تحلیل اساطیری تصویر گاو وحشی در شعر جاهلی

زبان و ادبیات عربی

مقاله 1، دوره 1، شماره 1، بهمن 1388   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jall.v1i1.3007

نویسنده

رضا افخمی عقدا رضا افخمی عقدا^*

چکیده

از چشم اندازهای شعر قدیم عرب، تصویر گاو وحشی در آینه قصیده است که شاعر در پردازش تصویر شتر از آن بهره می-گیرد و عناصر سازندة تصویر آن، نزد اکثر شاعران تقریباً به هم شبیه است. در نگاه ظاهری به این منظره، همسویی دقیق و ارتباط عمیق بین این عنصر و دیگر عناصر قصیده مخصوصاً شتر به چشم نمی آید. از این رو بعضی از محققین و ناقدان معاصر برای رفع این نقصان با استناد به گفتة جاحظ دربارة این تصویر در شعر جاهلی بر آن شدند که با نگاهی دیگر به این تصویر بنگرند. آنها با تفسیر گفته جاحظ بر این عقیده هستند که احتمالاً منظرة این حیوان با دین و شعائر و عادتهای اجتماعی و رسوم و سنن ادبی ارتباط دارد و مشتمل بر پژواکهایی از سنن و عادتها و پرستشهای قبیله ای است. زیرا در شبه جزیره عربستان ضمن پرستش گاو، آن را حرز و رقیه ای جادویی برای طلب باران می دانستند.
اگر برخلاف شیوة ناقدان پیشین و بعضی از معاصران بخواهیم به گونه ای به تفسیر اجزای مختلف این قصاید بپردازیم تا هماهنگی دقیق بین ارکان قصیده برقرار کنیم، می توانیم با تحلیل مبتنی بر رمز و اسطوره عمق پیوند مفاهیم و مضامین گوناگون آن را دریابیم. بر این اساس بعید نمی نماید عنصر گاو وحشی در تابلوی شتر، سمبل حکمت، قدرت و ذکاوت باشد که ویژگیهای تصویر شتر را که نماد شاعر یا انسان ایده آل است، بیان می کند.
کلید واژه ها: شعر جاهلی، گاو وحشی، شعائر مذهبی، مرگ و زندگی.