بررسی تأثیر طول عمر بر قیمت مسکن در ایران (با تأکید بر فرضیه چرخه زندگی)

جغرافیا و توسعه فضای شهری

دوره 12، شماره 2، شهریور 1404، صفحه 149-161   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jgusd.2025.83270.1326

نویسندگان

رویا آل عمران^{* 1}؛ سیدعلی آل عمران²

¹عضو هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

²عضو هیات علمی گروه علوم اقتصادی دانشگاه تبریز

چکیده

افزایش طول عمر یکی از دلایل سالخوردگی جمعیت در سراسر جهان است، از این‌رو نیاز است تا اثرات اقتصادی آن مورد بررسی قرار گیرد. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر طول عمر بر قیمت مسکن در ایران با تأکید بر فرضیه‌ی چرخه‌ی زندگی (LCH) در فاصله‌ی زمانی فصل اول سال 1380 تا فصل چهارم سال 1400 با استفاده از روش هم‌انباشتگی جوهانسن- جوسیلیوس است. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که طول عمر تأثیر مثبت و معنی‌دار بر قیمت مسکن داشته و هم‌چنین فرضیه‌ی چرخه‌ی زندگی (LCH) مورد تأیید قرار می‌گیرد. از این‌رو با توجه به تأثیر مثبت طول عمر بر قیمت مسکن پیشنهاد می‌شود که سیاست‌گذاران اقتصادی در کنار افزایش رفاه اقتصادی و بالا رفتن طول عمر، سیاست‌های سمت عرضه‌ی مسکن را چنان تنظیم نمایند که مانع افزایش قیمت مسکن در بازار شوند.

کلیدواژه‌ها

طول عمر؛ فرضیه‌ی چرخه‌ی زندگی (LCH)؛ قیمت مسکن

مراجع

1. 1. افلاطونی، ع. (1396). تجزیه و تحلیل آماری با Eviews در تحقیقات حسابداری و مدیریت مالی. چاپ سوم، تهران: انتشارات ترمه.
2. پورمحمدی، م.ر. (1394). برنامه‌ریزی مسکن. تهران: انتشارات سمت، ویراست دوم.
3. عسگری، ح.ا. و الماسی، ا. (1390). بررسی عوامل مؤثر بر قیمت مسکن در مناطق شهری کشور به روش داده‌های تابلویی (طی سال‌های 1370 تا 1385). پژوهشنامه‌ی اقتصادی، 11(2)، 224-201.
4. قلیچ‌خانی، ن.، یزدانفر، س.ع.، حسینی، س.ب. و نوروزیان ملکی، س. (1398). روابط مولفه‌های اثرگذار بر قیمت مسکن و مولفه‌های کیفیت فضایی مسکن. مدیریت شهری و روستایی، 18(54)، 62-45.
5. هزارجریبی، ج. و امامی غفاری، ز. (1398). بررسی تحولات سیاست‌گذاری رفاهی مسکن در ایران (1358-1392). برنامه‌ریزی رفاه و توسعه‌ی اجتماعی، 10(38)، 119-75.
6. هوشمند، م. و فهیمی دوآب، ر. (1389). تخمین رابطه بلندمدت قیمت حقیقی نفت خام و ارزش واقعی دلار آمریکا. اقتصاد پولی، مالی، 17(30)، 134-98.
7. Ando, A., & Modigliani, F. (1963). The “life cycle” hypothesis of saving: aggregate implications and tests. The American Economic Review, 53(1), 55-84.
8. Eichholtz, P., & Lindenthal, T. (2014). Demographics, human capital, and the demand for housing. Journal of Housing Economics, 26, 19-32.
9. Engelhardt, G.V., & Poterba, J.M. (1991). House prices and demographic change: Canadian evidence. Regional Science and Urban Economics, 21(4), 539-546.
10. Essafi, Y., & Simon, A. (2015). Housing market and demography, evidence from French panel data. European Real Estate Society, 107-133.
11. Green, R., & Hendershott, P.H. (1996). Age, housing demand, and real house prices. Regional Science and Urban Economics, 26(5), 465-480.
12. Heo, Y.J. (2018). Population aging and housing prices: who are we calling old?. NBP Working Paper No. 288. Narodowy Bank Polski, Economic Research Department, 1-51.
13. Hiller, N., & Lerbs, O.W. (2016). Aging and urban house prices. Regional Science and Urban Economics, 60, 276-291.
14. Mankiw, N.G., & Weil, D.N. (1989). The baby boom, the baby bust, and the housing market. Regional Science and Urban Economics, 19(2), 235-258.
15. Modigliani, F., & Brumberg, R. (1954). Utility analysis and the consumption function: an interpretation of cross-section data. In: Kurihara, K.K. (Ed.), Post-Keynesian Economics. Rutgers University Press, New Brunswick, 388-436.
16. Sun, T., Chand, S., & Sharpe, K. (2019). Effect of an increase in longevity on housing prices: evidence from a panel data. MPRA, 92629. 1-10.
17. Takats, E. (2012). Aging and house prices. Journal of Housing Economics, 21(2),131-141.