Poetical Techniques in the Gathas

جستارهای نوین ادبی

Article 3, Volume 47, Issue 4 - Serial Number 187, February 2015, Pages 1-20   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/jls.v47i4.30107

Authors

Abbas Azarandaz^* ; Masoumeh Bagheri

Shahid Bahonar University of Kerman

Abstract

The Gathas, consisted of seventeen hymns, are the oldest literary work in Iran. These hymns are composed in a syllabic meter and poetical language. In recent centuries, many scholarshave studied the Gathas andhave consideredtheir poetic features. Some scholars have tried to reveal Gathas’ poetic technique on the bases of intertextual evidence, and have compared them with Rig-Veda. In this article, referring to some of this evidence, the authors try to show other poetical elements that have not been yet considered; elements that have been applied by Iranian poets for millenniaafter Gathas. The present studyis concerned about the Gathicrhetoric,andthe imagery and figures of speech used in them, such as metonymy, simile, metaphor,amoebaean,antithesis and alliteration.By demonstrating stylistic unity of the Gathas, and pointing out such features as the poetic method of mentioning the nameof the composer by himself, the authors try to prove the attribution of these hymns to Zarathustra. Examples of Persian poetry, especially Hafez’s, are given here to prove the similarity of rhetoric techniques in different times.

Keywords

Gathas; Zarathustra; Poetry; Rhetoric; Imagery; Figures of Speech; Pen Name

References

ابوالقاسمی، محسن. (1381). شعر در ایران پیش از اسلام. تهران: سمت.

اسماعیل پور، ابوالقاسم. (1385). سرودهای روشنایی. تهران: پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و نشر اسطوره.

بورگل، یوهان کریستف. (1367). سه رساله دربارۀ حافظ. ترجمۀ کورش صفوی. تهران: مرکز.

تفضلی، احمد. (1383). تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: سخن.

حافظ، شمس الدین محمد. (1373). حافظ به سعی سایه. تهران: چشم و چراغ و هوش و ابتکار.

شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1385). این کیمیای هستی. تهران: آیدین.

شفیعی کدکنی، محمدرضا (1386). زمینۀ اجتماعی شعر فارسی. تهران: اختران.

شوارتز، مارتین. (1390). بررسی چند تعبیر عرفانی در گاهان زردشت. ترجمۀ فاطمۀ جدلی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

عالیخانی، بابک. (1379). بررسی لطایف عرفانی در نصوص عتیق اوستایی. تهران: هرمس.

فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. به کوشش جلال خالقی مطلق. تهران: مرکز دایرۀ المعارف بزرگ اسلامی.

کلنز، ژان. (1386). مقالاتی دربارۀ زرتشت و دین زرتشتی. ترجمۀ احمد قائم مقامی. تهران: فرزان.

همایی، جلال الدین. (1373). معانی و بیان. تهران: هما.

Hintze, A. (2002). “On the literary Structure of the Older Avesta”, London: Bulletin of the School of Oriental and African Studies.

Hintze, A. (2009) “Avestan Literature” in a History of Persian Literature, Vol. XVII: I. B. TAURIS.

Holman. C. Hugh. (1985). A Handbook to Literature.Indiana: ITT bobs-Merrill Educational Publishing Company, Inc.

Humbach, H. (1991). The Gāthas of ZarathuShtra and Other Old Avestan Texts.Heidelberg: Carl Winter.

Humbach, H..(1994). the Heritage of Zarathushtra. Universitätverlag: Heidelberg.

Insler, S. (1975). The Gāthās of Zarathushtra. (Acta Iranica 8), Leiden, Teheran – Liège.

Macdonell, A. A. (1917). a Vedic Reader. Oxford: Clarendon Press.

Shwartz, M. (1985). "Scatology and Eschatology in Zoroaster, in Acta Iranica vol. XI, papers in honor of Professor Mary Boyce. Leiden, pp. 473-496.