برای شناساندن سیمای واقعی تشیّع از چه راه بهتر میتوان نتیجه گرفت؟

فقه و اصول

مقاله 4، دوره 7، شماره 3، مهر 1353، صفحه 63-82   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfu.v7i3.66786

نویسنده

علی اکبر شهابی^*

نامشخص

چکیده

پاسخ سؤال گستردۀ بالا در گفتاری کوتاه و فشرده این است:
روشن ترین روش در معرفی تشیّع چنانکه در واقع هست، بیان و نگارش معتقدات شیعه است از کتابهای معتبر دانشمندان شیعه و نشر آنها در میان سایر مسلمانان جهان بلکه در میان خود شیعیان خاصه جوانانِ آشنا به نوشته های غربیان، زیرا اگر برادران اسلامی مذاهب دیگر اسلامی و برخی از جوانان شیعۀ امروز که با کتابها ونوشته های غربیان و مخالفان تشیّع آشنایی دارند، نسبت به مذهب شیعه بدبین هستند و اتهامات ناروایی بدان وارد میکنند، از آن جهت است که کتابهای دانشمندان شیعه را که دربارۀ اصول معتقدات شیعه است نخوانده اند و در واقع مذهب تشیّع را نمی شناسند. آنچه را به مذهب شیعه نسبت میدهند، نه در هیچ یک از کتابهای معتبر شیعیان آورده شده است و نه در اعمال و اعتقادات شیعیان وجود دارد. نسبتهای ناشایست و افتراءات گوناگون که به شیعیان و مذهب شیعه روا می دارند، در حقیقت تشیّعی است که خود از پیش خود ساخته اند نه به تشیّعی که اصول وارگان آن در کتب بزرگان شیعه با بحث و استدلال کافی آورده شده است.
در راه شناساندن سیمای حقیقی تشیّع باید با احتیاط و دقت گام برداریم و از بعی شیوه های ناپسند آمیخته به تعصب و خودخواهی دوری جوئیم و به پیروی از دستور قرآن کریم: ادع الی سبیل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنة وجادلهم بالتی هی احسن، فقط روش اثباتی و ایجابی را دنبال کنیم و از هر نوع خشونت و جدل و طعن و سبّ نسبت به مذاهب دیگر بپرهیزیم، وگرنه از کوشش خود دراین راه نتیجه نخواهیم گرفت بلکه گاهی نتیجۀ معکوس به دست خواهد آمد.

مراجع

نامشخص