سنجش و تعیین مناسب ترین محور جهت تبدیل شدن به پیاده راه در شهر کرمان حد فاصل خیابان امام جمعه تا خیابان شفا با استفاده ازGIS

جغرافیا و توسعه فضای شهری

مقاله 9، دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 8، شهریور 1397، صفحه 173-191   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gusd.v5i1.54106

نویسندگان

علی اصغر عبدالهی^{* 1}؛ شیما هولاکویی²

¹دانشگاه شهید باهنر کرمان

²واحدکرمان،دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

پیاده ­راه­ها، مکان­هایی برای حضور و مشارکت شهروندان در زندگی جمعی­شان هستند. شهرها در گذشته از قابلیت پیاده ­مداری بالایی برخوردار بودند اما به دنبال انقلاب صنعتی و سلطه اتومبیل در شهرها این موضوع به فراموشی سپرده شد. از آنجا که مهمترین کارکرد پیاده­ راه­ها تعاملات اجتماعی، توسعه پایدار شهری، ایجاد حوزه­ های امن با کاربری­های مختلط است از این رو نیاز به برنامه­ ای هدفمند برای توسعه این گونه فضاها در شهرهای امروزی وجود دارد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع تحقیقات قیاسی است .داده­ های مورد استفاده ترکیبی از داده­ های  کمی و کیفی می­ باشند. به منظورجمع ­آوری داده ­ها، ابتدا به جمع­ آوری ادبیات علمی در خصوص ماهیت پژوهش شده و سپس نظریه­ ها، رویکردهای موجود و تجربیات جهانی در خصوص پیاده­ راه و همچنین برداشت­های میدانی، طبقه­ بندی و مورد تحلیل قرار داده شده است و با هدف دستیابی به مناسب­ترین محور جهت تبدیل شدن به پیاده ­راه، واقع در لوپ میدان آزادی تا بلوار فارابی شهر کرمان ، با استفاده از شاخص ­های امنیت، اختلاط کاربری، همجواری، دسترسی به حمل ونقل عمومی، طول و عرض خیابان با استفاده از تحلیل سلسله مراتبیAHP  و سیستم GIS انجام می ­شود. نتایج این تحقیق نشان می­ دهد که از بین محورهای مورد مطالعه، حد فاصل خیابان امام جمعه تا خیابان شفای شهر کرمان خیابان پرستار و امام جمعه با ارزش وزنی بیش از 5 مستعدترین  محورها جهت تبدیل شدن به پیاده ­راه می ­باشند.

کلیدواژه‌ها

مکان یابی؛ پیاده راه؛ GIS؛ تحلیل سلسله مراتبی AHP

مراجع

1. اپنهایم،ن. (1379). مدل های کاربردی و تحلیل مسائل شهری و منطقه ای. تهران، نشردانشگاه تهران.

2. جیکوبز، ج.(1390). پیاده رو و کارکردهای آن. فصلنامه ایرانشهر، سال اول، شماره 3، بهار 1384.

3. جیکوبز، ج.(1392). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی. تهران، نشر دانشگاه تهران، چاپ اول.

4. رفیعیان ،م.، صدیقی ، ا.، و پورمحمدی ،م. (1390). امکان سنجی ارتقاء کیفیت محیط از طریق پیاده راه سازی محورهای شهری (مطالعه موردی: محور خیابان ارم بخش مرکزی شهر قم). مطالعات و پژوهش های شهری و منطقه ای، سال سوم، شماره یازدهم.

5. زیاری ،ک. ا.(1389). مبانی و تکنیک های برنامه ریزی شهری. چابهار، دانشگاه بین المللی چابهار ،چاپ اول.

6. سازمان برنامه ریزی منطقه سن دیه گو. (1388). برنامه ریزی و طراحی برای پیاده ها. ترجمه رضا بصیری. تهران، نشر طحان، چاپ اول.

7. سازمان زیبا سازی شهر تهران. (1390). ویژه نامه پیاده راه. نشر داخلی سازمان زیبا سازی شهر تهران، معاونت برنامه ریزی و توسعه.

8. عباس زادگان ،م.(1391). سنجش معیارهای موثر بر ایجاد محورهای پیاده مدار با بکارگیری سیستم اطالعات مکانی و چیدمان فضا. نشریه علمی- پژوهشی انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، شماره 4 ،بهار و تابستان ، ص 55-68.

9. عباس زاده ، ش.، و تمری،س.،. (1391). بررسی و تحلیل مؤلفه های تأثیرگذار بر بهبود کیفیات فضایی پیاد ه راه ها به منظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی (مطالعه موردی؛ محورهای تربیت و ولیعصر تبریز). فصلنامه علمی -پژوهشی مطالعات شهری، شماره 4.

10. فرزبود، س.(1384). برنامه ریزی در راستای جداسازی ترافیک سواره و پیاده در فضاهای شهری (مورد مطالعه: بافت مرکزی تجریش). پایان نامه کارشناسی ارشد شهرسازی ، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس

11. کاشانی جو، خ. (1389). بازشناخت رویکردهای نظری به فضاهای عمومی شهری. نشریه هویت شهر، سال چهارم، شماره 6، بهار و تابستان.

12. کاشانی جو، خ. (1389). پیاده راه ها از مبانی تا ویژگی های کارکردی. تهران ، نشر آذرخش،چاپ اول.

13. گل،ی.(1392). شهرهای انسانی. مترجم علی غفاری، تهران، انتشارات علم معمار چاپ اول.

14. معاونت برنامه ریزی و توسعه سازمان زیبا سازی شهر تهران. (1392) پیاده راه. نشر هنر معماری قرن.

15. معینی ، س،.م. (1390). شهرهای پیاده مدار. تهران، نشر آذرخش، چاپ اول.

16. معینی، س،. م. (1386). جایگاه سفرهای پیاده در شهرهای جدید. همایش بین المللی شهرهای جدید.

17. معینی، س،.م.(1390). زندگی پیاده ایمن ودسترسی پیاده به ایستگاه های حمل ونقل عمومی. مجله منظر، دوره 3، شماره 15.

18. Corben, B., & Oxley, J. (2006, October). Emerging road safety philosophies and their significance for safe walking. A Paper presented at The 7th International Conference on Walking and Livable Communities, Melbourne, Australia.