Theory of the Continuity or Discontinuity of the Revelation of the Sūras of the Qur’an

علوم قرآن و حدیث

Article 4, Volume 49, Issue 2 - Serial Number 99, May 2017, Pages 121-140   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/naqhs.v49i2.25760

Authors

mina shariati^{* 1}; Muhammad Sha’banpour²

¹Allama Tabataba’i

²Allama Tabataba’i University

Abstract

The quality of the revelation of the Sūras can be studied from various aspects, including whether or not some verses have made intervals between the revelations of the verses of each Sūra. Some believe that the verses of the Sūras have been revealed in a dispersed way and without a specific order and later on have been organized with the guidance of the Prophet (S.A.W.) or personal judgment of his companions (ṣaḥāba). However, another group, with an impression from the Qur’an and traditions, assert that the revelation has principally been based on the “continuous revelation of the Sūras”; that is, the revelation of every Sūra has enjoyed a natural order; it has started with bismi Allāh and the revelation of the verses has successively continued (either gradually or instantaneously) until a new bismi Allāh was revealed, specifying the beginning of a new verse and ending of the previous one. All the people of the time of Revelation would find out what the limit of the Sūras had been from the beginning to the end on the basis of the continuous revelation of each Sūra.

Keywords

Sūra; quality of revelation; discontinuity of revelation; continuity of revelation

References

ابن حنبل، احمد، المسند، دار صادر، بیروت، بی‌تا.

بلاشر، رژی، در آستانۀ قرآن، ترجمه: محمد رامیار، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، 1359ش.

حویزی، عبد على بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، تحقیق: سید هاشم رسولى محلاتی، انتشارات اسماعیلیان، قم، 1415ق.

حیدری، علی نقی، اصول الإستنباط فی اصول الفقه و تاریخه بأسلوب جدید، ترجمه: عباس زراعت و حمید مسجدسرایی، مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، قم، بی‌تا.

خویی، ابوالقاسم، البیان فی تفسیر القرآن، دارالزهراء، بیروت، 1408ق.

دروزه، محمد عزه، سیره الرسول: صور مقتبسه من القرآن الکریم و تحلیلات و دراسات قرآنیه، مطبعه عیسی البابی الحلبی، قاهره، 1384ق.

راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق: صفوان عدنان داودی، دارالعلم، بیروت، 1412ق.

رجبی، محسن، آیین قرائت و کتابت قرآن در سیرۀ نبوی، انتشارات بوستان کتاب، قم، 1389ش.

زرکشی، بدرالدین محمد بن عبدالله، البرهان فی علوم القرآن، دارالکتب العلمیه، بیروت، 1408ق.

سجستانی، ابن الأشعث، سنن أبی داود، تحقیق وتعلیق: سعید محمد اللحام، دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع، بی‌جا،1410ق.

سیوطی، جلال الدین، الاتقان فی علوم القرآن، انتشارات زاهدی، قم، 1411ق.

سیوطی، جلال الدین ، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، کتابخانه آیه الله مرعشى نجفى، قم، 1404ق.

صدوق، محمد بن على بن حسین بن بابویه قمى، عیون‏أخبارالرضا(ع)، انتشارات جهان، تهران، 1378ش.

طباطبایى، سید محمد حسین، قرآن در اسلام، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم، 1376ش.

طباطبایى، سید محمد حسین ، المیزان فى تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم، 1417ق.

طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن، مقدمه: محمد جواد بلاغی، انتشارات ناصر خسرو، تهران، 1372ش.

طبری، ابوجعفر محمد بن جریر، الجامع فی تفسیر القرآن، دار المعرفه، بیروت، 1412ق.

طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: شیخ آغابزرگ تهرانى، تحقیق: احمد قصیرعاملی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی‌تا.

عاملی، سید جعفر مرتضی، حقائق هامّه حول القرآن الکریم، دار الصفوه، بیروت، 1413ق.

عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر، تحقیق: سید هاشم رسولی محلاتی، چاپخانه علمیه، تهران،1380ش.

کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1365ش.

مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار الجامعه لدرر اخبار الأئمه الأطهار، مؤسسه الوفاء، بیروت، 1404ق.

مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران، 1360ش.

معرفت، محمد هادی، التمهید فی علوم القرآن، مؤسسه نشر اسلامی، قم، 1412ق.

نکونام، جعفر، درآمدی بر تاریخ گذاری قرآن، نشر هستی نما، تهران، 1388ش.

واحدی نیشابوری، علی بن احمد، اسباب نزول الآیات، مؤسسه الحلبی و شرکاه للنشر والتوزیع، قاهره، 1388ق.

هیثمی، مجمع الزوائد، دار الکتب العلمیه، بیروت، 1408ق.