Lexical Replacement in Quran Motashabehat Based on a Functional Stylistics Approach

زبان و ادبیات عربی

Article 3, Volume 8, Issue 15, September 2016, Pages 51-85   

Document Type: research article

DOI: 10.22067/jall.v8i15.53520

Author

kobra rastgoo^*

Abstract

Extended Abstract
1- Introduction
Functional stylistics, as a new-found approach, is considered as a system between linguistics and new literary criticism because it considers aesthetic issues, valuation, and judgment and is based on linguistic results. So, in encountering a text world, the stylistic analysis tries to find the unique beauties of the text ordering, it’s integrated totality, and the ability of the text creator. Stylistic change is one of the miraculous features of the Quran language that can be analyzed based on the new linguistic approach. It occurs on different levels of language. The stylistic change is considered on the levels of sound, phoneme, word, sentence, and text. The major aim of this study is to investigate and to analyze the lexical replacement as one of the most important figures of speech in Arabic stylistic change in the Quran and as one of the semantic development factors of text and its solidarity. This figure of speech has been introduced in the words science in the past and sometimes it was mentioned in rhetorical issues. The researcher tries to answer the following questions to analyze the stylistic change of Quran Motashabehat:
1. What is the equivalent of stylistic change in rhetoric?
2. What is the position of lexical replacement in the last Quranic studies as one of the features of stylistic change?
3. How does the order of lexical replacement in the Quran cope with expressing meaning and the creator’s purposes?
4. What are the functions of stylistic order of lexical replacement?
2- Theoretical Framework
The stylistics and style works have been considered by researchers and modernists in the last years. It doesn’t mean that it wasn’t important in older studies, but this science was indebted to the rhetoric and criticism basics. The modern stylistics has been stablished as a result of linguistic studies of Ferdinand de Saussure and his student Charles Bally in the beginning of the twentieth century. Saussure didn’t pay attention to the speech linguistics, but Bally made big changes in that and coined the term. According to Bally, style appears in a collection of linguistic elements and emotionally effects on a reader or listener. The stylistics duty is to survey the effective value of regular elements. One of the most important kinds of stylistics is the functional stylistics theory. This theory has a functional approach to meanings and experiences. The functional stylistics is based on attention to the meanings, language functions, surveying its structure in relation with language context factors, and interpersonal and social meanings. This theory emerged in contrast tothe formalist stylistics in the late 1970s by trending to the functional stylistics. Trending of stylistics to functional science was largely affected by methods of analyzing language functions especially the functional pattern of Halliday which is really acceptable named functional semantic linguistics or functional linguistics.
According to Halliday, you can change the formal state of a text, either in an oral or a written form. You can use it for an activity (like teaching language to students) or for expressing a lecture. This capability returns to the flexibility of language and its flowing nature. This is a normal feature of language.
In fact, functional semantic linguistics of Halliday is based on surveying the application of language, or language analysis in the context. . Based on this point of view, a language selection will be functional and meaningful, if it is used in a context, a social position or a culture. A functional analyzer intends to explain the semantic function of grammatical, functional, and semantic elements. He surveys the language elements and their structure to explain the semantic function.
3- Method
The researchers believe that one of the stylistic and structural features of the Quran, as a great sample of eloquent text, is its varied surface structure and continuous deep structure. This study, by using the descriptive analysis method and functional stylistics approach, sets the stylistic change as the first step of reading Quran motashabehat, and considers the structural issue of lexical replacement in three levels: noun, verb, and letter.
4- Results and Discussion
One of the most significant results of this study is establishing a link among the rhetoric, traditional science of words, and new linguistic issues, providing a new look to eltefat and the issue of synonyms and derivations in rhetoric and words science. We can also refer to the defamiliarization, highlighting, and creating artistic ambiguity as the most important rhetorical functions of stylistic ordering related to the lexical replacement as the main objective of the study. This figure of speech causes the lexical cohesion of text by developing its meaning. So, it can be considered as a factor of lexical cohesion in functional theory of Halliday and Hasan, and look at lexical cohesion as one of its other rhetorical functions.
5- Conclusion
This paper offers a linguistic-stylistic analysis of verses that have a similar structure, but are stylistically different, and states the reason of style change in the Quran samples. It sees the aforementioned issue as a creative use of language facilities. It also considers the relation of text and context in the light of syntagmatic and paradigmatic axis, and sees the stylistic variety of the Quran as a factor of semantic development and lexical cohesion. It also shows the hidden semantic subtleties in mentioned verses. It is worth mentioning that some issues like structure knowledge, changing the point of view, changing the state, word order, word form, and … are some samples of stylistic change in the Arabic language of the Quran. They are suggested to be analyzed based on functional stylistics theory.

