Ali Maleki’s Audience-Centered Translation: A New Approach to Qur’an Translation

مطالعات زبان و ترجمه

Article 7, Volume 54, Issue 4, February 2022, Pages 181-207   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/lts.v54i4.87769

Authors

Reza Yalsharzeh; Roya Monsefi

Department of English, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz. Iran

Abstract

The weakening of the concept of translation as a one-to-one equivalence between the source text and the target text and the growing attention to audience, which peaked in the 1970s and 1980s, led to the evolution of translation theory and the role of audience. However, most translations of the Qur’an into Persian, although semantic, prefer the style of Arabic writing to the Persian-speaking audience, which causes many harms in the translation of the Qur'an, including the lack of connection between Persian-speaking audiences and these translations. Ali Maleki’s readable translation of the Qur’an, focusing on Persian-speaking readers, has given a completely audience-based approach to the translation of the Qur’an which is free from many of the shortcomings of existing translations of the Qur’an. The present study seeks to compare the semantic translation of Fooladvand and the translation of Ali Maleki with the use of concepts such as Koller’s “pragmatic equivalence” (1979) and Nida’s “equivalent effect” (1964) to show that the audience-based approach to translating the Qur’an makes use of the potentials of the Persian language and is better than semantic translations. It can also help the audience to understand the Qur’anic verses correctly and quickly.

Keywords

Semantic Translation; Audience Centered Translation; Equivalence Effect; Translation Audience; Readable Qur’an

References

کتاب‌نامه

افتاده، ص.، و همامی، ع. (1398). معناشناسی توصیفی تکامد اسمی منهاج و آسیب‌شناسی سه ترجمۀ آن (میبدی، مکارم شیرازی و انصاریان). پژوهشنامه قرآن و حدیث، ۱(۲۴)، ۷-27.

امرایی، م. ح.، و معروف، ی. (1394). نقدی بر ترجمۀ قرآن کریم حداد عادل از منظر ترجمۀ مفهومی. مطالعة ترجمۀ قرآن و حدیث، 2(4)، 1-32.

امین فرد، م. (1386، 6 اسفند). مخاطب‌فهمی ویژگی مهم ترجمۀ قرآن فولادوند. خبرگزاری بین‌المللی قرآن. برگرفته از https://iqna.ir/fa/news/1632264/  

انصاریان، ح. (1383). قرآن مجید. قم، تهران: چاپخانه بزرگ قرآن.

آذرشب، م. ع.، ملکی، م.، و اسداله‌ئی، ل. (1398). تطبیق و ارزیابی ترجمه‌های قرآن‌کریم فولادوند و الهی‌قمشه‌ای بر اســاس الگـــوی گـارسس (مطالعة ‌موردی: سوره ‌مبارکه‌ قمر). مطالعات ترجمۀ قرآن و حدیث، ۶(۱۲)، ۲۲۵-260.

آیتی، ع. (1382). قرآن مجید. تهران،‌ ایران: سروش.

باقری، ز.، معروف، ی.، امیری، ج.، و زینی‌وند، ت. (1396). آسیب‌شناسی ترجمۀ فارسی محمّد یزدی از قرآن کریم. مطالعات ترجمۀ  قرآن و حدیث، ۴(۸)، ۱-۳۳.

پایگاه اینترنتی ترجمۀ خواندنی قرآن کریم. (1399). آنچه شما نوشته‌اید. برگرفته از http://qurantr.com

تقیه، م. ح. (1396). نقش ساختارهای بلاغی در ترجمه. زیبایی شناسی ادبی، 8(33)، 65-79.

جواهری، م. ح. (1384). پژوهشی در انواع ترجمۀ قرآن کریم. پژوهش‌های قرآنی، 11(42-43)، 136-159.

حری، ا. (1398). سخت ترجمه‌پذیری اسماءالحسنی با تکیه بر الگوهای رایج در ترجمۀ انگلیسی اسامی خاص . مطالعات ترجمۀ قرآن و حدیث، ۶(۱۱)، ۳۷-۶۸.

حسینی علایی، ف.، و فتحی اکبرآبادی، ج. (1398). واکاوی معنای واژه فوت و تفاوت در قرآن کریم و برگردان‌های فارسی آن. مطالعات ترجمۀ قرآن و حدیث، ۶(۱۲)، ۳۳-60.

حسینی علایی، ف.، و فتحی اکبرآبادی، ج. (1398). واکاوی معنای واژه فوت و تفاوت در قرآن کریم و برگردان‌های فارسی آن. مطالعات ترجمۀ قرآن و حدیث، ۶(۱۲)، ۳۳-60.

حیدری، ز.، قائمی، م.، و زودرنج، ص. (1397). برابرنهادی عنصر فرهنگی پوشاک در قرآن‌کریم طبق نظریه نیومارک (مطالعه موردی پنج ترجمۀ فارسی قرآن‌کریم: آیتی، بهرام‌پور، فولادوند، مجتبوی و مکارم شیرازی). مطالعات ترجمه قرآن و حدیث، 5(۹)، ۷۹-۱۰۶.

