نمود واژگانی افعال مرکب در گویش بیرجندی

زبانشناسی و گویش های خراسان

مقاله 3، دوره 7، شماره 13، مهر 1394، صفحه 39-60   

نوع مقاله: علمی - پژ‍وهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/lj.v7i13.35651

نویسنده

زهرا عباسی^*

دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

نمود از ویژگی‏های ساختاری و معنا شناختی فعل است که در زبان‏های مختلف به شیوه‏های متفاوت بازنمایی می‏شود و زمان دستوری را از زمان غیر دستوری متمایزمی‏کند. تاکنون دسته‏بندی‏ها‏ی متفاوتی از انواع نمود فعل ارائه شده‏است. با توجه به اهمیت مطالعه گویش‏های فارسی برای حفظ آنها و نیز دستیابی به قواعد متقن دستوری در گویش‏های مختلف فارسیدر این مقاله نمود واژگانی تداومی در افعال مرکب متناظر دارای همکرد "کردن" و "داشتن" در گویش بیرجندی بررسی‏شده‏است. داده‏های پژوهش نشان می‏دهد این افعال متناظر دارای نمودهای واژگانی متفاوتند و همکرد "داشتن" مفاهیم "نهایت ناپذیری" و "تداوم عمل" را به معنی فعل می‏افزاید. همچنین به تردید استاجی در خصوص وجود نمود مستمر در افعال مرکب دارای همکرد "داشتن" در زبان فارسی پاسخ داده شده‏است.

کلیدواژه‌ها

نمودفعل؛ گویش بیرجندی؛ نمودواژگانی؛ فعل لحظه‏ای؛ فعل تداومی

مراجع

References (In Persian)

Abolhasani chimeh, Z. (1996). "Aspect in the verbal system in persian language". Master Thesis, Department of Literature and Human Sciences, Tehran University.

Abolhasani chimeh, Z. (2004). "Research on the aspectual verbs in persian language". Paper presented at the Proceedings of the 6th Linguistics Conference. Persian Literature and Foreign Languages Faculty of Allameh Tabatabai University, Tehran: Allameh Tabatabai University Press, Volume 1.

Abolhasani chimeh, Z. (2011). "The kinds of lexical Aspect in persian verbs". Journal of Persian Literature, No. 6, Summer 2001, Tome 193.

Abolqasemi, M. (1996). Historical grammar of the Persian language. Tehran: Samt.

Ahmadi Givi, H. (2001). Historical grammar of the verbs, first volume. Tehran: Qatreh.

Ahmadi Givi, H. and H. Anvari, (2006). Persian grammar, second volume. Tehran: Fatemi.

Arjang, G. (2002). Today persian grammar. Tehran: Qatreh, Third Edition.

Estajy, A. (2006). "The transition from ownership to Aspect in the persian language". Journal of Linguistics, No. 9, Tome 16: 1-14.

Babak, A. (2001). The Persian Language in communicative function. Tehran: Sokhan Gostar.

Jahan Panah Tehrani, S. (1984). “punctual and durative verbs “. Journal of Linguistics, first year, No.2: 64-103.

Dabir Moghadam, M. (2005). Linguistic researches in persian language. Tehran: Daneshgahi Press.

Rashid Mohassel, M. T. (2000). "Birjandi dialect". Encyclopedia of the Islamic World, Volume 5. Tehran: Islamic Encyclopedia Foundation.

Rezaei, J. (1975). "Simple past tense Structure and inflection in Herat ancient dialect and compare it with the current Birjandi dialect ". Journal of Literature and Humanities College of Tehran University, No. 90: 100 -110.

Golfam, A. (2006). Principles of grammar. Tehran: Samt.

Mahutiyan, SH. (1999). Persian grammar from the viewpoint of typology. translated by M. Samaei, Tehran: Markaz Publishing.

Majidi, M. (2009). "The Representations and functions of the Aspect in Persian language". Journal of Persian Language and Literature, No. 15: 145-158.

Marzban Rad, A. (2000). Useful Grammar. Tehran: Amir Kabir University (Tehran Polytechnic) Press.

Meshkat Aldini, M. (2000). Persian grammar based on transformation theory, Fourth Edition. Mashhad: Ferdowsi University Press.

Mogharrabi, M. (1993). Compounding in persian language. Mashhad: Toos Publications.

Natel Khanlari, P. (1998). The history of the persian language, three-volume. Tehran: Ferdows Publications , Volume II.

Vahidian Kamyar, T. (1964). Persian grammar in the easy and new way. Tehran: Amir kabir Publications.

Vahidian Kamyar, T. (1992). “Punctual, durative and punctual-durative verbs”. Journal of Linguistics, 9th year, No. 2: 70-75.

References (In English)

Bybee, J., L. (2003). "Aspect". In: Frawley, W.J. (ed.) International Encyclopedia of Linguistics. Second Edition. Oxford: Oxford University Press: 157-158.

Comrie, B. (1976). Aspect. Cambridge: Cambridge University Press.

Comrie, B. (1980). Aspect. 3rd Edition, Cambridge: Cambridge University Press.

Comrie, B. (1987). The world's major languages. London: Routledge: 536- 537.

Estaji, A., and V., Bubenik, (2007). Dichronica. John Benjamins publishing company: 31-45.

Freed, A. (1979). The semantics of English aspectual complementation. Dordrecht: Reidel.

Heine, B. (1997). Possession: cognitive sources, forces and grammaticalization. Cambridge: Cambridge University Press.

Hogeweg, L.; De Hoop H.; Malchukov, A. (2009). Cross-linguistic Semantics of Tense, Aspect and Modality. Amsterdam: John Benjamins.

Huddleston, R.D.; G. K. Pullum (2002). The Cambridge Grammar of the English Language. Cambridge: Cambridge University Press.

Kent, R. G. (1953). Old Persian. New Haven. Connecticut:American Oriental Society.

Khomeijani Farahani, A. A. (1990). "A syntactic and semantic study of the tense and aspect system of modern Persian". Ph.D. dissertation. The University of Leeds: Department of Linguistics and Phonetics.

Saussure De L.; Moeschler, J.; Puskas, G. (2007). Tense, Mood and Aspect: Theoretical and Descriptive Issues. Rodopi.

Saussure, De, L.; Moeschler, J.; Puskas, G. (2007). Recent Advances in the Syntax and Semantics of Tense, Aspect and Modality. Walter de Gruyter.

Shopen, T. (1985). Language typology and syntactic description. Cambridge: Cambridge university press: 213-223.

Tallerman, M. (1998). Understanding syntax. Oxford: Oxford University Press: 53-55.

Vendler, Z. (1967). Linguistics in Philosophy. Ithaca: Cornell University Press.

Vet, C.; Vetters, C. (1994). Tense and Aspect in Discourse. De Gruyter Mouton: Walter de Gruyter.

Zand, H. (1991). "Aspect of Persian Intransitive Verbs". Ph.D. dissertation. University of Kansas.