سنجش و اولویت‎بندی حکمروایی خوب محله‌ای (نمونه موردی: محلات منطقه 9 شهر تهران)

پژوهش ‎های جغرافیای سیاسی

مقاله 1، دوره 2، شماره 3 - شماره پیاپی 6، مهر 1396، صفحه 1-23   

نوع مقاله: مقالات علمی -پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/pg.v2i6.61805

نویسندگان

صفر قائدرحمتی^* ؛ سید علی علوی؛ شهرام بزرافکن

دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

تحقق حکمروایی خوب شهری در مدیریت شهری کلان شهرهای ایران و از جمله تهران مستلزم عینیت بخشیدن به مشارکت شهروندان در ابعاد گوناگون است و بر مفاهیمی‌چون عدالت محوری، قانونمندی، شفافیت، اجماع محوری، مشارکت، کارآیی و اثربخشی، پاسخگویی و مسئولیت پذیری تاکید دارد. هدف از این پژوهش سنجش و اولویت‌بندی حکمروایی خوب شهری در محدوده محلات منطقه 9 از مناطق مرکزی شهر تهران است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است؛ بدین منظور از مدل تصمیم‌گیری چند معیاره ی ویکور(VIKOR) و هم چنین تکنیک فازی(FUZZY) جهت رتبه‌بندی 8 محله مورد مطالعه استفاده شده است. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری کوکران برابر با 384 نفر تعیین گردید. بر پایه یافته‌های پژوهش، شاخص‌های 8 گانه حکمروایی خوب شهری در چارچوب مدل ویکور نشان می‌دهند که محله دکتر هوشیار با امتیاز0/093بهترین و محله فتح با امتیاز 0/810 بدترین وضعیت را از لحاظ حکمروایی خوب شهری در بین محله‌های نمونه دارند. که در تبیین و تحلیل به وجود آمدن چنین وضعیتی می توان به مدیریت متمرکز و تک سطحی و از بالا به پایین مسئولین و مدیران شهری در محله‌های مورد مطالعه، ارتباطات و همکاری‌های عمودی، عدم توجه به نهاد‌های مدنی و مردم محور، تبعیض در قوانین و مقررات و در نهایت عدم توجه به راهبرد توسعه جامعه ای به عنوان پایه و اساس توسعه مشارکتی که هدف آن توجه به یک شهروند به مانند عضوی مسئول و فعال در جامعه شهری جهت تشویق همکاریها برای ارتقای استاندارد‌های زندگی خود است، اشاره کرد.

کلیدواژه‌ها

جغرافیای سیاسی شهر؛ حکمروایی خوب شهری؛ محله‌های شهری

مراجع

1. Amoud Architectural and Urban Development Engineers (2006). Detailed Report of District 9 of Tehran Municipality. [in Persian].

2. Badri, Seyyed Ali, Faraji Sabokbar, Hassan Ali, Javdan, Mojtaba, Sharafi, Hojjatallah (2012). Ranking of Rural Sustainability Levels Based on the Vickour Model, Geography and Development Magazine, No. 26.1-20 University Press Sistan and Baluchestan.[in Persian]

3. Baud, I. S. A., & Dhanalakshmi, R. (2007). Governance in urban environmental management: Comparing accountability and performance in multi-stakeholder arrangements in South India. Cities. 24(2). 133-147.

4. Bovaird, T. (2005). Public governance: balancing stakeholder power in a network society. International Review of Administrative Sciences. 71(2). 217-228.

5. Burkepour, N. (2006). Urban Governance and Urban Governance System in Iran, First Conference on Urban Planning and Management, Mashhad: Ferdowsi University of Mashhad. [in Persian].

6. Faraji Sabokbar, H. and et al. (2010). Estimation of Rural Stability Based on Network Analysis Model Using Borda Technique. Case Study: Rural Areas of Fasa. Geographical research quarterly, 72(42). Spring 2008. 135-155. [in Persian].

7. Heinelt, H., & Haus, M. (2005). How to achieve governability at the local level. Theoretical and conceptual considerations on the complementarity of urban leadership and community involvement. I Michael Haus, Hubert Heinelt & Murray Stewart (red) urban governance and Democracy: Leadership and community involvement. London & New York: Routledge.

