1گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فناوریهای نوین، دانشگاه صنعتی قوچان، قوچان، ایران
2گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فناوریهای نوین، دانشگاه صنعتی قوچان، قوچان، ایران.
3گروه مهندسی صنایع، دانشکده علوم مهندسی، دانشگاه صنعتی قوچان، قوچان، ایران.
چکیده
دراینپژوهش،به منظور کاهش تاثیرات مضر ناشی از افزایش حرارت در سطوح قطعات سنگزنی شده، روشابداعی جدیدی جهت روانکاری و خنککاری فرآیند سنگزنیتخت با عنوانروش خنککاری غیرمستقیم (ICG (Indirect cooling grinding)) مطالعه شد. به منظور بررسی مزایای این شیوه، فولادهای M200 و CK45 با روش خنککاری غیرمستقیم و روش حداقل میزان روانکار ((MQL(Minimum quantity lubrication) با دبیهای متفاوت خنککاری (15 و cc/s 40) در دماهای مختلف 10-، 0 و °C 25) و با عمقهای برش مختلف (005/0،01/0،02/0 و mm 03/0) سنگزنی شدند. سایر پارامترهای سنگزنینظیرسرعتچرخسنگوسرعتحرکتطولیوعرضیمیزکار در هر آزمایش ثابت درنظرگرفتهشد. کمیتهای اندازهگیری شده شامل زبری سطح، میزان سختی سطح (برحسب راکول C) و همچنین ارزیابیهای ریزساختاری با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی هستند. نتایج حاکی از آن است که در فولاد M200، استفاده از روش خنککاری غیرمستقیم نسبت به روش حداقل میزان روانکار، منجر به افزایش زبریسطح در حدود 81/31 درصد و افزایش سختی سطحی در حدود 96/2 درصد و برای فولاد CK45، افزایش زبریسطح حدود 7/31 درصد و افزایش سختی سطحی حدود 11/3 درصد شده است. ریزساختار سطح فولادهای M200 و CK45 بعد از سنگزنی به هر دو روش خنککاری به ترتیب باینایت بالایی و پایینی و فریت-پرلیت است که بر روی میزان زبری و سختی سطح موثر هستند. علاوه بر این، روش ابداع شده به منظور خنککاری برای فولاد CK45مناسبتر است.