The Assessment of Environmental Risks for Sustainable Development in National Parks and Protected Areas (Case Study: Dez National Park and Protected Area)

جغرافیا و مخاطرات محیطی

Article 3, Volume 8, Issue 1 - Serial Number 29, June 2018, Pages 43-63   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/geo.v0i0.69860

Authors

Armaghan Nikandish¹; Soolmaz Dashti^{* 2}; Gholam Reza Sabzghabaei³

¹Islamic Azad University

²Ahvaz Branch, Islamic Azad University

³Behbahan Khatam Alanbia University of Technology, Behbahan, Iran

Abstract

1 Introduction
Protected areas and national parks play an essential role in protecting natural ecosystems and are an effective tool for the conservation of endangered species and the threats posed by human activities. These areas can help protect biodiversity by preserving environmental processes against Turmoil (Orozco et al., 2016). Currently, protected areas are considered as an important component in landscape (Echeverria et al., 2008) and should be evaluated periodically because they are protected for their natural values and can provide many benefits to communities (Pfaff et al., 2009). The risks monitoring in protected areas and national parks is very important in order to understand how they are, their impact on nature, the processes of reconstruction and restoration and to protect them in the long run. Assessing the risk in the ecological resources and ecological conditions of such areas helps managers make the necessary decisions (Jones et al., 2009; Wang et al., 2009). Multi-criteria decision-making techniques are used today for risk assessment in many studies. A review of the history of using multi-criteria decision making methods in risk assessment shows that these methods have been used alone or with other methods for risk assessment in different cases (Makvandi et al., 2013). The most popular multi-criteria decision-making (MCDM) technique is the TOPSIS method (see Hsu et al., 2010; Manouchehri & Shia, 2013). The general objective of the present study is the application of TOPSIS multi-criteria decision-making method for assessing environmental risks of ​​Dez National Park and protected area. In this regard, the most important risks of Dez National Park and protected area ​​are studied in terms of severity, probability and sensitivity of the receiving environment.
2 Materials and Methods
Dez Area with an area of 22013 hectares (total national parks and protected areas) in geographical position 22 and 48 to 46 and 48 degrees east longitude and 34, 31 to 12 and 32 degrees north latitude with north-south direction in narrow strip on both sides of the Dez River extends (Khuzestan Department of Environment, 2016(.
In In this study, the existing risks in the area through field visits, interviews with environmental experts and environmentalists present in the area, as well as existing reports and with use of Delphi technique in two parts of natural and environmental disasters were identified.In this research, the assessment and ranking of environmental risks of Dez Protected Area and National Park using TOPSIS method were based on three indicators of intensity of effect, probability of occurrence and sensitivity of the receiving environment. After determining the priority of the regional risks, for, the components of the number of categories and length of the category were determined based on relations 1 and 2 (see Makvandi et al., 2013) in order to determine their degree of risk.
1 + 3.3 log (n) = rank number             n= total number of risks                                     (1)
Category / smallest amount of risk - the largest amount of risk = Length of the category (2)
3 Results and Discussion
According to the field surveys, similar reports and experts' views, 33 initial risks were classified into two groups of natural and environmental disasters in this study. Then, using Delphi methodology and scoring the studied factors, 26 risk factors including 5 natural risks, 2 physico-chemical risks, 3 biological risks, 15 socio-economic risks and 3 cultural risks were rated as high as 3 and were accepted. The results showed that the risk of unauthorized hunting with a coefficient of proximity of 0/876811 has the highest risk of the area, while the risk of intentional and unintentional fire with a coefficient of proximity of 0/180761 has the lowest priority. Also, the highest natural risk in the area is drought with a coefficient of proximity of 0/6128228. The risks of Dez Area are affected by five unpredictable, significant, tolerable, modest, and minor categories in which tolerable risks are allocated as the most frequency percentage.
4 Conclusion
What is considered in sustainable development is the set of conditions leading to a favorable situation, and this goal is pursued in three areas: biological, cultural and economic. The view of environmental management based on natural resource management expresses that human beings need natural resources and the use of these resources still needs many years to come. Using TOPSIS multi-criteria decision-making technique, the hazards were identified and evaluated in Dez Protected Area and National Park. Due to the precise planning and integrated management with regard to the characteristics of the area, it is possible to preserve this particular ecosystem, as well as its sensitive and unique habitats, plant and animal species, and also to guarantee the survival of the human communities in this area. Although the management of each region would have a unique ecosystem, knowing the experiences of the regions and applying the knowledge and methods of international organizations and academic studies in protected areas would enchance the process of sustainable development along with maximum protection of biodiversity.

Keywords

Risk Assessment; Protected area; National park; TOPSIS; Dez; Khuzestan

References

اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان؛ 1394. مطالعات طرح جامع مدیریت پارک ملی و منطقه حفاظت شده دز. اهواز.

اصغرپور، م؛ 1387. تصمیم‌گیری‌های چندمعیاره. چاپ ششم. انتشارات دانشگاه تهران.

آذر، ع؛ رجب‌زاده، ع؛ 1387. تصمیم‌گیری کاربردی (رویکرد M.A.D.M). چاپ سوم. نگاه دانش. 120 ص.

