تحلیل تطبیقی کاربرد استعاره‌ی دستوری در رمان «بلندی‌های بادگیر» و دو ترجمه از آن توسط رضا رضایی و نوشین ابراهیمی از منظر دستور نظاممند نقشی هلیدی

زبانشناسی و گویش های خراسان

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 04 اسفند 1403

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jlkd.2025.91951.1300

نویسندگان

صدیقه سادات مقداری^{* 1}؛ شیرین ساقی²

¹دانشگاه فردوسی مشهد/پیام نور

²گروه زبانشناسی دانشگاه پیام نور

چکیده

امروزه اهمیت و ضرورت ترجمه در در بهبود زیست فکری، فرهنگی، علمی و اجتماعی انسان‌ها بر کسی پوشیده نیست. لذا در این پژوهش برآن شدیم تا درتحلیلی تطبیقی، نحوه‌ی کاربرد و ترجمه استعاره‌‌ی دستوری را در رمان «بلندی‌های بادگیر»‌ نوشته‌‌ی امیلی برونته و دو ترجمه از آن توسط رضا رضایی (1391) و نوشین ابراهیمی (1390) به‌لحاظ کمی و کیفی بررسی نماییم. برای انتخاب تصادفی داده‌ها، سه فصل از اول، وسط و آخر رمان و ترجمه‌های آن، یعنی فصل اول، فصل پانزدهم و فصل سی و چهارم بررسی شده‌اند. چهارچوب نظری پژوهش دستور نظاممند نقشی هلیدی و متیسن (2004) انتخاب شد و سپس انواع استعاره‌ی دستوری در داده‌های پژوهش مشخص و شمارش شد. نتایج حاصل از تحلیل کیفی و کمی داده‌ها نشان می‌دهد که در ترجمه‌های ابراهیمی و رضایی، استعاره‌ی دستوری کمتری نسبت به متن اصلی رمان، به‌کار رفته است. مقایسه‌ی ترجمه‌ها نیز نشان می‌دهد که در ترجمه‌ی ابراهیمی، استعاره‌های دستوری بیشتری نسبت به ترجمه‌ی رضایی به‌کار رفته است.

واژگان کلیدی: بلندی‌های بادگیر، امیلی برونته، استعاره‌ی دستوری، رضا رضایی، نوشین ابراهیمی.

کلیدواژه‌ها

بلندی‌های بادگیر؛ امیلی برونته؛ استعاره‌ی دستوری؛ رضا رضایی؛ نوشین ابراهیمی