تبیین عوامل توانمندساز بلوغ ارتباطی در سازمان‌های دولتی ایران

پژوهش نامه مدیریت تحول

مقاله 4، دوره 16، بهار و تابستان 1403، مرداد 1403، صفحه 100-126   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/tmj.2024.87047.1552

نویسندگان

منصور رحمنی¹؛ مسعود بسطامی^{* 2}؛ سلیمان احمدزاده³

¹دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی ، سنندج، ایران.

²استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد سنندج ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سنندج، ایران.

³استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی ، مهاباد، ایران.

چکیده

ارتباط یک عامل حیاتی برای موفقیت سازمانی است و می‌تواند به‌عنوان یک فرآیند اجتماعی و شناختی در نظر گرفته شود که از طریق آن اطلاعات بین افراد تبادل می‌شود و معنی ایجاد می‌کند. چگونگی درک بهتر، تجزیه‌وتحلیل و ارزیابی فرآیندهای ارتباطی یک چالش بزرگ برای محققان ارتباطات است. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی و تبیین عوامل توانمندساز بلوغ ارتباطی در سازمان‌های دولتی ایران می‌باشد. پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی و طرح تحقیق آن تحلیل مضمون است و بر اساس روش براون و کلارک در شش مرحله به‌عنوان روش پژوهش استفاده شد و 16 نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی تا اشباع نظری، مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. از یافته‌های پژوهش در مجموع 56 کد باز، 20 مضمون سازمان دهنده و 4 مضمون فراگیر، استخراج شد. درنهایت مؤلفه قابلیت‌های ارتباطی، مؤلفه عوامل سازمانی، مؤلفه مهارت‌های نرم منابع انسانی، مؤلفه مهارت‌های سخت منابع انسانی، به‌عنوان مؤلفه‌های اصلی توانمندساز بلوغ ارتباطی سازمان‌های دولتی شناسایی شدند. مؤلفه‌ها و عوامل شناسایی شده توانمندساز بلوغ ارتباطی، می‌تواند در توسعه ارتباطات مؤثر، ارزیابی ارتباطات سازمانی، بهبود عملکرد ارتباطی و در پیشرفت و ترقی سازمان‌ها کمک قابل‌توجهی نماید.

کلیدواژه‌ها

بلوغ ارتباطی؛ سازمان دولتی؛ عوامل سازمانی؛ مهارت های نرم منابع انسانی؛ مهارت های سخت منابع انسانی

مراجع

Aririguzoh, S. (2022). Communication competencies, culture and SDGs: effective processes to cross-cultural communication. Humanities and Social Sciences Communications, 9(1), 1-11.

Attride-Stirling, J. (2001). Thematic networks: an analytic tool for qualitative research. Qualitative research, 1(3), 385-405.

Barrett, D. J. (2006). Strong communication skills a must for today’s leaders. Handbook of Business Strategy, 7(1), 385–390.

Baumgartner, R. J., & Ebner, D. (2010). Corporate sustainability strategies: sustainability profiles and maturity levels. Sustainable development, 18(2), 76-89.

Boynton, L. (2002). Professionalism and social responsibility: Foundations of public relations ethics. Annals of the international communication association, 26(1), 223-256.

Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3, 77-10

Casoria, F.; Riedl, A., & Werner, P. (2020). Behavioral aspects of communication in organizations. Springer International Publishing, 1-31

Cooren, F., & Seidl, D. (2020). Niklas Luhmann’s radical communication approach and its implications for research on organizational communication.‏

de Farias Junior, I.; Marczak, S.; Santos, R., & Moura, H. (2016). Communication in distributed software development: a preliminary maturity model. In 2016 IEEE 11th International Conference on Global Software Engineering (ICGSE), 164-173. IEEE.‏

de Farias Junior, I. H.; de Moura, H. P., & Marczak, S. (2013). Towards a communication maturity model for distributed software development. In 2013 IEEE 8th international conference on global software engineering workshops, 81-83). IEEE.

Desmidt, S., & George, B. (2016). Do we see eye to eye? The relationship between internal communication and between-group strategic consensus: A case analysis. Management Communication Quarterly, 30(1), 84–102.

Flynn, T. (2014). Do they have what it takes? A review of the literature on knowledge, competencies, and skills necessary for twenty-first-century public relations practitioners in Canada.‏

Gilkerson, N. D.; Swenson, R., & Likely, F. (2019). Maturity as a way forward for improving organizations’ communication evaluation and measurement practices: A definition and concept explication. Journal of Communication Management, 23(3), 246-264.

Gottschalk, P. (2009). Maturity levels for interoperability in digital government. Government Information Quaterly, 26(1). 75-81.

Grandien, C., & Johansson, C. (2012). Institutionalization of communication management: A theoretical framework. Corporate Communications: An International Journal, 17(2), 209-227.

