A Comparative Study of Metaphor Classification in Persian and English Languages Following an Aesthetic Approach

مطالعات زبان و ترجمه

Article 1, Volume 52, Issue 3, October 2019, Pages 1-27   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/lts.v52i3.82246

Authors

Meysam Ebrahimi¹; Mehyar Alavi Moghaddam^{* 1}; Mohammad Davoudi²

¹Department of Persian language and literature, Hakim Sabzevari University, Sabzevar, Iran

²Department of English Language and Literature, Hakim Sabzevari University, Sabzevar, Iran

Abstract

Contemplation in the history of rhetoric in the Persian and English languages ​​introduces us to some rhetorical similarities and distinctions. In this paper, we try to find a comparative study of one of the main branches of rhetoric in the science of “expression”, that is, “metaphor” .To categorize of its varieties in Persian and English rhetoric, in order to achieve the aesthetic and aesthetic origins of these two languages is another aim of this article. The metaphor is one of the most imaginative tricks in the realm of arithmetic, which has many similarities in terms of distinction between Persian and English languages. Metaphors in Persian and English are similar in terms if features of differentiation. In the English rhetoric, the metaphorical metaphor is considered to be the reference to both the main sides of the simile, which are classified in Persian rhetoric, other than similes. Metaphor in Persian and English classifications can be found in examples of metaphor between these two languages. In addition, there is a kind of metaphor in the English rhetoric in which both main elements of the metaphor are eliminated, which is not exemplified in the Persian rhetoric.
 

Keywords

Persian and English Languages; Metaphor; Classification; Linguistics; Comparative Study

References

احمدی، م، پورنامداریان، ت. (1396). درآمدی بر مهمترین معانی اصطلاح رتوریک. فصلنامة مطالعات زبان و ترجمه، ۵۰(۱) 27-52.

ارسطو. (1343). فن شعر. ترجمة عبدالحسین زرین‌کوب. تهران: بنگاه ترجمه و نشر.

آقاحسینی، ح.، آقازینالی، ز. (1386). مقایسة اجمالی صور خیال در بلاغت فارسی و انگلیسی. گوهر گویا، 1(1)، ۴۹-۷۷.

آقازینالی، ز. (1385). مقایسة صور خیال در ادبیات فارسی و انگلیسی. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه اصفهان، اصفهان.

ایبرامز، ا.، و جفری گالت، ه. (1394). فرهنگ توصیف اصطلاحات ادبی. ترجمة سعید سبزیان. تهران: رهنما.

براتی، م. (1396). بررسی و ارزیابی نظریة استعارة مفهوم. پژوهش مطالعات زبانی و بلاغی، 8 (16). ۵۱-۸۴..

براتی، م.، صالحی مازندرانی، م. ر.، امامی، ن.، و لویمی مطلق، ک. (1395). مفهوم‌شناسی تطبیقی استعاره در غرب و بلاغت اسلامی. جستارهای ادبی، ۴۹(192)، ۱۰۷-۱۲۸.

حافظ، ش. (1385). دیوان. به‌تصحیح بهاءالدین خرمشاهی. تهران: دوستان.

داد، س. (1392). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.

رجایی، م. خ. (1353). معالم‌البلاغه در علم معانی و بیان و بدیع. شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.

رضایی، ا. (1398). استعاره در گذر زمان؛ بررسی، تحلیل و نقد تطور تعریف استعاره در آثار بلاغی عربی و فارسی. مجلة فنون ادبی، ۱۱(26)، ۶۳-۷۱.

ریچاردز، آ. ا. (1382). فلسفة بلاغت. ترجمة علی محمدی آسیابادی. تهران: قطره.

سپه‌وند، ع. (1391). بلاغت تطبیقی در حوزة فارسی و انگلیسی. رسالة دکتری. دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.

سجادی، ب.، رستمی، ن. (1393). اشعار تی. اس. الیوت در زبان فارسی: بررسی موردی ترجمة استعاره‌ها در «سرزمین بی‌حاصل». فصلنامة مطالعات زبان و ترجمه، 47(۱)، ۱۹-۳۶.

سلیمانی، ز. (1390). قرآن، رخ‌نمایی و بالندگی علوم بلاغی، فدک سبزواران، ۲(۸)، ۹۱-۱۰۸.

شفیعی‌کدکنی، م. ر. (1375). صور خیال در شعر فارسی. تهران: آگاه.

شمیسا، س. (1392). بیان. تهران: میترا.

عسکری، ا. ه. (1372). معیارالبلاغه مقدم‌های در مباحث علوم بلاغت (ترجمة صناعتین نظم و نثر عربی). ترجمة محمد جواد نصیری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

علوی‌مقدم، م.، اشرف‌زاده، ر. (1397). معانی و بیان. تهران: سمت.

فرخزاد، ف. (1369). تولدی دیگر. تهران: مروارید.

کاظمی تبار، م. ع. (1396، 12 بهمن). واکاوی استعاره از منظر بلاغت سنتی و جدید در زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی. مقالة ارائة شده در دومین کنفرانس بین‌المللی بررسی مسائل جاری زبان‌ها، گویش‌ها و زبان‌شناسی، مؤسسة پژوهشگران اندیشمند، اهواز، ایران.

کروچه، ب. (1344). کلیات زیباشناسی. ترجمة فؤاد روحانی. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

لیکاف، ج. (1384). نظریة استعاره. ترجمة فروزان ساجدی. تهران: سورة مهر.

معصومی، ا.، ابن‌الرسول، م. ر.، خاقانی، م.، و رفیعی، ع. (1397). بررسی نظریة «استعاره: نشبیه کوتاه شده» و نسبت آن با نظریه‌های جدید استعاره (مطالعة موردی: سه نظریه از سکاکی، مکس بلک و دیویدسون). انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی، 48، ۸۳-۱۰۲.

مهدی‌زاده سراج، م. (1379). تحلیل معنایی مجاز. مجموعه مقالات دانشگاه علامه طباطبایی، 91، ۷۶۰-۷۷۰.

میرصادقی، م. (1385). واژه‌نامة هنر شاعری: فرهنگ تفصیلی اصطلاحات فن شعر و سبک‌ها و مکتب‌های آن. چاپ سوم. تهران: کتاب مهناز.

هاوکس، ت. (1377). استعاره. ترجمة فرزانه طاهری. تهران: نگاه.

ولک، ر.، وارن، آ. (1373). نظریة ادبیات، ترجمة ضیاء موحد و پرویز مهاجر. تهران: علمی و فرهنگی.

 

Baldick, C. (2001). The concise Oxford dictionary of literary terms (2nd Ed.). Oxford, England: Oxford University Press.

Barton, E., & Hudson, G. (1997). A contemporary guide to literary term. Boston, MA: Houghton Mifflin Company.

Cuddon, J. (2013). A dictionary literary terms and literary theory (5th Ed.). Now York, NY: Penguin Books.

Perrine. (2018). Literature structure, sound and sense (13th Ed.). Boston, MA: Cegange Learning.