Bon Basend

جستارهای نوین ادبی

Article 9, Volume 51, Issue 1 - Serial Number 200, May 2018, Pages 133-136   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/jls.v51i1.80497

Author

Ali Ashraf Sadeghi^*

Academy of Persian Language and Literature

Abstract

Abstract
The origin and development of “Bon Basend” combination is discussed. The concept was used in Shanqashi Commentary which means “separated from the root”. According to the origin of the word, it must be rooted from “wisin” which means “to break apart”; and it must not be confused with the word “Gosalidan” as some had supposed so. There is a similar word used in Attar’s poetry as a verb called “Begosandi” and also as another word in a translation of Quran from Astan Qods Library. Finally, two roots were speculated for this word: the past form with transforming the second “n” to “d”, and the present root as the object.

Keywords

Bon Basend; Shanqashi Commentary; Bon Gosal; Bon Gosasteh

References

تفسیر شنقشی، گزاره‌ای از بخشی از قرآن کریم، تفسیر شنقشی. (2535) [1355]. به کوشش محمدجعفر یاحقی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.

رواقی، علی با همکاری مریم میرشمسی. (1381). ذیل فرهنگ‌های فارسی. تهران: هرمس.

صادقی، علی اشرف. (1391). «بحثی در باب کتاب پلی میان شعر هجایی و عروضی فارسی در دو قرن اول هجری، از دکتر احمدعلی رجایی». خرد بر سر جان، نامگانۀ دکتر احمدعلی رجایی. به کوشش محمدجعفر یاحقی، محمدرضا راشد محصل و سلمان ساکت. تهران: سخن. صص 349-388.

عطار، فریدالدین. (1341). دیوان. به کوشش تقی تفضلی. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

Mackenzie, D.N. (1971). A Concise Pahlavi Dictionary, London, Oxford University Press.