بررسی تنوع مورفولوژیکی ژنوتیپ‌های گردوی شهرستان آزادشهر

علوم باغبانی

مقاله 8، دوره 30، شماره 3، آذر 1395، صفحه 469-479   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhorts4.v30i3.45073

نویسندگان

فاطمه شاملو¹؛ مهدی رضائی^{* 1}؛ عباس بیابانی²؛ علیرضا خان احمدی³

¹دانشگاه شاهرود

²دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی گنبد کاووس

³دانشگاه گنبد کاووس

چکیده

در این پژوهش با هدف بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‌های گردو در شهرستان آزادشهر، ۱۰۲ ژنوتیپ گردو از چهار منطقه (وامنان، کاشیدار، رودبار و سیدآباد) با 30 خصوصیت مورفولوژیکی مربوط به میوه، برگ و ... ارزیابی مقدماتی شدند. نتایج آنالیز تشریحی صفات نشان داد که ژنوتیپ های این منطقه تنوع بالایی از لحاظ صفات میوه چون درصد مغز میوه، وزن مغز، میوه، رنگ مغز و آسان جدا شدن مغز از میوه دارند. ژنوتیپ Ka17 و Va31 دارای بیشترین میانگین وزن میوه (79/19گرم)، ژنوتیپ Va31 دارای بیش ترین وزن مغز (4/9 گرم) و ژنوتیپ ROOD4 و Va34 برای صفت آسان جدا شدن مغز از میوه (خیلی آسان) و مطلوب بودن طعم میوه (مطلوب) شاخص بودند. آنالیز کلاستر ژنوتیپها با تولید چهار خوشه اصلی به خوبی توانست ژنوتیپهای منطقه سیدآباد را از سایر ژنوتیپها جدا کند. بیشتر ژنوتیپهای منطقه وامنان و کاشیدار در خوشه یک و دو قرار گرفتند و ژنوتیپ‌های منطقه رودبار در گروه چهارم قرار گرفتند. در خوشه بندی صفات شکل و اندازه میوه و برگ، رنگ ، وزن و درصد مغز میوه تأثیر بیش تری داشتند. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، تنوع ژنتیکی خوبی در ژنوتیپ های گردوی این منطقه وجود دارد که می تواند به عنوان مواد اصلاحی در اختیار به نژادگران قرار گیرند.

کلیدواژه‌ها

تنوع ژنتیکی؛ خوشه‌بندی؛ درصد مغز؛ ژنوتیپ‌های برتر

مراجع

1. Amiri R., Vahdati K., Mohsenipoor S., Mozaffari M. R., and Leslie C. A. 2010. Correlations between some horticultural traits in walnut. HortScience, 45(11):1690–1694.

2. Arzani K., Mansouri Ardakan H., and Vezvaei A. 2008. Morphological variation among Persian walnut (Juglans regia L) genotype from central Iran. New Zealand Journal of Cropand Horticulteral Science, 36: 159-168.

3. Aslantas R. 2006. Identification of superior walnut (Juglans regia L.) genotypes in north-eastern Anatolia, Turkey. New Zealand journal of Crop and Horticultural Science, 34: 231-237.

4. Balci I., Balta F., Kazankaya A., and Sen S. M. 2001. Promising Native walnut genotypes (Juglans regia L.) of the East Black Sea region of Turkey. Journal of the American Society for Horticultural Science, 55(4): 204-208.

5. Caglarirmak N. 2003. Biochemical and physical properties of some walnut genotypes (Juglans regia L.). Nahrung,1: 28-32.

6. Ebrahimi A., Fattahi Moghadam M., Zamani Z., and Vahdati K. 2009. An investigation on genetic diversity of 608 Persian walnut accessions for screening of some genotypes of superior traits. Iranian Journal of Horticultural Science, 40 (4): 83-94. (In Persian with English abstact)

7. Ehteshamnia A., Sharifani M., Vahdati K., and Erfani, V. 2001. Investigation of morphological diversity among native populations of walnut (Juglans regia L) in Golestan province. Journal of Plant Production, 16(3):29-47. . (In Persian with English abstact)

8. Eskandar S. ،Hassani D. ،and Abdi A. 2005. Investigation on genetic diversity of Persian walnut and evaluation of promising genotypes. Acta Horticulturae, 705: 159-163.

9. FAO. 2011. FAO statistical yearbook. Agricultural production ، Food and Agriculture Organization of the United Nations (http: faostat.fao.org.site.291.default.aspx).

10. Forde H. I. and McGranaham G. H. 1993. A new walnut cultivar Malizia. John Wiley and Sons, Inc, USA، 311: 46-49

11. Ghanadha M. R., Zahravi M., and Vahdati K. 2003. Breeding HorticulturalCrops. Dibagaran Tehran Press, 344p. (Translated in Persian)

12. Haghjooyan R., Ghareyazi B., Sanei Shariat-Panahi M., and Khalighi A. 2005. Investigation of genetic variation walnut of some region of Iran by using quantitative morphological characters. Pajouhesh and Sazandegi, 69: 22-30. (In Persian with English abstract).

13. Malvolti M. E., Paciucci M., Cannata F., and Fineschi S. 1993. Genetic variation in Italian populations of Juglans regia L. Acta Horticulturae, 311:86-94.

14. Mohsenipoor S., Vahdati K., Amiri R., and Mozaffari M. 2010. Study of the genetic structure and gene flow in Persian walnut (Juglans regia L.) using SSR markers. Acta Horticulturae, 861:133-142.

15. McGranahan G. H., Charles A., Leslie C. A., Philips H. A., and Dandaker A. 1998. Walnut Propagation. In: D. Ramos (Ed.). Walnut Production Manual .University of California, DANRPubl. Davis ،71-83.

16. McGranahanp G. P., and Leslie C. 1990. Walnuts (Juglans). Acta Horticulturae, 290: 907-951.

17. Radnia H. 1996. Rootstock for Fruit Crops. Agriculture Education Press, Karaj 637p. (In Persian with English abstact).

18. Rezaee R., Hassani Gh., Hassani D., and Vahdati K. 2008. Morphobiological characteristics of some newly selected walnut genotypes from seedling collection of Kahriz- Orumia. Iranian Journal of Horticultural Science and Technology, 9(3); 205-214. (In Persian with English abstract)

19. Sharma O. C., and Sharma S. D. 2001. Genetic Divergence in seedling trees of Persian walnut (Juglans regia L.) for various metric nut and kernel characters in Himachal Pradesh. Scientia Horticulturae, 88(2): 163-171.

20. Solar A., and Stampar F. 2004. Evaluation of Some Perspective Walnut Genotype in Slovenia. Acta Horticulturae, 705p.

21. Tsmouris G., Hatziantoniou S., and Demetzos C. 2002. Lipid analysis of Greek walnut oil (Juglans regia L.). Natur frosch, 57: 51- 56.

22. Vanhanen L. P., and Savage G. P. 2006. The use of peroxide value as measure of quality for walnut stored at five different temperatures using three different types of packaging. Food chemistry, 99: 64-69.

23. Vahdati K., Mohseni Pourtaklu S., Karimi R., Barzehkar R., Amiri R., Mozaffari M., and Keith W. 2014. Genetic diversity and gene flow of some Persian walnut populations in southeast of Iran revealed by SSR markers. Plant Systematics and Evolution, 301(2): 691-699.

24. Yarilgac T., Koyuncu F., Koyuncu M. A., Kazankaya A., and Sen S. M. 2001. Some promising walnut selections (Juglans regia L.) Acta Horticulturae, 544: 93-96.