سنجش نظام حکمروایی روستایی در دستیابی به حکومت محلی پایدار (مطالعه موردی ناحیه روستایی پیرامون کلان شهر کرج)

Journal of Research and Rural Planning

Article 8, Volume 8, Issue 2 - Serial Number 25, January 0, Pages 131-144   

DOI: 10.22067/jrrp.v8i2.77706

Authors

مصطفی طالشی^{* 1}; علیرضا دربان آستانه²; سیدعارف موسوی³

¹دانشگاه پیام نور تهران

²دانشگاه تهران

³دانشگاه پیام نور

Abstract

در سطح بین المللی توافق جمعی رو به رشدی وجود دارد که الگوی حکمروایی خوب برای دستیابی به توسعه انسانی پایدار و حکومت محلی مردم محور ضروری است. این مقاله در صدد ارزیابی و سنجش حکمروایی روستایی و شناخت عوامل موثر بر آن در ناحیه روستایی پیرامون کلان شهر کرج در دستیابی به حکومت های محلی در مرکز ایران است. مطالعه حاضر از لحاظ هدف و ماهیت کاربردی و از لحاظ روش پیمایشی است. جامعه آماری مورد پژوهش شامل 2 ناحیه روستایی کوچکتر تحت عنوان بخش است که تحت عنوان مدیران ناحیه کوچکتر با عنوان محلی بخشدار، 53 مدیر روستایی سکونتگاه روستایی با عنوان دهیار، 105 شورای اسلامی روستایی و  366 سرپرست خانوار روستایی است که بر اساس نمونه گیری طبقه بندی در طی فرایند چنده مرحله ای انتخاب شده اند. تحلیل و سنجش سطح و رتبه بندی حکمروایی در ناحیه روستایی مورد مطالعه از تکنیک های PROMETHEE و ANP استفاده شد. نتایج مطالعه طبق روش پرامتی نشان داد از 53 حکومت محلی مورد مطالعه  53 درصد دارای حکمروایی خوب ، 25 درصد دارای حکمروایی متوسط  و 22 درصد دارای حکمروایی ضعیف می باشند. همچنین بر اساس تکنیک ANP دهستان آدران بالاترین رتبه حکمروایی و دهستان کمال آباد پایین ترین رتبه حکمروایی را دارا می باشند. به طور کلی یافته های تحقیق نشان داد سطح حکمروایی در حکومت های محلی مورد مطالعه در حد مطلوبی می باشد.
 

Keywords

حکومت محلی پایدار; حکمروایی روستایی; الگوی محلی حکمروایی دهیاری; ارزیابی حکمروایی روستایی; توزیع فضایی حکمروایی; کلان شهر کرج

References

1. Assche, K. V., & Hornidge, A. K. (2015). Rural development: knowledge and expertise in governance. Wageningen Press. ‏

2. Azimi Amoli, J., & Rokneddin Eftekhari, A. (1393/2014). Rural Governance (Sustainable Development Management). SAMT Pub. [In Persian]

3. Azkia, M., & Imani, H. (1384/2005). Social Investigation of Efficiency Factors of Cities Islamic Councils. Social Science Quarterly, 26, 33-64. [In Persian]

4. Badri, S. A. & Mousavi, S. A. (1387/2009). New Rural Management. Eshtiagh Noor Pub. [In Persian]

5. Badri, S. A. (2013). Design and Evaluation of Iranian Rural community. Iranian Municipalities organization research center. [In Persian]

6. Barakpour, N. (1387/2008). Urban Governance and Administration System in Iran. The Urban planning and Management Conference Paper Collection, Pp. 491-519, Mashhad: Ferdowsi University Pub. [In Persian]

7. Beer, A. (2014). Leadership and the governance of rural communities. Journal of Rural Studies, 34, 254-262. ‏

8. Bevir, Mark (2013). Governance: A very short introduction. Oxford, UK: Oxford University Press.

9. Bigdon, C. (2006). Good Governance and Conflict Transformation in Sri Lanka: A Political Analysis of People’s Perceptions of Institutions at the Local Level and the Challenges of Decentralised Governance. Bonn, Switzerland. Retrieved August 2014, 18. ‏

10. CARE. (2006). Local Governance Self-Assessment, Guidelines for Facilitators. [Online]. http:/ /www.swisscooperation.admin.ch/bangladesh//ressources/resource_en_ 167178.pdf.

11. Chobchiyan, Sh., Kalantari, Kh., & Fami, Sh. (1386/2007). Factors Affecting on Dehyari’s Performance of Gilan Province. Journal of Village and Development, 2, 87-107. [In Persian]

12. Colebatch, H. K. (2002). Policy. Open University Press, Philadelphia, USA.

13. Darban Astane, A. (2010). Explain the rural governance in local government (Case Study: Qazvin Township). PhD Thesis, Tehran University. [In Persian]

14. Fałkowski, J. (2013). Political accountability and governance in rural areas: Some evidence from the Pilot Programme LEADER+ in Poland. Journal of Rural Studies, 32, 70-79. ‏

15. Gabor, S. (2001). The Indicators of Local Democratic Governance Project: Concepts and Hypothesis. BUDAPEST: Local Government and Public Service Reform Initiative Open Society Institute.

16. Gabor, S. (2006). The State of Local Democracy in Central Europe. BUDAPEST: Local Government and Public Service Reform Initiative Open Society Institute.

17. Gupta, R., & Ramanjit., K. (2007). Study of Urban Governance in Punjab, Institute for Development and Communication (IDC). http://idcindia.Org/ Downloads/urban governance _indicators. Pdf.

18. Haydari, H. (2015), valuation and evaluation of the performance of new rural management in Bushehr province, PhD Thesis, Islamic Azad University.

19. Hufty, M. (2011). Investigating policy processes: the governance analytical framework (GAF). Research for sustainable development: Foundations, experiences, and perspectives, 403-424. ‏

20. Sarvestani, R., H., Imani Jajarmi, A., & Firozabadi, A. (1387/2008). The Analysis of urban governance models in Tehran 3th Islamic Council Election. Quarterly Journal of Social Welfare, 46, 9-33. [In Persian]

21. Sheng, Y. K. (2010). Good Governance in Southeast Asia. Environment & Urbanization ASIA, 1, 2: 131- 147.

22. Stark, Nancy (2010). Effective rural governance. Rural Policy Research Institute, U. S. A.

23. UN-HABITAT. (2006). Urbanization Challenges in Sub-Saharan Africa Umbsaar, Leelo. (2009). Good Governance Measured: Do Post-Martial Law and Ex-Soviet Societies Differ? A Case Study of Taiwan and Estonia. Paper prepared for the MPSA 65th Annual National Conference [online]. http://www. allacademic. com/meta/ p361038_index. html.

24. Ward, N., & Brown, D. L. (2009). Placing the rural in regional development. Regional studies, 43(10), 1237-1244.