Keywords

Functional stylistics; Stylistic change; Lexical replacement; Lexical cohesion; Quran motashabehat

References

الف) کتاب‌ها

1. قرآن کریم

2. ابن سیده، علی بن إسماعیل. (2008م). المخصص، بیروت: دار الکتب العلمیة. ط الأولی.

3. أبو خرمة، عمر. (2004م). نحو النص نقد النظریة و بناء أخری. الأردن: إربد. عالم الکتب الحدیث. ط الأولی.

4. أبو عبیده، معمربن مثنی. (1374ق). مجاز القرآن. تعلیق د. محمد فؤاد سزکین. ج1. القاهرة: مکتبة الخانجی. ط‌الأولی.

5. ابن فارس، آبو الحسین أحمد. (1429ق). معجم مقاییس اللغة. تصحیح محمد عوض مرعب وفاطمة محمد أصلان. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. ط الأولی.

6. احمدی، بابک. (1380ش). ساختار و تاویل متن. تهران: نشر مرکز. چ پنجم.

7. ایزوتسو، توشیهیکو. (1378ش). مفاهیم اخلاقی دینی در قرآن. ترجمه فریدون بدره‌ای. تهران: فرزان‌روز.

8. بنت‌الشاطئ، عائشة عبدالرحمن. (1977م). التفسیر البیانی للقرآن الکریم. ج1. القاهرة: دارالمعارف. ط الخامسة.

9. التفتازانی، سعدالدین مسعود بن عمر. (1424ق). المطول شرح تلخیص مفتاح العلوم. تحقیق عبدالحمید هنداوی. قم: مؤسسة نشر الإمام المنتظر(عجل الله تعالی فرجه الشریف). ط الأولی.

10. الجرجانی، عبدالقاهر. (1425ق). دلائل الإعجاز. شرح د. محمد التنجی. بیروت: دارالکتاب العربی. ط الأولی.

11. الحاتمی، ابن المظفز. (1979م). حلیة المحاضرة فی صناعة الشعر. تحقیق د. جعفر الکیانی. العراق: دار الرشد للنشر. ط الأولی.

12. حجیج، معمر. (2007م). إستراتیجیة الدرس الأسلوبی. عین ملیلة: دار الهدی للطباعة والنشر والتوزیع.

13. الخطیب الإسکافی، ابوعبدالله محمد بن عبدالله. (1422ق). درة التنزیل وغرة التأویل. تحقیق محمد مصطفی آیدین. ج2. المملکة السعودیة: جامعة أم‌القری. ط الأولی.

14. خلیل، إبراهیم محمود. (1430ق). فی اللسانیات ونحو النص؛ عمان: دار المسیرة للنشر والتوزیع والطباعة. ط الثانیة.

15. داد، سیما. (1385ش). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: انتشارات مروارید. چ سوم.

16. راغب الإصفهانی، أبوالقاسم حسین بن محمد. (1426ق). مفردات ألفاظ القرآن. تحقیق صفوان عدنان داوودی. قم: طلیعة النور. ط‌الأولی.

17. الزمخشری، محمود بن عمر. (1429ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل. توثیق أبوعبدالله الدانی بن منیر آل زهوی. ج2. بیروت: دارالکتاب العربی.

18. السامرائی، فاضل صالح. (1427ق). بلاغة الکلمة فی التعبیر القرآنی. القاهرة: شرکة العاتک لصناعة الکتاب للطباعة والنشر والتوزیع. ط الثانیة.

19. ــــــــــــــــــ. (1427ق). التعبیر القرآنی. عمان: دار عمار. ط الرابعة.

20. سلیمان، فتح‌الله أحمد. (1425ق). الأسلوبیة مدخل نظری و دراسة تطبیقیة. تقدیم طه وادی. القاهرة: مکتبة الآداب.

21. شکری، محمد عیاد. (1402ق). مدخل إلی علم الأسلوب. الریاض: دار العلوم. ط الأولی.

22. شمیسا، سیروس. (1388ش). کلیات سبک‌شناسی. تهران: نشر میترا. چ دوم.

