بهبود روش اجزای محدود بسط یافته در آنالیز مسائل ترک با تولید مجدد شبکه

مهندسی عمران فردوسی

مقاله 5، دوره 31، شماره 3 - شماره پیاپی 23، مرداد 1397، صفحه 59-70   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/civil.v32i1.60546

نویسندگان

حمید مسلمی^* ؛ کامران مدبر

دانشگاه شاهد

چکیده

روش اجزای محدود بسط‌یافته یکی از تکنیک‌های بسیار مؤثر برای مدل‌سازی مسائل دارای ترک می‌باشد. در این روش باتوجه به استفاده از توابع غنی‌سازی برای مدل‌کردن ناپیوستگی میدان جابه‌جایی، دیگر ترک به‌صورت یک ماهیت هندسی مدل نمی‌شود و نیازی نمی‌باشد که شبکۀ اجزای محدود در هر مرحله مسیر ترک را دنبال کند. ولی مشکل اساسی در این روش عدم کنترل برروی میزان خطای حل عددی می‌باشد. به این منظور به‌کمک روش تولید مجدد شبکۀ تطابقی، در مواردی که خطای حل بیش از حد قابل قبول است، شبکۀ اجزای محدود مجدداً تولید می‌شود و مسئله با شبکۀ جدید حل می‌شود تا بتوان به دقت مطلوب دست یافت. این تولید مجدد شبکه کاملاً مستقل از دنبال کردن مسیر ترک می‌باشد و ممکن است در چند مرحله از رشد ترک، مسئله با یک شبکۀ یکسان حل شود. الگوریتم ذکرشده باعث می‌شود که بدون مشکلات دنبال کردن مسیر ترک، دقت حل نیز در حد مطلوبی باقی بماند. پارامتر ضریب شدت تنش که نقش کلیدی در تعیین مسیر رشد ترک دارد، با کمک روش ترکیبی محاسبه شده‌است و بهبود قابل توجهی در دقت محاسبۀ عددی این پارامتر مشاهده شده‌است.

کلیدواژه‌ها

اجزای محدود بسط یافته؛ آنالیز مسائل ترک؛ اجزای محدود تطابقی؛ توابع غنی سازی؛ اصلاح مش

سایر فایل های مرتبط با مقاله

5-Extended Abstract -modaber.pdf

مراجع

1. Melenk, JM., Babuška, I, "The Partition of Unity Finite Element Method: Basic Theory and Applications", Comp Methods Appl Mech Eng. Vol. 139, No. 1, pp. 289-314, (1996).

2. Mohammadi, S., "Extended Finite Element, Method for Fracture Analysis of Structures", 1st edn. Black well Publishing Ltd. (2008).

3. Sundararajan, N., "Enriched Finite Element Methods: Advances & Applications", Cardiff University. (2011).

4. Moes, N., Dolbow, J., Belytschko, T., "A Finite Element Method for Crack Growth without Remeshing", Int. J. Numer. Methods Eng. Vol. 46, No. 1, pp. 133–150, (1999).

5. Dolbow, J., "An Extended Finite Element Method with Discontinuous Enrichment for Applied Mechanics", Northwestern university, (1999).

6. Babuška, I., Rheinboldt, W.C., "A‐posteriori Error estimates for the Finite Element Method", Int. J. Numer. Methods Eng. Vol. 12, No. 10, pp. 1597-1615, (1978).

7. Zienkiewicz, O.C., Boroomand, B., Zhu, J.Z., Recovery Procedures in Error Estimation and Adaptivity Part I: Adaptivity in linear problems. Comp Methods Appl Mech Eng. Vol. 176, No. 1, pp. 111-125, (1999).

8. Zienkiewicz, O.C., Taylor, R.L., "The Finite Element Method for Solid and Structural Mechanics", Butterworth-heinemann, (2005).

9. Sih, G., Paris, C.P., Irwin, G.R., "On Cracks in Rectilinearly Anisotropic Bodies", Int. J. of Fract Mech. Vol. 1, No. 3, pp. 189-203, (1965).

10. Paulino., GH., Kim, J.H., A New Approach to Compute T-stress in Functionally Graded Materials by means of the Ineraction Integral Method on Cracks in Rectilinearly Anisotropic Bodies, Eng. Fract Mech, Vol. 71, No. 1, pp. 1907-1950, (2004).

11. Unger, J.F., Eckardt, S., Könke, C., Modelling of Cohesive Crack Growth in Concrete Structures with the Extended Finite Element, Comp Methods Appl Mech Eng. Vol. 196, No. 4, pp. 4087-4100, (2007).