نفوذ مولانا در شبه قارّه

جُستارهای نوین ادبی

مقاله 11، دوره 41، شماره 4 - شماره پیاپی 163، بهمن 1387، صفحه 215-228   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jls.v41i1.13190

نویسنده

صافی صافی^*

چکیده

مولانا، افتخار حوزة زبان فارسی، از شاعران و متفکّران بزرگی است که فلسفة خودی و اندیشه‌های تصوّف را در قالب شعر به زیباترین وجه به جهانیان عرضه نمود و بسیاری را گرویدة خود کرد.حماسة عرفانی او از بسیاری جهات برای عرفا و اهل نظر، بازتاب طنین جوانمردی و اخلاق شهسواری و تاریخی داشته و طیّ قرنها، بسیار مورد توجّه و دقّت نظر قرار گرفته است. مولانا اگر چه به شبه قارّه نرفت لکن چنان مردم این منطقه با او آشنایی داشته و دارند که گویا فرزند این خاک و بوم بوده و هادی و راهنمای آنان واقع می‌شده است. وی، رابطة روحانی و معنوی با مردم آن دیار داشته، وگرچه امروز درحیات نیست و مزارش در دسترس طالبین وی قرار ندارد هر انسان فهمیده و عاشق حق و حقیقت آن وادی، از عشق و محبت او دم می‌زند و از افکار او دل مردم و بخصوص اهل دانش و خرد می‌تپد. اندیشة مولانا، قبل از نفوذ در عامة مردم، دانشمندان شبه قارّه را متأثر کرد و بسیاری از اندیشمندان و صاحبان ذوق، او را مرشد خود خوانده‌اند. در این پژوهش، گوشه‌ای از این تأثیر و تأثرات از شخصیّت مولانا و مثنوی شریف، مطالعه می‌شود و برخی از چهره‌های دانش و ادب و عرفان که از او تأثیر گرفته‌اند معرفی می‌شوند.