باقری، ع؛ قربانی، ر؛ بنایان‌اول، م؛ شافنر، ا؛ 1393. اثرسطوح مختلف حفاظت محیط‌زیست برتنوع گونه‌ها گیاهی. بوم‌شناسی کشاورزی. 6 (1). صص 69 - 60.

بهروزی‌راد، ب؛ 1393. مدیریت بوم‌گردی در مناطق حفاظت شده. چاپ اول. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد علوم و تحقیقات خوزستان. اهواز.

پناهی، ک؛ 1394. ارزیابی ریسک زیست‌محیطی سد تنگ‌سرخ یاسوج با استفاده از مدل‌های AHP و TOPSIS. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد محیط‌زیست. دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز. 140 ص.

جان‌قربان، ش؛ 1387. ارزیابی و مدیریت ریسک محیط‌زیستی مناطق حساس اکولوژیک با استفاده از روش تصمیم-گیری چند معیاره، مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده موند. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد. رشته مدیریت محیط‌زیست. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد علوم و تحقیقات اهواز. 156 ص.

جعفری، س؛ بیات، ر؛ قرمزچشمه، باقر؛ 1392. ارزیابی تأثیرات خشکسالی بر پوشش گیاهی تالاب شادگان. نهمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران. دانشگاه یزد. 8 و 9 آبان ماه.

جعفری‌آذر، س؛ سبزقبائی، غ؛ توکلی، م؛ دشتی، س؛ 1396. ارزیابی و تحلیل ریسک‌های زیست‌محیطی تالاب بین-المللی خورخوران با استفاده از روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره. علوم و مهندسی آبیاری. 40 (3). صص 63- 75.

رحیمی‌بلوچی، ل؛ ملک‌محمدی، ب؛ 1392. ارزیابی ریسک زیست‌محیطی تالاب بین‌المللی شادگان بر اساس شاخص‌های عملکرد اکولوژیکی. محیط‌شناسی. 65. صص 101-112.

سعیدی، ی؛ دشتی، س؛ 1396. بررسی مخاطرات زیست‌محیطی خشک شدن مخازن چهارم و پنجم تالاب هورالعظیم به‌منظور توسعه میدان نفتی آزادگان با استفاده از روش تاپسیس. علوم و مهندسی آبیاری. 40 (1-1). صص 139-152.

شکری، م؛ صفائیان، ن؛ اترک‌چالی، ع؛ 1381)؛ بررسی پیامد آتش بر پوشش گیاهی تختی ییلاق پارک ملی گلستان. منابع طبیعی ایران. 55 (2). صص 273-281.

محسنی، ف؛ 1395. ارزیابی سریع و اولویت‌بندی مدیریتی مناطق حفاظت ‌شده استان خوزستان. پایان‌نامه کارشناسی-ارشد محیط‌زیست. دانشگاه صنعتی خاتم‌الانبیاء بهبهان. 112 ص.

محمدزاده، ز؛ 1395. ارزیابی سریع و اولویت‌بندی مدیریتی مناطق تحت حفاظت استان گلستان. پایان‌نامه کارشناسی-ارشد محیط‌زیست. دانشگاه صنعتی خاتم‌الانبیاء بهبهان. 114 ص.

مرادی، ا؛ اخترکاوان، م؛ 1388. روش‌شناسی مدل‌های تحلیل تصمیم‌گیری چندمعیاره. آرمان‌شهر. 2. صص76-94.

مکوندی، ر؛ آستانی، س؛ انوشه، ز؛ 1391. ارزیابی ریسک محیط‌زیستی تالاب‌ها با استفاده از روش‌های TOPSIS و EFMEA (مطالعه موردی: تالاب شیرین‌سو در استان همدان. اکوبیولوژی تالاب. 3 (12): صص 25-40.

مکوندی، ر؛ آستانی، س؛ چراغی، م؛ 1392. ارزیابی ریسک محیط‌زیستی تالاب‌ها با استفاده از روش‌های SAW و EFMEA (مطالعه موردی تالاب بین‌المللی انزلی. اکوبیولوژی تالاب. 5 (17): صص 73- 61.

ملک‌اخلاق، ا؛ درستکاراحمدی، ن؛ مهدی‌زاده، م؛ اخوان‌توکلی، ن؛ 1393. تعیین معیارهای اساسی گزینش مربی به روش دلفی فازی و گزینش بهترین مربی با استفاده از تکنیک تاپسیس توسعه یافته، مطالعه موردی: باشگاه ورزشی داماش گیلان. مدیریت و توسعۀ ورزش. 2. صص 105-127.

ملک‌حسینی، س؛ دشتی، س؛ 1396. ارزیابی و رتبه‌بندی ریسک‌های زیست‌محیطی منطقۀ حفاظت‌شدۀ دنا بااستفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP). محیط زیست طبیعی. 70 (2): صص 439-452.

ملک‌حسینی، س؛ دشتی، س؛ 1395. ارزیابی مخاطرات زیست‌محیطی منطقه حفاظت‌شده دنا با استفاده از روش تصمیم‌گیری چندمعیاره (TOPSIS. فصلنامه علوم محیطی. 14 (3): صص56-41.

