همسانه‏سازی و تعیین توالی ژن گلیکوپروتئین G ویروس تب بی‏دوام گاوی در اشرشیاکلی

پژوهشهای علوم دامی ایران

مقاله 12، دوره 8، شماره 3 - شماره پیاپی 27، مهر 1395، صفحه 511-519   

نوع مقاله: علمی پژوهشی- ژنتیک و اصلاح دام و طیور

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.v8i3.50712

نویسندگان

رضا پسندیده^{* 1}؛ محمدتقی بیگی نصیری²؛ مسعودرضا صیفی آباد شاپوری³؛ جمال فیاضی³؛ هدایت اله روشنفکر⁴؛ محسن لطفی⁵

¹گروه ژنتیک و اصلاح نژاد دام ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ملاثانی، ایران

²گروه علوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران.

³دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

⁴گروه علوم دامی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران.

⁵استادیار بخش کنترل کیفی واکسن‏های ویروسی، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، کرج

چکیده

تب بی‏دوام گاوی (BEF) یک بیماری ویروسی قابل‌انتقال توسط بندپایان در گاو و گاومیش می‏باشد که در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری آسیا، استرالیا و افریقا پراکنده شده است. در سال‏های اخیر این بیماری در بسیاری از استان‏های ایران نیز شایع شده و موجب بروز خسارت‏های اقتصادی گردیده است. در این مطالعه ژن گلیکوپروتئین G ویروس تب بی‏دوام گاوی پس از تکثیر با واکنش PCR در ناقل pTZ57R/T کلون و تعیین توالی شد. پس از اطمینان از صحت همسانه‏سازی، محصول PCR با استفاده از آغازگر‏های دارای جایگاه برشی آنزیم BamHI تکثیر و به پلاسمید بیانی pMalc2x انتقال داده شد و سپس به سلول‏های پذیرا شده اشرشیاکلی (سویه‏های ‏DH5α و Rosetta) منتقل گردید. غربال‌گری کلونی‏های باکتریایی حاوی پلاسمید نوترکیب با روش PCR و هضم آنزیمی، نشان از ورود موفقیت‏آمیز سازه pMalc2x-G به اشرشیاکلی داشت. این مطالعه اولین گزارش از همسانه‏سازی ژن گلیکوپروتئین G ویروس تب بی‏دوام گاوی در ایران است که می‏تواند پایه‏ای برای تولید واکسن و ساخت کیت تشخیصی الایزا برای این بیماری در مطالعات آینده باشد.

کلیدواژه‌ها

اشرشیاکلی؛ تب بی‏دوام گاوی (BEF)؛ ژن گلیکوپروتئین G؛ همسانه‏ سازی

مراجع

1- Cybinski, D., P. Walker, K. Byrne and H. Zakrzewski. 1990. Mapping of antigenic sites on the bovine ephemeral fever virus glycoprotein using monoclonal antibodies. Journal of General Virology, 71:2065-2072.

2- Fox, J. D., K. M. Routzahn, M. H. Bucher and D. S. Waugh. 2003. Maltodextrin-binding proteins from diverse bacteria and archaea are potent solubility enhancers. FEBS Letters, 537:53-57.

3- Hertig, C., A. D. Pye, A. D. Hyatt, S. S. Davis, S. M. Mcwilliam, H. G. Heine, P. J. Walker and D. B. Boyle. 1995. Vaccinia virus-expressed bovine ephemeral fever virus G but not GNS glycoprotein induces neutralizing antibodies and protects against experimental infection. Journal of General Virology, 77:631-640.

4- Johal, J., K. Gresty, K. Kongsuwan and P. J. Walker. 2008. Antigenic characterization of bovine ephemeral fever rhabdovirus G and GNS glycoproteins expressed from recombinant baculoviruses. Archives of Virology, 153:1657-1665.

5- Kongsuwan, K., D. H. Cybinski, J. Cooper and P. J. Walker. 1998. Location of neutralizing epitopes on the G protein of bovine ephemeral fever rhabdovirus. Journal of General Virology, 79:2573-2581.

6- Nandi, S. and B. Negi. 1999. Bovine ephemeral fever: a review. Comparative Immunology, Microbiology and Infectious Diseases, 22:81-91.

7- Sharma, L. K. 1992. A report on bovine ephemeral fever in cattle. Indian Veterinary Journal, 69:544-546.

8- Trinidad, L., K. R. Blasdell, D. A. Joubert, S. S. Davis, L. Melville, P. D. Kirkland, F. Coulibaly, E. C. Holmes and P. J. Walker. 2014. Evolution of bovine ephemeral fever virus in the Australian episystem. Journal of Virology, 88(3):1525-35.

9- Uren, M. F., P. J. Walker, H. Zakrzewski, T. D. St George and K. A. Byrne. 1994. Effective vaccination of cattle using the virion G protein of bovine ephemeral fever virus as an antigen. Vaccine, 12:845-852.

10- Walker, P. J. and E. Klement. 2015. Epidemiology and control of bovine ephemeral fever. Veterinary research, 46, 1-19.

11- Walker, P. J., K. A. Byrne, D. H. Cybinski, D. L. Doolan and Y. Wang. 1991. Proteins of bovine ephemeral fever virus. Journal of General Virology, 72:67-74.

12- Wang, F. I., A. Hsu and K. Huang. 2001. Bovine ephemeral fever in Taiwan. Journal of Veterinary Diagnostic Investigation, 13:462-467.

13- Yin, Z. and J. Liu. 1997. Animal virology. Science Publication, Beijing.

14- Zakrzewski, H., D. H. Cybinski and P. J. Walker. 1992. A blocking ELISA for the detection of specific antibodies to bovine ephemeral fever virus. Journal of Immunological Methods, 151:289-297.

15- Zheng, F. Y., G. Z. Lin, C. Q. Qiu, K. Z. Yuan and J. Y. Song. 2007. Expression and antigenic characterization of the epitope-G1 of the Bovine ephemeral fever virus glycoprotein in Pichia pastoris. Virologica Sinica, 22:347-352.

16- Zheng, F. Y., G. Z. Lin, C. Q. Qiu, J. Z. Zhou, X. A. Cao and X. W. Gong. 2009. Development and application of G1-ELISA for detection of antibodies against bovine ephemeral fever virus. Research in Veterinary Science, 87:211-212.