Metaphor and the Creation of Meaning in Poetic Discourse: A Review of Paul Ricoeur’s Views in The Living Metaphor Based on the Misfortune by Alfred de Vigny

مطالعات زبان و ترجمه

Article 7, Volume 53, Issue 3, October 2020, Pages 179-207   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/lts.v53i3.84585

Authors

Saghi Farahmandpour^* ; Mohammad Ziar

Department of French Language, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

Abstract

Paul Ricoeur’s The Living Metaphor is a fundamental book on metaphors. Ricoeur believes that metaphors occur, especially in the unique character of poetic language. Therefore, the main question of the present article is how, from Ricoeur's point of view, metaphors create meaning in poetic discourse. The hypothesis of this article is that in order to answer this question, the three categories of comparison, iconicity of meaning, and poetic imagery as substitution theory and the two categories of polysemy and reference as the interaction theory must be defined. Accordingly, the main purpose of this study is the exposition of the two theories of substitution and interaction based on the Misfortune by Alfred de Vigny. The exposition of these two theories shows that meaning in poetic language is iconic. Iconicity of meaning in poetic language is the result of neutralization of reality and provoking imagination, indicating that imagination suspends reality. Here the metaphor unites with the icon; in other words, the metaphor separates the words from their straightforward meaning in everyday use, and then expands the use of words by opening up the imaginary aspect of meaning so that the expression of poetic reality becomes possible. In this poem, the words’ reference is suspended because of the presence of all the possible implicit meanings. The metaphor, by comparing different ideas, not only reveals the hidden semantic relations between them, but also creates new relationships. The driving force behind this creation of meaning is replication. This unifying process is based on a sudden intuition that manipulates the previous configuration of language and creates a new structure.

Keywords

Metaphor; Meaning Creation; Substitution Theory; Interaction Theory; Ricoeur

References

احمدی، ب. (1395). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز.

ایزوتسو، ت. (1374). خدا و انسان در قرآن: معنی‌شناسی جهانبینی قرآنی. ترجمة احمد آرام. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.

آشوری، د. (1392). شعر و اندیشه. تهران: مرکز.

بابک معین، م. (1391). استعاره و پیرنگ در اندیشة پل ریکور. نقد ادبی، 5(20)، 7-26.

بارت، ر. (1395). نقد و حقیقت. ترجمة شیرین‌دخت دقیقیان. تهران: مرکز.

پارساخانقاه، م. (1396). استعاره و فلسفه نزد دریدا و ریکور. حکمت و فلسفه، 13(49)، 7-22.

پناهبر، ا.، حسابی، ا.، و پیرنجمالدین، ح. (1395). تعادل زیباییشناختی در ترجمة رباعیات خیام با استفاده از نظریات زیباییشناسی دریافت و استعاره شناختی. مطالعات زبان و ترجمه، 49(1)، 19-40.

ترابیمقدم، م.، و خلیفهلو، ف. (1396). محدودیت‌های شناختی موجود در آرایة استعاره. پژوهشنامة ادب غنایی، 15(29)، 31-48.

حسنی، ح. (1393). عوامل فهم متن در دانش هرمنوتیک و علم اصول استنباط از دیدگاه پل ریکور و محقق اصفهانی. تهران: هرمس.

حسینپناهی، ف.، و شیخاحمدی، ا. (1396). زبان، استعاره، حقیقت (بررسی نقش استعاره در تکوین پساساختارگرایی: با تکیه بر آرای دریدا). فنون ادبی، 2(19)، 103-11۸.

خراسانی، ف.، و غلامحسینزاده، غ. (1397). استعاره مفهومی: نقطه‌تلاقی تفکر و بلاغت در قصاید ناصر خسرو. فنون ادبی، 5(22)، 71-84.

داوریاردکانی، ر.، نیلیپور، ر.، قائمینیا، ع.، جیان جاج، آ.، و یارمحمدی، ل. (1393). زبان استعاری و استعاره‌های مفهومی. تهران: هرمس.

ریکور، پ. (1394). استعاره و پارادایم‌های ترجمه. ترجمة مهرداد پارسا، مهدی پارسا، فائزه جعفریان و حسام دهقانی. تهران: شَوَند.

ریکور، پ. (1394). زندگی در دنیای متن شش گفتوگو، یک بحث. ترجمة بابک احمدی. تهران: مرکز.

ریکور، پ. (1395). ایدئولوژی، اخلاق، سیاست. ترجمة مجید اخگر. تهران: چشمه.