8. Kardos, M. (2012). The reflection of good governance in sustainable development strategies. Procedia-Social and Behavioral Sciences, No.58. 1166-1173.

9. Kazemian, Gh.R. (2007). Income on Urban Governance Model, Urban Places, Private publishing, No19-20. 52-63.[in Persian]

10. Kedogo, J., Sandholz, S., & Hamhaber, J. (2010, September). Good urban governance, actors’ relations and paradigms: Lessons from Nairobi, Kenya, and Recife, Brazil. In 46th ISOCARP Congress (p. 7).

11. Madanipour, A. (2012). Neighbourhood governance, first publication, Elsevier publication.

12. Mafunisa, M. J. (2004). The role of civil society in promoting good governance in the Republic of South Africa. International review of administrative sciences, 70(3), 489-496.

13. maharati, Y., Hassani Henzai, Vahid and Hamidi, Mojtaba (2012). Strategic Planning Evaluation Based on Good City Governance (Comparative Study of Tehran and Mashhad Planning, 4th Conference on Urban Planning and Management, Mashhad.[in Persian].

14. Mouzen, Sohrab (2012). Evaluation of neighborhood management model based on desirable urban governance indexes: Evin neighborhood, Tehran: Master's thesis of geography and urban planning, Tarbiat Modares University.[in Persian]

15. Park, J. H., Cho, H. J., & Kwun, Y. C. (2013). Extension of the VIKOR method to dynamic intuitionistic fuzzy multiple attribute decision making. Computers & Mathematics with Applications, 65(4). 731-744.

16. Report of the Local Services and Community Safety Overview and Scrutiny Committee (2011), “Neighbourhood Management”, Birmingham City Council.

17. Romańczyk, K. M. (2015). Towards urban governance: Twenty years of neighborhood contracts in the Brussels-Capital Region. Cities, No.44. 1-8.

18. Sanayei, A., Mousavi, S. F., & Yazdankhah, A. (2010). Group decision making process for supplier selection with VIKOR under fuzzy environment. Expert Systems with Applications, 37(1). 24-30.

19. Sarafi, M. & Abdollahi, M. (2008). Analysis of Citizenship Concept and Assessment of its Position in Laws, Regulations and Urban Management, Human Geography Research, 41(63). Spring 2008. 115-134. [in Persian].

20. Schmitter, P. C. (2002). Participation in governance arrangements: Is there any reason to expect it will achieve “sustainable and innovative policies in a multi-level context”? In Participatory governance (pp. 51-69). VS Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden.

21. Shahidi, M.H. (2007). Urbanization, Transportation and Urban Governance, Urban Planning Quarterly, Sixth Year, No.19-20. 88-93. [in Persian].

22. Sharifian Thani, M. (2001). Citizenship Participation in Urban Governance and Urban Management, Journal of Urban Management., Issue 63, No. 8. 42-55.[in Persian].

23. Shia, I. (2003). The Need for Urban Management Development in Iran, Geography and Development Magazine, Publications of Sistan and Baluchistan University. spring and summer. No. 1. 21-32 [in Persian].

24. Soltani, L., Zangiabadi, A., & Nastaran, M. (2013). The quarter: An effective pattern for satisfying women’s sense of place in the city of Isfahan. Cities, No.30. 161-174.

25. Sullivan, H. ‘Neighbourhood Governance: An Opportunity Missed?’ in the World Will Be Your Oyster? Ed. J. Raine and C. Staite (Birmingham: Institute of Local Government Studies, University of Birmingham, 2011). 37.

26. Taghvayei, A.A. & Tajdar, R. (2009). Income on Urban Good Governance in Analytical Approach, Journal of Urban Management. 23(7). 45-58.[in Persian]

27. Torabi, A. (2004). Urban Sustainable Management Reaches Good Governance, Journal of Municipalities, No. 69. 5-10. [in Persian].

28. Uzun, C. N. (2007). Globalization and urban governance in Istanbul. Journal of Housing and the built environment, 22(1).127-138.

29. Van den Dool, L., Hendriks, F., Gianoli, A., & Schaap, L. (2015). The Quest for Good Urban Governance: Theoretical Reflections and International Practices. Springer.

30. Yip, N. M. (Ed.). (2014). Neighbourhood Governance in Urban China. Edward Elgar Publishing.