ارزیابی روشهای مختلف برآورد مکانی در برآورد شوری، اسیدیته و درصد آهک خاک

آب و خاک

مقاله 6، دوره 23، شماره 2، خرداد 1388   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jsw.v0i0.1726

نویسندگان

خالد احمدالی^* ؛ سامان نیک مهر؛ عبدالمجید لیاقت

دانشگاه تهران

چکیده

چکیده
آگاهی از نحوه ی پراکنش خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، از مهمترین امور در شناسایی، برنامه ریزی، مدیریت و بهره برداری از منابع آب و خاک است. با توجه به مشکلاتی که در اندازه گیری مستقیم این پارامترها در مزرعه وجود دارد، یافتن راهکاری در تخمین این خصوصیات بسیار ضروری به نظر می رسد. این تحقیق با هدف بررسی تغییرات مکانی برخی از پارامترهای خاک نظیر: درصد آهک، اسیدیته و شوری توسط روشهای مختلف میان یابی و سپس انتخاب مناسب ترین روش در برآورد پارامترهای مذکور در منطقه بوکان با وسعت کل 2992 کیلومتر مربع انجام گرفت. یکصد و هشتاد و سه نمونه خاک از عمق 0 تا 30 سانتی متر طوری که کل منطقه را به خوبی پوشش دهند، در سال 1386 برداشت شد و مقدار شوری، اسیدیته و درصد آهک در تمام نمونه‌ها اندازه گیری گردید. سپس با روشهای مختلف میان یابی شامل کریجینگ معمولی، کوکریجینگ معمولی، IDWبا توانهای 2، 3، 4 و 5، TPSS با توانهای 2، 3، 4 و 5 و با برازش مدل کروی بر داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. و با استفاده از معیارهای آماری میانگین خطای مطلق (MAE) و میانگین خطای انحراف (MBE) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که روش کوکریجینگ با حداقل میزان MAE برای شوری، اسیدیته و درصد آهک، به ترتیب 218/0، 156/ . و 353/7 بیشترین دقت را داشت.

واژه های کلیدی: اسیدیته، بوکان، شوری، کوکریجینگ، IDW