بررسی تاثیر به کارگیری بازآفرینی شهری بر پایداری محیطی محلات (نمونه مطالعاتی: محله نظام آباد شهر تهران)

جغرافیاوتوسعه ناحیه ای

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 دی 1403

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jgrd.2025.75945.1128

نویسندگان

شقایق پرهیزگار¹؛ سمانه جلیلی صدرآباد^{* 2}؛ سحرسادات بهشتی³

¹دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی دانشگاه علم و صنعت ایران

²گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران

³کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.

چکیده

یکی از این مشکلات قابل توجه در شهرها وجود بافت‌های قدیمی و نیازمند احیا می باشد. این بافت ها خود منشاء بسیاری از مشکلات شهری در جنبه های گوناگون اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی شده است و زمینه بروز ناپایداری را در شهرها فراهم کرده است. در این پژوهش توسعه پایدار محله ای چراغ راه قرار گرفته است. به کارگیری اصول توسعه پایدار و تلفیق آن با رویکرد بازآفرینی شهری می تواند رویکردی مناسب جهت حل تعارضات در بافت های کهن و مسئله دار شهری تلقی شود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی می باشد که ابزارهای تحقیقاتی مانند پرسشنامه و مشاهده میدانی در محله نظام آباد بکار گرفته شده است. جهت تحلیل داده های پرسشنامه از روش تحلیل عاملی اکتشافی و محاسبه رگرسیون خطی و غیرخطی بین عوامل توسعه پایدار و ابعاد بازآفرینی از نرم افزار آماری SPSS استفاده شده است. در نهایت پیش بینی می شود با بکارگیری اصول بازآفرینی در بعد اقتصادی با درصد واریانس41.1 درصد، بعد کالبدی با درصد واریانس 55.23 درصد، در بعد اجتماعی با درصد واریانس 72.58 درصد و در بعد زیست محیطی با درصد واریانس 49.98 درصد میتوان باعث پایداری در محله قدیمی با بافت ارگانیک نظام آباد شد و در جهت ارتقا کیفیت زیست پذیری این محله گام برداشت.

کلیدواژه‌ها

توسعه پایدار؛ بازآفرینی؛ بافت ناکارآمد شهری؛ محله نظام آباد شهر تهران