Grunig, J. E. (1992). Communication, public relations, and effective organizations: An overview of the book. In J. E. Grunig (Ed.), Excellence in public relations and communication management, 1–28. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates

Gregory, A., & Halff, G. (2017). Understanding public relations in the ‘sharing economy’. Public Relations Review, 43(1), 4–13.

Heide, M.; Johansson, C., & Simonsson, C. (2012). Kommunikationi organisationer [Communication in organizations] (2nd ed.). Malmö: Liber.

Hosseini, R., & Goli, M. (2023). Investigating the effectiveness of the organizational communication ‎system from the employees' point of view ‎(case study of Borujerd post office).‎ Comparative Public Administration, 1(2), 68-99.

Hoveida, R.; Choupani, H.; Khuran, A., & Gholamzadeh, H. (2015). The role of effective organizational communication and organizational trust, development and improvement of schools’ organizational innovation (case study).

Johansson, C.; Grandien, C., & Strandh, K. (2019). Roadmap for a communication maturity index for organizations—Theorizing, analyzing and developing communication value. Public Relations Review, 45(4), 101791.

Jones, E.; Watson, B.; Gardner, J., & Gallois, C. (2004). Organizational communication: Challenges for the new century. Journal of Communication, 54(4), 722-750.

Katz, R. L. (2009). Skills of an effective administrator. Harvard Business Review Press.

Lammers, J. C., & Barbour, J. B. (2006). An institutional theory of organizational communication. Communication Theory, 16(3), 356-377.

Littlejohn, S. W., & Jabusch, D. M. (1982). Communication competence: Model and application. Journal of Applied Communication Research, 10, 29-37.

McPhee, R. D., & Zaug, P. (2000). The communicative constitution of organizations: A framework for explanation. The Electronic Journal of Communication, 10(1/2), Retrieved from:

http://www.cios.org/ejcpublic/010/1/01017.html.

Maier, A. M.; Eckert, C. M., & Clarkson, P. J. (2006). Identifying requirements for communication support: A maturity grid-inspired approach. Expert Systems with Applications, 31(4), 663-672.

Marques, J. F. (2010). Enhancing the quality of organizational communication: A presentation of reflectionbased criteria. Journal of Communication Management, 14(1), 47-58.‏

Malmelin, N. (2007). Communication capital: Modelling corporate communications as an organizational asset. Corporate communications: an international journal, 12(3), 298-

Mehmood, K. K. (2022). The Mediating role of Effective Communication between Organization Strategy, Structure, Culture and Organization Performance.  Review of Education, Administration & Law, 5(4), 543-557.

Muszyńska, K. (2018). Communication maturity model for organizations realizing EU projects. Procedia computer science, 126, 2184-2193.‏

Muszyńska, K., & Swacha, J. (2018). Selecting project communication management software using the weighted regularized hassemethod. In Information Technology for Management. Ongoing Research and Development: 15th Conference, AITM 2017, and 12th Conference, ISM 2017, Held as Part of FedCSIS, Prague, Czech Republic, September 3-6, 2017, Extended Selected Papers 15, 212-228. Springer International Publishing.

Pieczka, M., & L’Etang, J. (2006). Public relations and the question of professionalism. Public relations: Critical debates and contemporary practice, 265-278.

Putnam, L. L., & Nicotera, A. M. (Eds.). (2009). Building theories of organization. The constitutive role of communication. New York: Routledge.

‏Putnam, L. L. (2006). Definitions and approaches to conflict and communication. The Sage handbook of conflict communication: Integrating theory, research and practice, 1-32.‏

Pullen, W. (2007). A public sector HPT maturity model, Performance Improvement, 46(4), 9-15.

Rajhans, K. (2012). Effective organizational communication: A key to employee motivation and performance. Interscience Management Review, 2(2), 81-85.‏

Rezaiyan, A., & Ramin Mehr, H. (2011). A survey to investigate mediated role of Perception of organizational support in relation with perception of effective communication and Functional organizational behavioral. Iranian journal of management sciences, 6(22), 79-99.

Rola, P. (2015). Implementing scrum method in international teams—A case study. Open Journal of Social Sciences, 3(07), 300-305.

Ruck, K., & Welch, M. (2012). Valuing internal communication: Management and employee perspectives. Public Relations Review, 38(2), 294–302.

Sims, R. R. (2002). Business ethics teaching for effective learning. Teaching Business Ethics, 6, 393-410.

Siddique, L., & Hussein, B. A. (2016). Grounded theory study of conflicts in Norwegian agile software projects: the project managers’ perspective. 6(2), 120-135.

Welch, M. (2012). Appropriateness and acceptability: Employee perspectives of internal communication. Public relations review, 38(2), 246-254.

Zerfass, A., & Sherzada, M. (2015). Corporate communications from the CEO’s perspective: How top executives conceptualize and value strategic communication. Corporate Communications an International Journal, 20(3), 291–309.