه جمالزاده و بالزاک. زن در فرهنگ و هنر، 1 (3)، 39-58.

فارسیان، م.ر. و قادری، ف. (1399). آلبر کامو در ایران. مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.

لطفی پور ساعدی، ک. (1371). درآمدی بر اصول و روش ترجمه. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

لوکاچ، گ. (1384). پژوهشی در رئالیسم اروپایی (بررسی جامعه شناختی آثار بالزاک، استاندال، زولا، تولستوی، گورکی و...). اکبر افسری، تهران: انتشارات علمی فرهنگی.

ممتحن، م.، و لک، ا. (1392). نقش ترجمه در ادبیات تطبیقی و داستان‌نویسی معاصر. پژوهش‌های ترجمه در زبان و ادبیات عربی، 3(9)، 119-141.

نجفی، ا. (1365). مسئله امانت در ترجمه. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

Djavari, M. (2011). Pourquoi plusieurs traductions d’un texte litteraire?. Recherches en Langue et Litterature Françaises, 5(7), 1-10.

Iser, W. (1978). The act of reading a theory of aesthetic response. London: Routledge and Kegan Paul.

Kibedi Varga, A. (1981). La theorie de la litterature. Paris: Picard.

Sergent, L. (1950) »Balzac et la pharmacie. Histoire de la Pharmacie, 38(127), 49-59.