| تعداد نشریات | 55 |
| تعداد شماره‌ها | 2,135 |
| تعداد مقالات | 22,049 |
| تعداد مشاهده مقاله | 94,804,433 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 30,999,183 |
استفاده از سطوح مختلف دانه سویای حرارت داده شده بر عملکرد جوجه‌های گوشتی | ||
| پژوهشهای علوم دامی ایران | ||
| مقاله 4، دوره 1، شماره 1، فروردین 1388، صفحه 61-72 اصل مقاله (982.39 K) | ||
| نوع مقاله: مقالات علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.v1i1.1243 | ||
| نویسندگان | ||
| حشمت سپهری مقدم* ؛ حسن نصیری مقدم؛ محسن دانش مسگران | ||
| گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران | ||
| چکیده | ||
| به منظور بررسی عملکرد و صفات لاشه در جوجه خروس‌های تغذیه شده با جیره‌های حاوی دانه سویای خام، برشته شده و اتوکلاو شده، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 جیره غذایی در 7 تکرار و مجموعاًٌ با 245 قطعه جوجه خروس سویه راس انجام شد. برای تعیین کیفیت پروتئین کنجاله سویا، دانه سویای خام، سویای عمل‌آوری شده در اتوکلاو (در دمای 121 درجه سانتیگراد و زمان 20 دقیقه) و دانه سویای برشته شده (در دمای 130 درجه سانتیگراد و زمان 10 دقیقه) از روش‌های تعیین حلالیت پروتئین در هیدروکسید پتاسیم و شاخص تفرق پروتئین استفاده شد. در طی هفته اول پرورش، همه جوجه‌ها از یک جیره غذایی تغذیه شدند و از ابتدای هفته دوم، هر گروه، یکی از جیره‌های حاوی صفر،10و20 درصد دانه سویا به صورت خام، برشته شده،حرارت دیده در اتوکلاو و کنجاله سویا دریافت کردند.جیره‌ها بر اساس جداول(1994)NRC و همگیٌ با انرژی و پروتئین خام یکسان تنظیم شدند . بین حلالیت پروتئین و شاخص تفرق پروتئین در دانه سویای برشته شده، اتوکلاو شده و کنجاله سویا اختلاف معنی داری وجود نداشت اما بین حلالیت پروتئین و شاخص تفرق پروتئین در این نمونه‌ها در مقایسه با دانه سویای خام اختلاف معنی داری مشاهده شد (05/0 < p). به‌طوری‌که حلالیت پروتئین از 98 درصد در دانه سویای خام به 78 درصد در دانه سویای فرآوری شده و کنجاله سویا کاهش یافت و شاخص تفرق پروتئین از 80 درصد در دانه سویای خام به 53 درصد در دانه سویای فرآوری شده و 54 درصد در کنجاله سویا کاهش یافت . افزایش سطح دانه سویای عمل‌آوری شده در جیره‌های مصرفی، به طور معنی داری باعث افزایش رشد،کاهش مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی شد (05/0< p). مصرف جیره حاوی 20 درصد دانه سویای عمل‌آوری شده نسبت به جیره حاوی 10 درصد دانه سویای عمل‌آوری شده و جیره شاهد ( جیره حاوی کنجاله سویا ) عملکرد مطلوب‌تری داشت. مصرف دانه سویای خام نسبت به دانه سویای عمل‌آوری شده، به‌طور معنی‌داری باعث کاهش رشد شد (05/0 < p). اختلاف معنی داری در درصد چربی حفره شکمی و درصد پانکراس در پرندگان تغذیه شده با تیمارهای حاوی دانه سویای عمل‌آوری شده و تیمار شاهد وجود نداشت . اما بین این مقادیر با درصد چربی حفره شکمی و درصد وزنی پانکراس در تیمارهای حاوی دانه سویای خام با جیره‌های حاوی دانه سویای عمل‌آوری شده و شاهد، اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0< p). | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دانه سویا؛ عملکرد؛ ترکیب لاشه؛ جوجه گوشتی | ||
| مراجع | ||
|
- | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,746 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,425 |
||