بررسی جنبه‌های کاربرد شناختی اشارات زمانی در زبان فارسی

زبانشناسی و گویش های خراسان

مقاله 2، دوره 2، شماره 2، مهر 1389   

نوع مقاله: علمی - پژ‍وهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/lj.v2i2.15901

نویسندگان

محمّد عموزاده مهدیرجی^* ؛ فاطمه بهرامی

دانشگاه اصفهان

چکیده

اشاره در زبان، از مقولاتی است که می تواند ازدیدگاه کاربردشناسی مورد تحلیل قرار گیرد.از این رو تحلیل جنبه‌های کاربرد شناختی اشارات زمانی در زبان فارسی و چگونگی به کارگیری این جنبه‌ها توسط سخنگویان فارسی زبان از اهداف نوشته حاضراست. بسیاری از اطّلاعاتی که در گفتار مردم منتقل می‌شود جنبة کاربرد شناختی دارد و به بافت موقعّیتی و اجتماعی خاص مربوط می‌شود. از جمله اهداف این مقاله، آشکار ساختن نقش اشارات زمانی در انتقال مفاهیم کاربرد شناختی در بافت موقعیّتی و فرهنگی است که دستور زبان قادر به توصیف و تبیین همة ابعاد آن نیست.

کلیدواژه‌ها

اشاره؛ اشاره زمانی؛ بافت زبانی؛ بافت موقعیّت؛ بافت فرهنگی