Sovereignty of the Paradigm “Non-validity of Isolated Traditions” over the Discourse of 5-7 Century Shī‘a Jurists

فقه و اصول (Fiqh va uṣūl)

Article 6, Volume 50, Issue 2 - Serial Number 113, September 2018, Pages 135-159   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/jfu.v50i2.47939

Authors

Hamed Mustafawifard^{* 1}; Sayyid Kazem Tabatabaeipour²; Gholamreza Ra’isiyan³

¹Faculty Member, Vali Asr University of Rafsanjan

²Professor, Ferdowsi University of Mashhad

³Associate Professor, Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

Structuralists, including Thomas Kuhn, believe in the role of structures in knowledge production and view history of science as the history of periods totally torn apart. They believe that the criterion for any period of history of science is the emergence of a new paradigm, within which the scientific theories are developed. According to this approach, science development takes place within a specific chain, whose first link consists of pre-science (pseudo-science); the second link consists of function of conventional science; the third link consists of conventional science crisis; the fourth link consists of scientific evolution; and consequently the fifth link takes place as the
incidence of new conventional science. Based on this model, the reason for the Shī‘a scholars’ encounter with the isolated traditions can be evaluated in various periods of the history of Shi’ism. For instance, the period from fifth to seventh century should be known as the age of the sovereignty of the paradigm of “principality of evidences”. This paradigm has had some opponents only in two stages, one at the beginning of its emergence (pre-science stage) and the other during its dissociation (conventional science crisis stage) and between these two stages we witness the indisputable sovereignty of “principality of evidences” and find no scholar who has believed in the validity of isolated traditions. Only then, with the scholarly activities of ‘Allāma Ḥillī and his thought circle, a scientific revolution (change of paradigm) takes place and the paradigm of “principality of sanad” prevails and dominates over the scholarly climate and maintains this domination until the appearance of traditionalism.

Keywords

paradigm; Shaykh Mufīd; Sayyid Murtaḍā; isolated tradition; principality of evidences

References

ابن ادریس، محمد بن احمد، السرائر (موسوعة إبن إدریس الحلی)، نجف، مکتبة الروضة الحیدریة، 1429 ق.

 

ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر، المهذب، قم، النشر الإسلامی، 1406 ق.

 

ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر، جواهر الفقه، قم، النشر الإسلامی، 1411 ق.

 

ابن زهره، حمزة بن علی، غنیة النزوع، قم، الإمام الصادق (ع)، 1417 ق.

 

ابن شهر آشوب، محمد بن علی، متشابه القرآن و مختلفه، تهران، کتابخانه مصطفوی، 1328.

 

ابن طاووس، احمد بن موسی، بناء المقالة الفاطمیة فی نقض الرسالة العثمانیة، قم، آل البیت (ع)، 1411 ق.

 

ابن طاووس، علی بن موسی، فرج المهموم، قم، منشورات الرضی، 1363.

 

ابو الصلاح حلبی، تقی بن نجم، تقریب المعارف، بی‌جا، بی‌نا، 1417 ق.

 

ابوالفتوح رازی، حسین‌بن‌علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، 1371.

 

پاکتچی، احمد، «ابن جنید اسکافی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، 1367.

 

پاکتچی، احمد، «اندیشه فقهی ابن ابی عقیل و مکتب متکلمان متقدم امامیه»، مقالات و بررسی‌ها، 76، پاییز و زمستان، 1383.

 

تونی، عبدالله بن محمد، الوافیة فی أصول الفقه، قم، مجمع الفکر الاسلامی، 1415 ق.

 

جرجانی، حسین بن حسن، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، تهران، دانشگاه تهران، 1377.

 

حب الله، حیدر، نظریه السنه فی الفکر الامامی الشیعی (التکون و الصیروره)، بیروت، الانتشار العربی، 2006 م.

 

حسنی، محمود بن محمد، دقائق التأویل و حقائق التنزیل، تهران، نشر میراث مکتوب، 1381.

 

خامنه‌ای، علی، پیام به کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، فرودین، 1372.

 

سیدمرتضی (علم‌الهدی)، علی بن حسین، الانتصار، قم، النشر الإسلامی، 1415 ق.

 

سیدمرتضی (علم‌الهدی)، الذریعة الی اصول الشریعه، تهران، دانشگاه تهران، 1346 ق.

 

سیدمرتضی (علم‌الهدی)، الشافی فی الامامة، قم، إسماعیلیان، 1410 ق.