خزاعی فرید، ع.، و قاضی زاده، خ. (2016). تأثیر هنجارها بر روند ترجمه (موردپژوهی: ترجمه‌های معاصر قرآن مجید). مطالعات زبان و ترجمه، 48(3)، 83-101.

رشید رضا، م. (1976). تفسیر المنار. قاهره، مصر: دارالمنار.

صفوی، م. ر. (1398، 14 مهر). درخشش نثر امروز در ترجمه‌های قرآن/ نباید روند ترجمه را متوقف کرد. خبرگزاری بین‌المللی قرآن. برگرفته از  https://iqna.ir/fa/news/3847456

طیب، س. ع. (1378). اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌. تهران،‌ ایران: انتشارات اسلام‌.

عبدی، م. (1394). آسیب‌شناسی ترجمّه فولادوند با تکیه بر کارکردهای صرفی، نحوی، واژگانی و بالغی دانش معناشناسی. مطالعات ترجمۀ قرآن و حدیث، 2(3)، 127-149.

فولادوند، م. م. (1378). ترجمۀ قرآن کریم. قم، ایران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.

قرائتی، م. (1383). تفسیر نور. تهران،‌ ایران: مرکز فرهنگى درس‌هایى از قرآن.

قرئلی، ه.، معصومی، م. ح.، و جنتی‌فر، م. (1398). آسیب‌شناسی ترجمۀ ده جزء آخر قرآن از معزّی و پاینده بر اساس اصل تقابل معنایی. مطالعات ترجمۀ قرآن و حدیث، ۶(۱۱)، ۱۳۷-۱۶۵.

کشاورزی، و.، و قاسمی، م. ن. (1397). بررسی تطبیقی ترجمۀ‏ سوره سجده در ترجمۀ مکارم، فولادوند و خرم‏دل با نگاه به مسائل زبانی مبدأ و مقصد. مطالعات سبک شناختی قرآن کریم، 2(2)، 65-92.

گرجامی، ج.، آزاددل، ع.، و محمدی، س. (1396). بررسی هم‌پایگی انسجام دستوری غیرساختاری در خطبه اول نهج‌‌البلاغه و ترجمه‌های آن. مطالعات ترجمۀ قرآن و حدیث، ۴(۷)، ۱۲۵-۱۵۲.

مکارم شیرازی، ن. (1376). القرآن الکریم. قم،‌ ایران: دارالقرآن الکریم.

مکارم شیرازی، ن. (1386). برگزیده تفسیر نمونه. تهران، ایران: دارالکتب اسلامیه.

ملکی، ع. (1396). قرآن کریم: ترجمۀ خواندنی قرآن، به روش تفسیری و پیام‌رسان برای نوجوانان و جوانان. تهران، ایران: ویراستاران.

ملکی، ع. (1397، 11 شهریور). فهم مخاطب؛ مسئله فرعی مترجمان قرآن/ ناقد باید مترجم باشد. برگرفته از https://iqna.ir/fa/news/3743311

نیازی، ش.، و هاشمی، ا. س. (1398). بررسی چگونگی کارآمدی مؤلفه «شفاف‌سازی» الگوی برمن در ارزیابی ترجمۀ قرآن: موردپژوهی ترجمۀ رضایی اصفهانی. مطالعات زبان و ترجمه، 52(4)، 193-161.

الهی قمشه‌ای، م. (1380).  القرآن المجید. قم،‌ ایران: فاطمه الزهراء.

 

Al-Maraghi, M. M. (1936). Bahth fi- tarjamat al-Qur'an al-karim ova-'ahkamuha [The translation and rules of the Quran]. Egypt, Cairo: Matba'at al-Ragha'ib.

Catford, J. C. (1965/2000). A linguistic theory of translation. London, England: Oxford University Press.

Dryden, J. (1680/1992). Metaphrase, paraphrase and imitation. In R. Schulte & J. Biguenet (Eds.), Theories of translation (pp. 17-31). London, England: University of Chicago Press.

Gut, E. A. (1992). Relevance theory: A guide to successful communication in translation. Dallas, TX: Summer institute of linguistics. 

Koller, W. (1979). Equivalence in translation theory. In A. Chesterman (Ed.), Readings in translation theory (pp. 99–104). Helsinki, Finland: Finn Lectura.

Newmark, P. (1981). Approaches to translation. New York, NY: Pergamon.

Nida, E. A. (1964). Towards a science of translating. Leiden, the Netherlands: Brill.

Pickthall, M. (1931). Arabs and non-Arabs and the question of translating the Quran. Islamic Culture, 5, 422-433.

Schleiermacher, F. (1813/2012). On the different methods of translating. In L. Venuti (Ed.), The translation studies reader (pp. 43- 63). New York, NY: Routledge.

Tibawi, A. L. (1962). Is the translation of the Qur’an possible? Early Muslim opinions. The Muslim World, 52, 17-28.