تأثیر بافت و درجه حرارت خاک بر تجزیه و نیمه عمر علف کش آترازین

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 10، دوره 23، شماره 1 - شماره پیاپی 8، مهر 1388   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v23i1.1890

نویسندگان

ابراهیم ایزدی دربندی^{* 1}؛ محمد حسن راشد محصل²؛ اسکندر زند³؛ مهدی نصیری محلاتی⁴؛ امیر لکزیان⁴

¹فردوسی

²دانشکده کشاورزی

³موسسه گیاهپزشکی کشور

⁴دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

چکیده
به منظور بررسی تاثیر بافت خاک و درجه حرارت بر تجزیه آترازین در شرایط آزمایشگاهی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقات علف‌های هرز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایش، بافت خاک در دو سطح (سبک و سنگین)، دما در سه سطح (10، 20 و 30 درجه سانتی‌گراد) و دوره‌های زمانی خواباندن نمونه‌ها در انکوباتور در 4 سطح (0، 20، 40، 60 روز) بودند. برای اختلاط خاک به آترازین از انحلال آترازین تجاری در متانول استفاده شد. نمونه‌های خاک به نسبت 50 میلی‌گرم آترازین در کیلوگرم خاک آلوده و غلظت باقیمانده آن توسط دستگاه HPLC اندازه گیری شد. نتایج حاکی از تأثیر معنی‌دار بافت خاک و دما بر سرعت تجزیه و نیمه عمر آترازین داشتند، بیشترین و کمترین سرعت تجزیه به ترتیب در خاک بافت سنگین در دمای 30 درجه سانتی گراد ودر خاک سبک در دمای 10 درجه سانتی گراد با ضرایب تجزیه 001/0 و 0077/0 میلی‌گرم در روز حاصل شد. نیمه عمر آترازین در خاک سنگین به طور معنی‌داری کمتر از خاک سبک بود، به طوریکه در دماهای 10، 20 و 30 درجه سانتی گراد نیمه عمر آن در خاک سبک به ترتیب 693، 5/364، 6/138 و در خاک سنگین به ترتیب 2/277، 5/157 و 90 روز بود. به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان دادند که ماندگاری آترازین در خاک بافت سنگین به مراتب کمتر از خاک بافت سبک است و روند سرعت تجزیه و تغییرات و نیمه عمر آترازین تحت تاثیر دماهای مختلف از قانون آرنیوس تبعیت می‌کند.

واژه های کلیدی: آترازین(ایترکس)، بافت خاک، دما، ماندگاری، نیمه عمر