23. عبدالرؤوف، حسین. (1390ش). سبک‌شناسی قرآن کریم (تحلیل زبانی). ترجمه پرویز آزادی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(علیه‌السلام). چ اول.

24. العروی. محمد إقبال. (1417ق). اطرادات أسلوبیة فی الخطاب القرآنی. الرباط: دارالأمان. ط الأولی.

25. الغرناطی، أحمد بن الزبیر. (1403ق). ملاک التأویل. تحقیق سعید الفلاح. ج1. بیروت: دار الغرب الإسلامی. ط الأولی.

26. طبل، حسن. (1418ق). أسلوب الالتفات فی البلاغة القرآنیة. القاهرة: دار الفکر العربی. ط الأولی.

27. الطوسی، أبوجعفر محمدبن حسن. (1430ق). التبیان فی تفسیر القرآن. ج15. قم: موسسه نشر اسلامی. چ اول.

28. فاضلی، محمد. (1376ش). دراسة و نقد فی مسائل بلاغیة هامة. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد. چ اول.

29. فتوحی رود معجنی، محمود. (1390ش). سبک‌شناسی؛ نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها. تهران: نشر سخن. چ اول.

30. فخر الرازی، محمد بن عمر. (1411ق). مفاتیح الغیب أو التفسیر الکبیر. ج 15،14،8،3. بیروت: دارالکتب العلمیة.

31. الکرمانی، برهان‌الدین محمود بن حمزه. (1415ق). البرهان فی توجیه متشابه القرآن. تحقیق د. السید الجلیلی. القاهرة: مرکز الکتاب للنشر. ط الأولی.

32. الکواز، محمد کریم. (1426ق). الأسلوب فی الإعجاز البلاغی للقرآن الکریم. بنغازی: جمعیة الدعوة الإسلامیة العالمیة. ط الأولی.

33. محمد، عزة شبل. (2007م). علم لغة النص. القاهرة: مکتبة الآداب. ط الثانیة.

34. مصلوح، سعد. (1404ق). الأسلوب دراسة إحصائیة؛ القاهرة: دارالفکر العربی. ط الثانیة.

35. مکارم شیرازی، ناصر و همکاران. (1380ش). تفسیر نمونه. ج12. تهران: دارالکتب الإسلامیة. چ نوزدهم.

36. ـ موسی سامح، ربابعة. (2003م). الأسلوبیة مفاهیمها وتجلیاتها. الأردن. إربد: دار الکندی للنشر والتوزیع. ط الأولی.

37. میرصادقی، میمنت. (1385ش). واژه‌نامۀ هنر شاعری. تهران: کتاب مهناز. چ سوم.

38. النحوی، عدنان علی رضا. (1419ق). الأسلوب والأسلوبیة بین العلمانیة و الأدب الملتزم بالإسلام. الریاض: دار الفحوی للنشر والتوزیع. ط الأولی.

ب) مقالات

1. أحمد، یحیی. (1989م). «الاتجاه الوظیفی ودوره فی تحلیل اللغة». الکویت: مجلة عالم الفکر. المجلد العشرون. العدد الثالث. صص637-666

2. حری، ابوالفضل. (1390ش). «بررسی شگرد قرآنی التفات در پرتو ساختار اطلاعات گفتمان». فصلنامۀ پژوهش‌های زبان وادبیات تطبیقی. ده. ش4. صص17-39

3. سرکی، نادره سادات و فرزان سجودی. (1393ش). «گونه‌شناسی صنعت التفات در قرآن مجید با توجه به مؤلفه‌های گفته‌پردازی». فصلنامۀ جستارهای زبانی. ده. ش1 (پیاپی17). صص 297-310

4. عبدالحلیم، محمد. آ. س. (1383ش). «صنعت التفات در قرآن(2)». ترجمه ابوالفضل حری. مجله زیباشناخت. ش10. صص 359-382

5. عماش، محمد کاظم. (1432ق). جهود هالیدی فی الاتجاه الوظیفی. العراق: جامعة بابل. کلیة الدراسات القرآنیة. صص 1-13

6. www.uobabylon.edu.iq

7. Robinson, Neal.(1996). ̒ Discovering the Quran: A contemporary Approach to a Veiled Text ̓, SCM Press Ltd.

8. Halliday, M.A.K.(1973). ̒ Explorations in the Functions of Language ̓, London: Edward Arnold, Review by M. Gregory, Journal of Linguistics 3, 1967, 177-98