Semantic Study of the Application of the Noun Fāṭir in the Holy Qur’ān

علوم قرآن و حدیث

Article 1, Volume 47, Issue 1 - Serial Number 94, June 2015, Pages 9-22   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/naqhs.v47i1.26495

Author

Muhammadian Ali Khavaninzadeh^*

Tehran University (Qum Pardis)

Abstract

The Most Beautiful Names of God (Asmā’ al-Ḥusnā) are among the most frequently used concepts in the Holy Qur’ān and the study of the application of these names has a great role in understanding and interpretation of the Qur’ān.
Since the concepts employed in the Qur’ān have been mostly studied with the traditional narrative, legal, or theological approaches and since the lexical and literal approaches to the Holy Qur’ān have not had much proportionate relation to the modern linguistics and semantics, in this article a modern semantic method has been briefly presented for examining the concepts employed in the Holy Qur’ān and the noun fāṭir in the Holy Qur’ān is semantically examined
thereafter.
As a result of this examination, the connection of the noun fāṭir with the contrasting concepts of “monotheism/polytheism” and “guidance/misguidance” as well as its relation to the concept of “Lordship” has been unveiled and it is clarified that the noun fāṭir in the Holy Qur’ān does not only refer to creation in its general meaning; rather, it refers to the specific creation of human being, as mentioned in the Holy Qur’ān with the phrasing fiṭrat Allāh.

Keywords

the Holy Qur’ān; fāṭir; inner nature (fiṭra); semantics

References

قرآن کریم

ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغة، تحقیق عبد السلام محمد هارون، قم: دار الکتب العلمیة، بی‌تا.

ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، قم: نشر أدب الحوزة، 1405 ق.

أبوهلال عسکری، حسن بن عبدالله، معجم الفروق اللغویة، تصحیح بیت الله بیات، قم: مؤسسة النشر الإسلامی، 1412 ق.

افراشی، آزیتا، اندیشه‌هایی در معنی‌شناسی، تهران:‌ فرهنگ کاوش، 1381

ایزوتسو، توشیهیکو، خدا و انسان در قرآن، ترجمه احمد آرام، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1368

ایزوتسو، توشیهیکو، مفاهیم اخلاقی ـ دینی در قرآن مجید، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران: فرزان‌روز، 1378.

باقری، مهری، مقدمات زبان‌شناسی، تهران: نشر قطره، 1378

بی‌یرویش، مانفرد، زبان‌شناسی جدید، ترجمه‌ محمدرضا باطنی، تهران: آگاه، 1363

پالمر، فرانک ر.، نگاهی تازه به معنی‌شناسی، ترجمه‌ کورش صفوی، تهران: کتاب ماد، 1374

صفوی، کورش، از زبان‌شناسی به ادبیات (جلد دوم: شعر)، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی، 1380

صفوی، کورش، درآمدی بر معنی‌شناسی، تهران: سوره مهر، 1383

صفوی، کورش، فرهنگ توصیفی معنی‌شناسی، تهران: فرهنگ معاصر، 1384

عبد الباقی، محمد فؤاد، المعجم المفهرس ل‍ألفاظ القرآن الکریم، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، 1420 ق.

نافع بن الأزرق، مسائل نافع بن الأزرق عن عبد الله بن عبّاس، تحقیق محمّد أحمد الدالی، قبرس: الجفّان و الجابی للطباعة و النشر، 1413 ق.

Crystal, David, An Encyclopedic Dictionary of Language and Languages. Oxford: Blackwell, 1992

Jeffery, Arthur, The Foreign Vocabulary of the Qur'an. Baroda: Oriental Institute, 1938