زیست چینه نگاری سازند قم در جنوب سیرجان، کرمان بر اساس روزن داران کف زی

رخساره‌های رسوبی

مقاله 3، دوره 2، شماره 2، اسفند 1388   

نوع مقاله: بدون عنوان

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/sed.facies.v2i2.2896

نویسندگان

محمدجواد حسنی کبوترخانی^{* 1}؛ محمدرضا وزیری²؛ فاطمه حسینی پور³

¹تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته

²دانشگاه شهید باهنر کرمان

³دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

چکیده

به منظور مطالعه زیست چینه­ای نهشته­های سازند قم در جنوب سیرجان بر اساس روزن ­داران کف­ زی، چهار برش چینه شناسی در مناطق کوه خویچ، کوه چاه قلعه شماره 1 و 2 و باغات انتخاب و از آنها نمونه برداری به عمل آمد. پس از انجام مطالعات زیست چینه­ نگاری مشخص گردید که تمامی این رخنمونها مربوط به میوسن پیشین (بوردیگالین) بوده و جزو جوانترین نهشته ­های سازند قم در ایران مرکزی می­‌باشند.

کلیدواژه‌ها

سازند قم؛ ایران مرکزی؛ میوسن پیشین؛ سیرجان

مراجع

آقانباتی، ع.، 1383. زمین‌شناسی ایران. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، 586 ص.

بختیاری، س.، 1384. اطلس راههای ایران با مقیاس 1:1000000. مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، 288 ص.

حسینی‌پور، ف.، 1383. مطالعه بیواستراتیگرافی و پالئواکولوژی نهشته‌های الیگوـ میوسن در شمال و شمال شرق سیرجان.

پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید باهنر کرمان، 185ص.

وزیری، م.ر.، داستانپور، م.، ناظری، و.، 1383. مبانی دیرینه شناسی. جلد دوم (میکروفسیلها)، انتشارات دانشگاه شهید باهنر کرمان، 307 ص.

وزیری، م.ر.، 1366. مطالعه زمین شناسی، چینه شناسی و فسیل شناسی در جنوب و جنوب غربی کاشان (ایران مرکزی)،

پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، 216ص.

Abaie, I., Ansari, H.J., Badakhshan, & A., Jaafari, A., 1964. History and development of the Alborz and Sarajeh fields of Central Iran. Bulletin of Iranian Petroleum Institute, 15: 561–574.

Adams, T.D., & Bourgeois, F., 1967. Asmari biostratigraphy. Iranian Oil Operating Companies, Geological and Exploration Division, Unpublished Report 1074: 1–37.

Alavi-Naini, M., & Bolurchi, M.H., 1973. Explanatory text Maku Quadrangle Map 1:250000. Geological Survey of Iran, Tehran.

Berberian, M., 1983. The Southern Caspian: A compressional depression floored by a trapped, modified oceanic crust. Can. J. Earth Sci., 20 (2): 163-183.

Bozorgnia, F., 1966. Qom Formation stratigraphy of the central basin of Iran and its intercontinental position. Bulletin of Iranian petroleum Institute, 24: 69-75.

Daneshian, J., & Ramezani-Dana, L., 2007. Early Miocene benthic foraminifera and biostratigraphy of the Qom Formation, Deh-Namak, Central Iran. Journal of Asian Earth Sciences, 29: 844–858.

Dimitrijevic, M.D., 1973. Geology of Kerman region. Institute for Geologicaland mining exploration and investigation of nuclear and other mineral raw materials. Report No. YU/52, 335 p.

Dozy, J.J., 1955. A Sketch of past Cretaceous volcanism in Central Iran. Leidsche Geologische Mededeelingen, 20: 48–57.

Furon, R., 1941. Geologie du plateau iranien (Perse-Afghanistan-Belotchestan). Memoires du Museum National d´Histoire Naturelle, nouveaux series, 7 (2): 177–414.

Furrer, M.A., & Soder, P.A., 1955. The Oligo-Miocene Formation in The Qum Region (Iran). Proc. IVth. World Petroleum Congress, Roma, Italia.

Loftus, W.K, 1854. On the Geology of the portions of the Tuco – Persian frontier and of the districts adjoining. Quarterly Journal of the Geological Society, 10 (1-2): 464-469.

Rieben, H., 1935. Contribution à la geologie de l’Azerbaidjan Persian. Bulletin de la Societe neuchâteloise des sciences naturelles, 59: 1-144.

Stahl, A.F., 1911. Zur geologie von persien. Handbuch der Regionalen Geologie, Band 5, Heft 8, Heidel-berg, Germany, pp: 46.

Tetze, E., 1875. Einausfluy mcch dem Siahkuh (Schwarzer Ren) in Persian. Mitt. Geogr. Ges. Wien, [N.F.] 18 (8): 257-267.

Wilson, W., 1975. Carbonate Facies in Geologic History. Springer-Verlag, Berlin, 471 p.