تعیین الگوی بهینه کشت در کانال‌های آبیاری با استفاده از مدل IPM

آب و خاک

مقاله 9، دوره 22، شماره 2، خرداد 1387   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jsw.v0i22.998

نویسندگان

محمدکاظم شعبانی^* ؛ تورج هنر

دانشگاه شیراز

چکیده

چکیده
محدودیت منابع آب و خاک به دلیل موقعیت جغرافیایی و اقلیمی کشور از یک سو و ضرورت تحقق پذیری آرمان خود کفایی در امور زیربنایی از سوی دیگر، موجبات بهره برداری بهینه از منابع آب و خاک موجود در سطح کشور را امری اجتناب ناپذیر می‌سازد. این تحقیق جهت حداکثر نمودن سود، تخمین آب مورد نیاز گیاه در دوره‌های زمانی مختلف، بهینه کردن الگوی کشت و مدیریت آبیاری درکانال اردیبهشت در سطح زیر کشت 7000 هکتار از شبکه اصلی سد درودزن (استان فارس) انجام پذیرفت که برای نیل به اهداف فوق از برنامه‌ریزی خطی (LP) و الگوریتم ژنتیک (GA) به عنوان یک روش بهینه‌یابی تصادفی استفاده گردید. مقایسه الگوی بهینه کشت حاصل از مدل با الگوی کشت فعلی زارعین (بهره‌بردار نماینده) نشان داد که مدل ارایه شده در این تحقیق که به اختصار2 IPM نام گذاری شد، با تصمیم‌های زارعین برای کشت گیاهان مختلف به خوبی انطباق دارد. همچنین نتایج نشان داد که الگوی بهینه کشت (در فصل اول و دوم کشت) حاصل از الگوریتم ژنتیک (GA) شبیه برنامه‌ریزی خطی (LP) می‌باشد شایان ذکر است که برای به‌دست آوردن بهترین جواب در الگوریتم ژنتیک، تعداد تکرار 800، اندازه جمعیت 100، احتمال تقاطع 6/0، احتمال جهش 02/0 در نظر گرفته شد.

واژه‌های کلیدی : مدیریت آبیاری، الگوریتم ژنتیک، الگوی بهینه کشت، استان فارس