 

سیدمرتضی (علم‌الهدی)، رسائل الشریف المرتضی، قم، دارالقرآن الکریم، 1405 ق.

شریف رضی، محمد بن حسین، المجازات النبویة، قم، مکتبة بصیرتی، بی‌تا.

 

شیخ بهائی، محمد بن حسین، مشرق الشمسین و إکسیر السعادتین، قم، مکتبة بصیرتی، بی‌تا.

 

طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، 1372 ق.

 

طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار فیما اختلف من الاخبار، تهران، دار الکتب الإسلامیة، 1363 ق.

 

طوسی، محمد بن حسن ، الاقتصاد الهادی الی طریق الرشاد، تهران، مکتبة جامع چهلستون، 1400 ق.

 

طوسی، محمد بن حسن ، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، 1409 ق.

 

طوسی، محمد بن حسن ، الخلاف، قم، النشر الإسلامی، 1409 ق.

 

طوسی، محمد بن حسن ، العدة فی أصول الفقه، قم، تیزهوش، 1417 ق.

 

طوسی، محمد بن حسن ، المبسوط فی الفقه الامامیه، تهران، المکتبة المرتضویة، 1351 ق.

 

طوسی، محمد بن حسن ، تهذیب الأحکام، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1364 ق.

 

عاملی، حسن بن زین‌الدین، منتقی الجمان، قم، النشر الإسلامی، 1362 ق.

 

علامه حلی، حسن بن یوسف، الرسالة السعدیة، قم، کتابخانه عمومی حضرت آیة الله العظمی مرعشی نجفی، 1410 ق.

 

علامه حلی، حسن بن یوسف ، مختلف الشیعة، قم، النشر الإسلامی، 1412 ق.

 

فاضل آبى، حسن بن ابى طالب، کشف الرموز فی شرح المختصر النافع، قم، النشر الإسلامی، 1408 ق.

 

فیض کاشانی، محمد محسن بن شاه مرتضی، الوافی، اصفهان، مکتبة الامام أمیرالمؤمنین علی (ع)، 1406 ق.

 

قطب راوندی، سعید بن هبةالله، فقه القرآن، قم، کتابخانه آیة الله العظمی النجفی مرعشی، 1405 ق.

 

قمی، علی بن محمد، جامع الخلاف و الوفاق بین الإمامیة و بین أئمة الحجاز و العراق، قم، زمینه‌سازان ظهور إمام عصر (عج)، بی‌تا.

 

کراجکی، محمد بن علی، التعجب من أغلاط العامة فی مسألة الإمامة، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا.

 

کراجکی، محمد بن علی ، کنز الفوائد، قم، مکتبة المصطفوی، 1369 ق.

 

کوهن، توماس، ساختار انقلاب‌های علمی، ترجمه: سعید زیباکلام، تهران، سمت، 1389.

 

محقق حلی، جعفر بن حسن، الرسائل التسع، قم، کتابخانه آیة الله العظمی مرعشی، 1413 ق.

 

محقق حلی، جعفر بن حسن، المعتبر فی شرح المختصر، قم، سیدالشهداء (ع)، بی‌تا.

 

محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الأصول، قم، آل البیت (ع)، 1403 ق.

 

محقق‌داماد، مصطفی، «خواجه طوسی و علم اصول فقه»، همایش «خواجه نصیرالدین طوسی»، تهران، مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه، 1393.

 

مدرسی طباطبایی، حسین، مقدمه‌ای بر فقه شیعه، ترجمة محمد آصف فکرت، مشهد، بنیاد پژوهش‌های إسلامی، 1368.

 

معارف، مجید، پژوهشی در تاریخ حدیث شیعه، تهران، نشر ضریح، 1374.

 

مفید، محمد بن محمد، التذکرة بأصول الفقه، قم، کنگره شیخ مفید، 1413 ق.

 

مفید، محمد بن محمد، الفصول المختارة، قم، کنگره شیخ مفید، 1413 ق.

 

مفید، محمد بن محمد، أوائل المقالات، قم، کنگره شیخ مفید، 1413 ق.

 

مفید، محمد بن محمد، تصحیح الاعتقاد، قم، کنگره شیخ مفید، 1413 ق.

 

میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن، القوانین المحکمة فی الأصول، قم، احیاء الکتب الاسلامیة، 1430 ق.