مدل‌سازی فرایند خشک شدن لایه نازک ژل آلوئه‌ورا

مجله پژوهشهای علوم و صنایع غذایی ایران

مقاله 3، دوره 12، شماره 3 - شماره پیاپی 39، مرداد و شهریور 1395، صفحه 362-370   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی لاتین

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ifstrj.v12i3.55168

نویسندگان

مهدی مرادی^{* 1}؛ مهرداد نیاکوثری²؛ ارمغان اعتمادی

¹دانشگاه شیراز

²شیراز

چکیده

در تحقیق حاضر مدل‌سازی فرایند خشک شدن قطعات ژل آلوئه‌ورا با ابعاد 1/0±5/0×4×7 سانتی‌متر ارائه می‌شود. قطعات پوست‌گیری‌شده ژل آلوئه‌ورا با محتوای رطوبت اولیه %5750 (برمبنای خشک) به‌مدت 5 ساعت در معرض محلول آب‌نمک %10 تحت دمای ثابت °c40 و با نسبت وزنی ثابت محلول به ژل 1:5 قرار داده شدند. نمونه‌های اسمزی و غیراسمزی آلوئه‌ورا با هوای خشک‌کننده تحت دمای 55، 70 و 85 درجه سلسیوس و دبی 015/0، 036/0 و 054/0 مترمکعب بر ثانیه به‌مدت 13200 ثانیه خشک شدند. محتوای رطوبت آلوئه‌ورا در زمان‌های مختلف طی فرایند خشک‌شدن (13200، 9600، 6000، 2400، 1200 ثانیه) اندازه‌گیری شد. نتایج آزمایشگاهی جهت به‌دست آوردن دو مدل بی‌بعد براساس تئوری باکینگهام برای دو روش مختلف خشک‌شدن مورداستفاده قرار گرفت. به‌این‌منظور سه گروه بی‌بعد مستقل شناسایی و سپس رابطه گروه بی‌بعد وابسته با هر کدام از گروه‌های مستقل به‌دست آورده شد. سرانجام دو مدل بی‌بعد برای دو روش مختلف خشک شدن با مشارکت اثر همه‌ی گروه‌های بی‌بعد مستقل بر گروه بی‌بعد وابسته ایجاد و ارزیابی شدند. میانگین مربعات خطا (RMSE)، ضریب تعیین (R²)، انحراف نسبی میانگین (MRD) و میانگین خطای انحراف (MBE) برای دو حالت خشک شدن اسمزی همرفتی و همرفتی به‌ترتیب عبارتند از: 0185/0، 99/0، 05/0، 034/0 و 027/0، 98/0، 061/0، 051/0. بنابراین مدل‌های بی‌بعد به‌دست آمده می‌توانند با دقت نسبتاً خوبی محتوای رطوبت ژل آلوئه‌ورا را حین خشک‌شدن پیش‌بینی کنند.

کلیدواژه‌ها

آلوئه‌ورا؛ خشک شدن اسمزی-همرفتی؛ مدل بی‌بعد

مراجع