| تعداد نشریات | 52 |
| تعداد شماره‌ها | 2,117 |
| تعداد مقالات | 21,937 |
| تعداد مشاهده مقاله | 93,860,954 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,260,815 |
بررسی کارایی تعدادی از علف‌کش‌ها در کنترل بیوتیپ‌های فالاریس (Phalaris spp.) مقاوم وحساس به علف‌کش‌های بازدارنده استیل کوآنزیم-آ-کربوکسیلاز | ||
| پژوهشهای زراعی ایران | ||
| مقاله 4، دوره 8، شماره 4 - شماره پیاپی 18، مهر و آبان 1389، صفحه 594-605 اصل مقاله (637.05 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v8i4.7952 | ||
| نویسندگان | ||
| اسکندر زند* 1؛ محمدعلی باغستانی1؛ مریم پوربیگ1؛ سعید صوفی زاده2؛ فاطمه بنا کاشانی1؛ فاطمه دستاران1؛ محمدمهدی خیامی1؛ محمدرضا لبافی حسین آبادی1 | ||
| 1موسسه گیاهپزشکی کشور | ||
| 2شهید بهشتی تهران | ||
| چکیده | ||
| چکیده بررسی کارایی تعدای از علف‌کش‌ها در کنترل بیوتیپ‌های فالاریس مقاوم و حساس به علف‌کش‌های بازدارنده استیل کوآنزیم-آ-کربوکسیلاز سه آزمایش جداگانه بر روی توده های حساس و مقاوم دو گونه فالاریس P. minor و paradoxa. P انجام شد. در هر آزمایش توده های حساس و مقاوم به صورت جداگانه با 19 تیمار علف‌کشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تکرار در شرایط گلخانه مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 10 تیمار از علف‌کش‌های بازدارنده استیل کوآنزیم کربوکسیلاز ACCase، 6 تیمار از علف‌کش‌های بازدارند استولاکتات سینتاز ALS و علف‌کش‌های پروسولفوکارپ، فلم‌پروپ-ام-ایزوپروپیل، ایزوپروترون+دیفلوفنیکان و تیمار شاهد بدون علفکش بود. برای ارزیابی تأثیر تیمار‌ها نیز خصوصیاتی مانند درصد خسارت بر اساس EWRC در 15 و 30 روز بعداز سمپاشی، درصد تعداد باقیمانده بعد از سمپاشی نسبت به قبل از سمپاشی و درصد وزن تر و خشک تک بوته نسبت به شاهد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مجموع نتایج نشان داد که در بین علفکش های بازدارنده ACCase بهترین علفکش برای کنترل توده حساس گونه‌های فالاریس، به ترتیب علف‌کش‌های کلودینافوپ پروپارژیل و پینوکسادن با دز 450 میلی‌لیتر در هکتار بود. و از بین علف‌کش‌های بازدارنده ACCase نیز فقط علفکش پینوکسادن توانست توده مقاوم گونه P. minor را در حد کمی مطلوب کنترل کند و تأثیر آن بر توده مقاوم گونه paradoxa. P نیز رضایت بخش نبود. در بین علف‌کش‌های بازدارنده ALS نیز علفکش یدوسولفورون+مزوسولفورون (شوالیه) توانست توده حساس هر دو گونه و توده مقاوم گونه P. minor را در حد بسیار مطلوب ولی توده مقاوم گونه paradoxa. P را ضعیف کنترل نماید. همچنین علفکش های یدوسولفورون+مزوسولفورون (آتلانتیس) و سولفوسولفورون+متسولفورون (توتال) نیز توانستند توده‌های حساس و مقاوم هر دو گونه فالاریس مورد مطالعه در حد مطلوب کنترل نمایند. تأثیر علفکش ایزوپروتون+دیفلوفنیکان (پنتر) برتوده‌های حساس و مقاوم گونه P. minor نیز بسیار خوب، ولی اثر آن بر توده مقاوم گونه paradoxa. P ضعیف بود. بقیه علف‌کش‌ها نتوانستند هیچ یک از توده های حساس و مقاوم گونه‌های فالاریس مورد مطالعه را کنترل نمایند. به طور کلی برای مبارزه شیمیایی با گونه‌های فالاریس P. minor و paradoxa. Pمی‌توان از علف‌کش‌های یدوسولفورون+مزوسولفورون (شوالیه)، یدوسولفورون+مزوسولفورون (آتلانتیس) و سولفوسولفورون+متسولفورون (توتال) و همچنین در صورتی که توده مقاوم از گونه P. Minor باشد از علفکش ایزوپروتون+دیفلوفنیکان (پنتر ) استفاده نمود. واژه های کلیدی: مقاومت به علفکش، بازدارنده‌های ACCase، بازدارنده‌های ALS | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,900 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,031 |
||