Biostratigraphy and evolutionary trend of the Cretaceous orbitolinids in the sedimentary succession of east Lut Block, south west of Qayen

رخساره‌های رسوبی

Article 1, Volume 3, Issue 1, February 2011   

Document Type: مقالات پژوهشی

DOI: 10.22067/sed.facies.v3i1.3446

Authors

Seyed Ahmad Babazadeh; Seyed Naser Raisossadat; Fatemeh Ahrari^*

Abstract

South west of Qayen area is one of the platform basins in the Thethys, which contains microfossils such as orbitolinids. Six species belonging to the genera Praeorbitolina, Palorbitolina, Palorbitolinoides, Mesorbitolina, and Conicorbitolina were identified in Qomenjan area. Based on orbitolinids species, two biozones including Mesorbitolina texana and Palorbitolina lenticularis are suggested. The age of sediments is attributed to Late Baremian -Early Cenomanian and Early Aptian–Early Cenomanian. Based on occurrence and stratigraphic distributions of orbitolinids in the Qomenjan section and comparison with Cherchi and Schroeder's evolutionary model, Praeorbitolina cormyi–Conicorbitolina cuvilleri and Palorbitolina lenticularis- Conicorbitolina cuvilleri phylogenetic lineage is suggested for the Qomenjan area herein. The most important changes in the phylogenetic lineage, represented in our research, are as follows: the change in the position of embryonic apparatus, the shape of the protoconch and subembryonic zone, increase in the size of embryonic apparatus and protoconch, increase in the number of subembryonic and deuteroconch partition.

Keywords

Orbitolinid; Biostratigraphy; Cretaceous; Lut block; Qayen

References

احراری، ف.، 1388. میکرواستراتیگرافی ساب بلوک قومنجان واقع در بلوک غرب از نقشه زمین شناسی چهار گوش قاینات. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور بیرجند، 118ص.

احراری، ف.، بابازاده، س. ا. و رئیس السادات، س. ن.، 1388. یافته‌های جدید در بایواستراتیگرافی اربیتولینها در ناحیه قومنجان جنوب غرب قاین (شرق ایران). سومین همایش تخصصی زمین شناسی دانشگاه پیام‌نور، اصفهان.

احراری، ف، بابازاده، س. ا.، کائید، م.، و ندری، ا.، 1389. میکروبیواستراتیگرافی نهشته‌های رسوبی کرتاسه (نئوکومین ـ سنومانین) در حاشیه شرقی بلوک لوت، جنوب غرب قاین. چهارمین همایش تخصصی زمین شناسی دانشگاه پیام نور، مشهد.

بابازاده، س. ا.، 1387. گزارش اولیه اربیتولیند (فرامینیفرا) از ناحیه قومنجان جنوب غرب قاین (خراسان جنوبی). دومین همایش تخصصی دانشگاه پیام نور، تبریز.

یزدی مقدم، م.، سجادی، ف.، صفری، ف.، 1387. بررسی روند تکاملی سازند داریان در منطقه دشتک، زون زمین ساختی زاگرس مرتفع. مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان، 32 (3): 12-1.

Arnaud-Vanneau, A., 1998. Larger benthic foraminifera. In: Hardenbol, J., Jacquin, T., Farley, M.B., de Graciansky P.C., & Vail, P., (Eds.), Cretaceous Biochronostratigraphy. SEPM Special Publication, 60: Chart 5.

Blumenbach, J.F., 1805. Abbidungen naturhistorischer Gegenstande. Dieterich, Gottingen, 8 (80): 2.

Cherchi, A., & Schroeder, R., 1980. Palorbitolinoides hedini n. gen. n. sp., grand foraminifere du cretace du Tibet meridional. Comptes Rendus Hebdomadaires des Seances de l Academie des Sciences, Paris, (ser. D), 291: 385-388.

Cherchi A., & Schroeder, R., 2004. Evolution of Orbitolinid foraminifers and anoxic event: A comment on an article by J,Guex, Eclogae, Geol. Helv . 97 (2004) 441-444.

Douglass, R.C., 1960. The foraminiferal genus Orbitolina in North America. Professional papers of the United Survey, 333: 1-52.

Fauvelet, E., & Eftekhar-nezhad, J., 1990. Explanatory text of Qayen, Quadrangle map 1:250,000. Geological Survey of Iran, Rep. No. K7: 117-128.

Henson, F.R.S., 1948. Larger imperforate foraminifera of south-western Asia. British Museum Natural History, London, 127 p.

Hofker, J., 1963. Studies on the genus Orbitolina (Foraminiferida). Leidse Geologische Medelingen, 29: 181-254.

Iba, Y., & Sano, S., 2006. Mesorbitolina (Cretaceous larger foraminifera) from the Yezo Group in Hokkaido, Japan and its stratigraphic and paleobiogeographic significance. Proceedings of the Japan Academy, Series B82: 216-223.

Raisossadat, S.N., & Skelton, P.W., 2005. First record of rudist fauna from the Qayen area, Eastern Iran, 7th International Cretaceous Symposium, Neuchatel, Switzerland.

Roemer, F., 1849. Texas, mit besonderer Rücksicht auf Deutsche Auswanderung und die physischen Verhältnisse des Landes nach eigener Beobachtung geschidert. 464pp. A.

Schroeder, R., 1962. Orbitolinen des Cenomans Südwesteuropas. Palaont. Z., 36 (3-4): 171-202.

Schroeder, R., 1964. Orbitoliniden-Biostratigraphic des Urgons nordostlich von Teruel (Spanien). Neues Jahrbuch fur Geologie und palaontologie, Monatshefte, 8: 462-474.

Schroeder, R., 1975. General evolutionary trends in orbitolinas. Rev. Esp. Micropaleontol., spec, vol.,: 117-128.

Simmons, M.D., Whittaker, J.E., & Jones, R.W., 2000. Orbitolinids from Cretaceous sediments of the Middle East, a revision of the F.R.S. Henson and Associates Collection. Grzybowski Fountation, Special Publication, 7: 137-411.

Skelton, P.W., Raisossadat, S.N., Upadhyay, R., & Bernoulli, D., 2005. ‘Yasin-type’ rudist fauna from eastern Iran and northern Ladakh. 7th Internatinoal Congress on Rudists, Austin, Texas, USA.