منوچهری، ب؛ شیعه، ا؛ 1392. سطح‌بندی میزان توسعه یافتگی اجتماعی_ اقتصادی استان خراسان شمالی با استفاده از مدل تاپسیس. مطالعات مدیریت شهری. 5 (14): صص73-84.

نبوی، س؛ بهروزی‌راد، بهروز؛ پاداش، امین؛ 1389. اطلس پراکنش پرندگان و پستانداران استان خوزستان. چاپ اول. انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست.462 صفحه.

وارسته مرادی، ح؛ 1383. مطالعه اکولوژیک و دینامیزم جمعیتی خانواده گاوسانان در پارک‌ملی‌ گلستان. علوم کشاورزی و منابع طبیعی. 11 (3): صص 163 – 172.

یارعلی، ن؛ سلطانی، ع؛ جعفری، ع؛ مافی‌غلامی، د؛ محمودی، م؛ 1389. ارزیابی اثرهای محیط زیستی توسعه (EIA) بر منطقه حفاظت‌شده اشترانکوه با استفاده از مدل تخریب. پژوهش‌های محیط زیست. 1: صص 13 – 22.

Batsukh, N., &Belokurov. A., 2005. Mongolia Effectiveness assessment of the mongolian protected Areas. System using WWF`s RAPPAM Methodology. WWF Mongolia.

Echeverria, C., Coomes, D.A., Hall, M., & Newton, A.C., (2008. Spatially explicit models to analyze forest loss and fragmentation between 1976 and 2020 in southern Chile. Ecol. Model, 212, pp 439- 449.

Garces. L., Pido, M., Tupper, M., & Silvestre, G., 2015. Evaluating the management effectiveness of three marine protected areas in the calamianes Island, palawan province, Philippines. process, selected, results and their implications for planing an management, Ocean and coastal management Journal, 4: pp 49-57.

Hsu, Y.L., Lee, C.H., & Kreng, V.B., 2010. The application of Fuzzy Delphi Method and Fuzzy AHP in lubricant regenerative technology selection, Expert Systems with Applications, 37: pp 419- 425.

Jones, D.A., Hansen, A.J., Bly, K., Doherty. K., Verschuyl, J.P., Paugh, J.I., Carle, R. & Story, S.J., 2009. Monitoring land use and cover around parks: A conceptual approach. Remote Sensing of Environment Journal, 113: pp 1346-1356.

Jose-Miranda, J., Coral, l., Blackman, A., Asner, G., & Lima, E., 2015. Effects of Protected Areas on Forest Cover Change and Local Communities: Evidence from the Peruvian Amazon. World Development, 78: pp 288- 307.

Lu, D.J., Kao, C.W., &Chao, C.L., 2012. Evaluating the Management Effectiveness of Five Protected Areas in Taiwan Using WWF’s RAPPAM, Environmental Management, 50: pp 272- 282.

Nepali, S.C., 2006. Nepal management Effectiveness Assessment of Protected Areas using WWF`s RAPPAM Methodology. Published by WWF Nepal Program.

Orozco, M.M., Enriquez, G. F., Cardinal, M. V., Piccinali, R. V., & Piccinali, R. E., 2016. A comparative study of Trypanosoma cruzi infection in sylvaticmammals from a protected and a disturbed area in the ArgentineChaco. Acta Tropica, 155: pp 34- 42.

Pfaff, A., Robalino, J., Sanchez-Azofeifa, G., Andam, K., & Ferraro, P., 2009. Park location affects forest protection: land characteristics cause differences in park impacts across Costa Rica. The B.E. Journal of Economic Analysis & Policy, 9 (2): 1- 26.

Pressey, R. L., Visconti, P., & Ferraro, P., 2015. Making parks make a difference: poor alignment of policy, planning and management with protected-area impact, and wa forward. Phisolophical Transaction B, 370: pp 1-19.

Quan, J., Ouyang, Z., Xu, W., & Miao, H., 2011. Assessment of the effectiveness of nature reserve management in China, Biodiversity Conservation, 20: pp 779–792.

Simoes, L., Oliveira, L. R., Mattoso, A., Pisciotta, K., Silva Noffs, M. D., Raimundo, S., Leite, S., Naumann, M., & Onaga, S., 2010. Implementation of the Rapid Assessment and Prioritization of Protected Area Management by the Foresty Institute and the Foresty Foundation of Sao Paulo. Gland, Switzerland.

Somerville, J.A., 2008. Effective use of the Delphi process in research: Its characteristics, strengths and limitations, Unpublished doctoral dissertation, Oregon State University.

Tyrlshkin, V., Blagovidov, A., & Belokurov, A., 2003. Russia Management Effectiveness Assessment of Protected Areas using WWF's RAPPAM Methodology. Gland, Switzerland.

Wang, Y.Q., 2009. Remote sensing of land-cover change and landscape context of the national parks: A case study of the Northeast Temperate Network, Remote Sensing of Environment Jornal, 113: pp 1453- 1461.