Assessing Human Resilience at Inefficient Urban Textures (Case Study: The Inefficient Textures of Sanandaj City)

جغرافیاوتوسعه ناحیه ای

Article 3, Volume 18, Issue 1 - Serial Number 34, September 2020, Pages 75-51   

Document Type: case study

DOI: 10.22067/geography.v18i1.80210

Authors

Shayesteh Abbasi¹; Asghar Zarrabi^{* 2}; Abolfazl Meshkini³

¹PhD Candidate in Geography and Urban Planning, Isfahan University, Isfahan, Iran

²Professor in Geography and Urban Planning, Isfahan University, Isfahan, Iran

³Assistant Professor in Geography and Urban Planning, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

Keywords

Human Resilience; Inefficient Textures; Sanandaj City

Supplementary Files

3.Extended Abstract.Shayesteh Abbasi.pdf

References

 

1. اسلامی، ع. و ابراهیمی دهکردی، ا. (1397). سنجش میزان تاب آوری اجتماعی در محلات غیررسمی (محلة مورد بررسی: امت آباد آمل). نشریة معماری شناسی، سال 1(1)، 146-137.
2. اقبالی، ن. و رحیمی، م. (1389). ساختار شهری سنندج در تصرف سکونتگاه­های غیررسمی. فصل­نامة علمی- پژوهشی جغرافیای انسانی، 2(4)، 72-57.
3. ایراندوست، ک. و تولایی، ر. ا. (1391). الگوی مسکن فقرا در سکونتگاه­های غیررسمی نمونة موردی: عباس آباد سنندج. ساخت شهر، 20، 12-2.
4. تقوایی، م؛ بسحاق، م. ر. و سالاروند. ا. (1391). آزمون فرضیه­های پژوهش با استفاده از SPSS . چاپ اول. اصفهان: پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی و پدافند غیرعامل شاخص پژوه.
5. حاجی­نژاد، ع؛ بدلی، ا. و آقایی، و. (1394). بررسی عوامل مؤثر بر آسیب­پذیری ناشی از زلزله در مناطق شهری دارای سکونتگاه های غیررسمی با استفاده از GIS (مطالعة موردی: مناطق 1 و 5 تبریز). مجلة مخاطرات محیطی، 4(6)، 56-33.
6. ذاکرحقیقی، ک؛ ماجدی، ح. و حبیب، ف. (1389). تدوین شاخص­های مؤثر بر گونه­شناسی بافت شهری. نشریة بافت شهر، 5(7)، 112-105.
7. رضایی، م. ر. (1392). تبیین تاب­آوری اجتماعات شهری به منظور کاهش اثرات سوانح طبیعی (زلزله) مطالعة موردی: کلان­شهر تهران. (رسالة منتشرنشدۀ دکتری جغرافیا و برنامه­ریزی شهری). دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
8. رضایی، م. ر؛ رفیعیان، م. و حسینی، س.م. (1394). سنجش و ارزیابی میزان تاب­آوری کالبدی اجتماع­های شهری در برابر زلزله (مطالعة موردی: محله­های شهر تهران). پژوهش­های جغرافیای انسانی، 47(4)، 623-609.
9. ستوهیان، ف؛ رمضانپور، ا. م؛ حق نیا روشنفکر، ج. و شیدایی، پ. (1395). آسیب پذیری بافت های تاریخی و راهکارهای محافظت در مقابل بحران زلزله. چهارمین کنفرانس ملی توسعة پایدار در علوم جغرافیا و برنامه­ریزی، معماری و شهرسازی. تهران، مؤسسة آموزش عالی مهر اروند، مرکز راهکارهای دستیابی به توسعة پایدار.
10. سردارنیا، خ؛ قدرتی، ح. و اسلام، ع. (1388). تأثیر حکمرانی خوب و سرمایة اجتماعی بر اعتماد سیاسی: مطالعة موردی شهرهای مشهد و سبزوار. پژوهش­نامة علوم سیاسی، 5(1)، 165-135.
11. صداقت رستمی، ک؛ اعتماد، گ؛ بیدرام، ر. و ملاذ، ج. (1390). تدوین شاخص­های شناسایی بافت­های ناکارآمد. مجلة علمی تخصصی برنامه ریزی فضایی، 1(1)، 120-103.
12. کلانتری. خ. (1392). مدل سازی معادلات ساختاری در تحقیقات اجتماعی- اقتصادی (با برنامه LISREL و SIMPLIS). چاپ اول. تهران: فرهنگ صبا.
13. لطفی، ح؛ مفرح، م؛ آفتاب، ا. و مجنونی، ع. (1397). نقش حکم­روایی مطلوب شهری در افزایش تاب­آوری سکونتگاه­های غیررسمی در ایران (مطالعة موردی: کلان شهر تبریز). فصل­نامة علمی- پژوهشی جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه ای)، 8 (2)، 224-209.
14. محمدی سرین دیزج، م. و احدنژاد روشتی، م. (1395). ارزیابی میزان تاب­آوری کالبدی شهری در برابر مخاطره زلزله مورد مطالعه: شهر زنجان. تحلیل فضایی مخاطرات محیطی. 3 (1)، 114-103.
15. محمدی، ا؛ آشوری، ک. و رباطی، م.ب. (1396). تبیین و ارزیابی مؤلفه­های تاب­آوری نهادی و اجتماعی در سکونتگاه­های خودانگیخته شهری(مطالعة موردی: ناحیه منفصل شهری نایسر). فصل­نامة مطالعات شهری، شماره 22، 88-75.
16. مشکینی، ا؛ سجادی، ژ؛ دین دوست، ج. و تفکری، ا. (1390). ساماندهی سکونتگاه­های غیررسمی با شیوة توانمندسازی (نمونة موردی باقرشهر- محلة باباجعفری). فصل­نامة تحقیقات جغرافیایی، 26(3)، 123-148.
17. معظمی، ب. و رحیمی. م. (1395). سنجش و تدوین راهبردهای تاب­آوری در مقابل بحران، در بافت قدیم شهری (مورد پژوهی: محله فیض­آباد کرمانشاه). فصل­نامة جغرافیا و مطالعات محیطی، 5(18)، 23-34.
18. موحدی زاده، ح. ر. (1393). درآمدی بر مبانی سوانح و رابطه آن با توسعة برنامه­ریزی. تهران: سازمان عمران و بهسازی شهری.
19. وزارت راه و شهرسازی. (1393). سند ملی راهبردی احیا، بهسازی و نوسازی و توانمندسازی بافت­های فرسوده و ناکارآمد شهری.

