نگاهی انتقادی به ترجمه، تصحیح و تحشیۀ چین نامه

جستارهای نوین ادبی

مقاله 6، دوره 45، شماره 4 - شماره پیاپی 179، بهمن 1391، صفحه 111-133   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jls.v45i4.15570

نویسنده

فرانک جهانگرد^*

پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

در کتاب چین نامه که به تازگی تصحیح و حاشیه نویسی شده است، واژ‌ه‌های فارسی فراوانی یافت می‌شود که در هند تحول معنایی یافته است؛ واژگانی که بدون دانستن معنای آن‌ها در زبان هندی، درک دقیق متن، دشوار و در مواردی ناممکن خواهد بود. با توجه به این که تا کنون فرهنگ جامعی برای آن دسته از لغات فارسی که در هند تحول معنایی یافته‌اند نوشته نشده است، برای تصحیح و تحشیۀ این اثر ناگزیر باید از فرهنگ هایی بهره برد که لغاتی از این دست را به صورت پراکنده دربرگرفته اند. در این مقاله این واژگان استخراج، دسته‌بندی و معنا شده اند. توجه به این دست واژگان علاوه بر این که به مطالعۀ دقیق تر متن کمک خواهد کرد، در بررسی ترجمه و تحشیۀ آن و همچنین بر تصحیح و گزینش نسخۀ اساس نیز تأثیر بسزایی خواهد گذاشت.

کلیدواژه‌ها

چین نامه؛ تحول معنایی؛ محمدزمان نقاش؛ تصحیح؛ واژگان فارسی در هندی