سنجش تأثیر شاخص رقابت‌پذیری GCI بر رشد اقتصادی در کشورهای در حال توسعه و توسعه‌ یافته برگزیده

اقتصاد و توسعه منطقه ای

مقاله 2، دوره 23، شماره 12، بهمن 1395، صفحه 65-95   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/erd.v23i12.57262

نویسندگان

صادق بافنده ایمان دوست^* ؛ علی مفیدی

دانشگاه پیام نور

چکیده

شاخص رقابت‌پذیری (GCI)، از 113 نشانگر تشکیل شده است. این نشانگرها در 12 رکن نهادها، زیرساخت، فضای کلان اقتصادی، بهداشت و آموزش ابتدایی، آموزش تکمیلی، کارایی بازار کالا، کارایی بازار کار، توسعه بازار مالی، آمادگی‌های فناوری، اندازه بازار، تکامل کسب و کار و نوآوری گروه‌بندی شده است. 12 رکن مذکور نیز در سه زیرشاخص نیازهای اساسی، افزایش دهنده کارایی و نوآوری و عوامل تکامل که سه مرحله اصلی توسعه می‌باشند، قرارگرفته‌اند. در این مطالعه، میزان تأثیر شاخص رقابت‌پذیری بر رشد اقتصادی کشورهای برگزیده اندازه‌گیری شده‌ است. برای این کار، داده-های 42 کشور جهان در دوره 2014-2010 به‌صورت پانل دیتا جمع‌آوری و مدل ارائه شده، برآورد گردیده ‌است. نتایج برآورد مدل نشان می‌دهد که تأثیر نمره شاخص رقابت‌پذیری بر رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته برگزیده مثبت و معنی دار بوده و میزان آن به ازای 10% افزایش در نمره شاخص رقابت‌پذیری 32588/17 درصد از رشد اقتصادی است. این مقدار برای کشورهای در حال توسعه برگزیده و نوظهور 49522/15 است.

کلیدواژه‌ها

شاخص رقابت پذیری؛ معادله همگرایی رشد؛ نوآوری؛ رشد اقتصادی

مراجع

[1] Ebrahimi Salari. T, Barzegar. N. (2013). Survey the Status of Iran’s Business With an Emphasis on Global Competitiveness Index, First National Conference on Sustainable Development with a View to Improving the Business Environment, PP: 668-688.

[2] Mir Ahsani. M. (2013). Iran and Some Countries in The World in Terms of Competitiveness Index of the World Economic Forum Report, Monthly Quarterly Journal of Economic Research and Pilicies, NO: 9, 10, PP: 107-128.

[3] Mohseni Zenuzi. J, Esmaeli. M. (2013). The Effect of state’s Role on Competitiveness, Macro and Strategic Policy Journal, NO: 5, PP: 42-65.

[4] Naderi. M, Sharbat Oghli. A. (2006). Theoretical and Empirical Impact of Economic Freedom on Economic Growth, Iranian Journal of Economic Research, NO: 32, PP: 1-29.

[5] Pajooyan. J, Faghihnasiri. M. (2010). Competitiveness Effect on Economic Growth, Endogenous Growth Model Approach, Iranian Journal of Economic Research, NO: 38, PP: 98-132.

[6] Pjooyan. J, Faghihnasiri. M. (2010). Clarify the Role of Cometitiveness Iran, Among Other World, Economic Research, NO: 33, PP: 15-45.

[7] Schwab. Klaus, Sala-i-Martin. Xavier, Dervis. Kemal, Hausmann. Ricardo. (2010). The Global Competitiveness Report, World economic forum.

[8] Schwab. Klaus, Sala-i-Martin. Xavier, Dervis. Kemal, Hausmann. Ricardo. (2011). The Global Competitiveness Report, World economic forum.

[9] Schwab. Klaus, Sala-i-Martin. Xavier, Dervis. Kemal, Hausmann. Ricardo. (2012). The Global Competitiveness Report, World economic forum.

[10] Schwab. Klaus, Sala-i-Martin. Xavier. (2013). The Global Competitiveness Report, World economic forum.

[11] Schwab. Klaus, Sala-i-Martin. Xavier. (2014). The Global Competitiveness Report, World economic forum.

[12] Shah Abadi. A, Sadeghi. H. (2011). OPEC Member Countries to Assess Competitiveness, With an Emphasis on Innovation Driven Components, Roshde-E-Fanavari Journal, NO: 29, PP: 3-15.

[13] Totonchyan. I, Mehrnoosh. M. (2011). Knowledge Based Competitiveness in Iran, Economic Research Journal, NO: 29, PP: 39-58.