 

 

20. Abunyewah, M., Gajendran, T., & Maund, K. (2018). Profiling informal settlements for disaster risks. Procedia engineering, 212, 238-245.
21. Carpenter, S., Walker, B., Anderies, J. M., & Abel, N. (2001). From metaphor to measurement: resilience of what to what? Ecosystems, 4(8), 765-781.
22. Holling, C. S. (1973). Resilience and stability of ecological systems. Annual review of ecology and systematics, 4(1), 1-23.
23. Internal Displacement Monitoring Center. (2014). Global estimates: People displaced by disasters. Geneva, Switzerland: IDMC.
24. Norris, F. H., Stevens, S. P., Pfefferbaum, B., Wyche, K. F., & Pfefferbaum, R. L. (2008). Community resilience as a metaphor, theory, set of capacities, and strategy for disaster readiness. American journal of community psychology, 41 (1-2), 127-150.
25. Rose, A. (2004). Defining and measuring economic resilience to disasters. Disaster Prevention and Management: An International Journal, 13(4), 307-314.
26. Timmerman, P. (1981). Vulnerability, resilience and the collapse of society: a review of models and possible climatic applications. International Journal of Climatology, 1(4), 396-396.
27. UN/ISDR. (2005, January 18-22). Hyogo framework for 2005-2015: Building the resilience of the nations and communities to disasters. Paper presented at World Conference on Disaster Reduction. Kobe, Hyogo, Japan.
28. Weakley, D. J. (2013). Recognising vulnerability and resilience in informal settlements: The case of Kya Sands, Johannesburg, South Africa, (Unpublished master’s thesis). University of the Witwatersrand, Johannesburg.
29. D. j. (2014). Recognizing vulnerability and resilience in informal settlements: The Case of kya Sands, Johannesburg, South Africa, (Unpublished master's thesis). University of the Witwatersrand, Johannesburg.