ریکور، پ. (1397). زمان و حکایت. ترجمة مهشید نونهالی. ج. ۳. تهران: نی.

ریکور، پ.، و نقوی، ح. (1386). استعاره و ایجاد معانی جدید در زبان. ترجمة حسین نقوی. معرفت، 16(120)، 81- 94.

سلطانی، ب.، رضی، ا.، و نیکویی، ع. (1397). آسیب‌شناسی کاربرد استعاره در فرایند نظریه‌پردازی فرمالیسم مکانیکی. نقد ادبی، 11(42)، 123-147.

شهری، ب. (1391). پیوندهای میان استعاره و ایدئولوژی. نقد ادبی، 5(19)، 59-76.

صفوی، ک. (1390). از زبانشناسی به ادبیات. جلد دوم. تهران: سوره مهر.

صفوی، ک. (1396 الف). استعاره. تهران: علمی.

صفوی، ک. (1396 ب). تعبیر متن. تهران: علمی.

عباسی، ع. (1393). پژوهشی بر چگونگی زایش معنا از خلال ساختار روایی در بیگانه اثر آلبر کامو. مطالعات زبان و ترجمه، 47(3)، 25-39.

عباسی، ع.، و رضایی، س. (1392). پژوهش تطبیقی بر ترجمهپذیری یا ترجمهناپذیری چندمعنایی استعاره در ترجمة سرخ و سیاه استاندل. مطالعات زبان و ترجمه، 46(4)، 103-120.

کردبچه، ل.، آقاحسینی، ح.، و هاشمی، م. (1396). کاربرد صفت در شعر معاصر. فنون ادبی، 2(19)، 1-16.

کوچش، ز. (1396). استعاره مقدمه‌ای کاربردی. ترجمة جهانشاه میرزابیگی. تهران: آگاه.

کوچش، ز. (1396). استعاره‌ها از کجا می‌آیند؟ شناخت بافت در استعاره. ترجمة جهانشاه میرزابیگی. تهران: آگاه.

گیررتس، د. (1395). نظریة معنیشناسی واژگانی. ترجمة کورش صفوی. تهران: علمی.

لیکاف، ج.، و جانسون، م. (1395). استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم. ترجمة هاجر آقا ابراهیمی. تهران: علمی.

مجتهد شبستری، م. (1375). هرمنوتیک، کتاب و سنت. تهران: طرح نو.

ملکشاهی، م.، و خزاعیفرید، ع. (1396). رویکردی نو از طریق ترجمه برای تحلیل تاریخی انتقال گفتمان‌ها و نظریه‌ها. مطالعات زبان و ترجمه، 50(4)، 1-24.

نیچه، ف.، هیدگر، م.، گادامر، ه.، ریکور، پ.، واتیمو، ج.، فوکو، م.، اکو، ا.، درایفوس، ه.، هُوی، د.، و میولهال، ا. (1377). هرمنوتیک مدرن: گزینة جستارها. ترجمة بابک احمدی، مهران مهاجر و محمد نبوی. تهران: مرکز.

واینسهایمر، ج. (1381). هرمنوتیک فلسفی و نظریة ادبی. ترجمة مسعود علیا. تهران: ققنوس.

ولیدی، ش.، و سهیل، ک. (1389). وابستگی متقابل قدرت و استعاره: رویکردی فوکویی-دریدایی. نقد زبان و ادبیات خارجی، 3(5)، 109-127.

هاوکس، ت. (1395). استعاره. ترجمة فرزانه طاهری. تهران: مرکز.

هوی، د. (1385). حلقة انتقادی: ادبیات، تاریخ و هرمنوتیک فلسفی. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.

 

Bouchard, G. (1980). Semiologie, semantique et hermeneutique selon Paul Ricoeur. Laval Theologique et Philosophique, 36(3), 255-284.

Ricoeur, P. (1969). Le conflit des interpretations, essais d’hermeneutique. Paris, France : Seuil.

Ricoeur, P. (1972). La metaphore et le problème central de l'hermeneutique. Revue Philosophique de Louvain, 70(5), 93-112.

Ricoeur, P. (1975). La Metaphore Vive. Paris, France : Seuil.

Ricoeur, P. (1986). Du texte à l’action, essais d’hermeneutique II. Paris, France : Seuil.

Ridky, J. (2017). Études Ricoeuriennes, temps et recit : Un defi pour l’ecriture de l’histoire. The ULS jornal of University Library System, 8(1), 54-66.

Seche, L. (1913). Alfred de Vigny, œuvres complètes, poesies. Paris, France : La Renaissance Du Livre.