بررسی واکنش هشت رقم جو به Rhizoctonia solani AG-8 عامل پوسیدگی ریشه و طوقه

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 3، دوره 29، شماره 4 - شماره پیاپی 33، دی 1394، صفحه 490-498   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v29i4.22280

نویسندگان

میثم یزدانی کوهانستانی^{* 1}؛ عبدالحسین جمالی زواره²

¹دانشکاه شهرکرد

²دانشگاه شهرکرد

چکیده

پوسیدگی ریشه جو ناشی از قارچ Rhizoctonia solani یکی از بیماری های غلات و از جمله جو می باشد که به دلیل خاک زاد بودن عامل بیماری کنترل آن به روش شیمیایی به آسانی امکان‌پذیر نیست. به همین علت به‌کارگیری سایر روش ها بخصوص استفاده از ارقام مقاوم می تواند در کاهش بیماری مفید باشد. در این بررسی واکنش هشت رقم جو در برابر عامل بیماری در شرایط گلخانه با ایجاد آلودگی روی ریشه گیاهان مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور ابتدا پانزده جدایه قارچ عامل بیماری از مزارع جو استان اصفهان جداسازی و بیماری‌زایی آنها روی گیاهچه های جو بررسی گردید و از بین آنها جدایه‌ای که دارای بیشترین بیماری‌زایی بود انتخاب شد و اثر آن روی ارقام مختلف جو مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل هشت رقم جو و زمان برداشت در مرحله هشت هفته ای گیاه جو بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. وزن خشک اندام های هوایی و ریشه و درجه پوسیدگی آلودگی ریشه و طوقه در هفته هشتم اندازه گیری و آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SAS صورت گرفت. نتیجه این تحقیق نشان داد که ارقام یوسف، فجر3 و رودشت نسبت به پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه ناشی از قارچ در مقایسه با سایر ارقام متحمل تر بودند، در حالی که ارقام بدون پوشینه، بهمن و ماکوئی نسبت به بیماری حساس بودند، ارقام محلی اصفهان و نصرت نیز از نظر تحمل به پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه بین دو گروه فوق واقع شدند.

کلیدواژه‌ها

اصفهان؛ پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه جو؛ رقم فجر3؛ رقم یوسف؛ متحمل

مراجع

1- Abbasi M. and Aliabadi F. 2007. List of fungi reported in proceedings of the 12th - 17th Iranian plant protection congresses (1995-2006). 2nd edit. 203 pp. (In Farsi).

2- Ashkan M., Abusaeidi D., and Hamdullazade A. 1995. Pre and post-emergence damping-off of pistachio caused by Rhizoctonia solani. In: Proceedings of the 12th Iranian Plant Protection. Congress 2-7 September. Karaj, Iran. pp. 219. (In Farsi).

3- Bandoni R.J. 1979. Safranin 0 as a rapid nuclear stain for fungi. Mycologia 71: 873-874.

4- Banniza S., Bridge P., Simons S. and Holderness M. 1999. Characterization of population of Rhizoctonia solani in paddy rice fields in côte d’Ivoire. Phytopathology, 89: 414 - 420.

5- Barnett H.L. and Hunter B.B. 1972. Illustrated Genera of imperfect Fungi. (3nd edition). Burgess Publishing Company. 241pp.

6- Bateman D.F., and Etten V. 1969. Susceptibility to enzymatic degradation of cell walls from bean plants resistant and susceptible to Rhizoctonia solani Kuhn. Plant Physiology, 44: 641-648.

7- Booth C. 1977. Fusarium, Laboratory Guide to the Identification of the Major Species. Common wealth Mycological Institute, Kew, Surrey, England, 58 pp.

8- Carling D.E. and Summer D.R. 1992. Rhizoctonia. In: Methods for research on soilborne phytopathogenic fungi (eds. Singleton, L. C., Mihail, J. D., and Rush, C. M.). APS Press. USA. 157-165

9- Carling D.E. and Summer D.R. 1992. Rhizoctonia. In: Methods for research on soilborne phytopathogenic fungi (eds. Singleton, L. C., Mihail, J. D., and Rush, C. M.). APS Press. USA. 157-165.

10- Carling D.E., Leiner RH., and Kebler K. M. 1987. Characterisation of a new anastomosis group (AG-9) of Rhizoctonia solani. Phytopathology 77, 1609-161.

11- Cook R.J. Schillinger W.F. and Christensen N.W. 2002. Rhizoctonia root rot and take all of wheat in diverse direct-seed spring cropping systems. Canadian Journal of Plant Pathology-Revue Canadienne de Phytopathologie 24, 349-358.

12- Dubin H.J. and Ginkel M. 1991. The status of wheat disease and disease research in warmer areas. Wheat for the nontraditional Warm area: a proceedings of the International conference July 29 August 3, 1990, Brazil., 125-145.

13- Eizenga G.F. Lee and Rutger J. 2002. Screening Oryza species plants for rice sheath blight resistance. Plant Disease 86, 808-812.

14- Frank M.D., Brenneman T.B. and Holbrook C.C. 1999. Identification of resistance of Rhizoctonia limb rot in a core collection of peanut germ plasm. Plant Disease, 83:944-948.

15- Glazebrook J. 2005. Contrasting mechanisms of defense against biotrophic and necrotrophic pathogens. Annual Review of Phytopathology 43, 205-227.

16- Gonzalez Garcia V., Portal Onco M.A., and Rubio Susan V. 2006. Biology and systematics of the form genus Rhizoctonia. Span J Agric Res 4, 55-79.

17- Green D.E., Burpee L. and Stevenson K. 1999. Componenets of resistance of Rhizoctonia solani associated with two tall fescue cultivars. Plant Disease, 83: 834-838.

18- Grisham M. and Anderson N. 1983. Pathogenicity and host specificity of Rhizoctonia solani isolated from Carrots. Phytopathology, 73: 1564 - 1569.

19- Hamdollah-Zadeh A. and Rahimian H. 1989. Anastomosis group 4 is the major cause of Rhizoctonia solani of cotton and soybean in Gorgan. In: Proceedings of the 9th plant protection. Congress 9-14 September. Mashhad, Iran. pp 110. (In Farsi).

20- Hill J.P. and Blunt D.T. 1994. Wheat seedling response to root infection by cochliobolus sativus and Fusarium acuminatum. Plant Disease. 78: 1150-1152.

21- Kane R.T., Smiley R.W. and Sands D.C. 1984. A relative pathogenicity of selected Fusarium species and Microdochium bolley to winter wheat in New York. Plant Disease. 71: 177-181.

22- Kronland W. and Stanghellini M. 1988. Clean slide technique for the observation of anastomosis and nuclear condition of Rhizoctonia solani. Phytopathology, 78:820-822.

23- Little T.M. and Hills F.J. 1978. Agricultural Experimentation Design and analysis John willey and Sons, Inc. NewYork, U.S.A. 349pp.

24- MacNish G.C. Neate S.M. 1996. Rhizoctonia bare patch of cereals-An Australian perspective. Plant Disease 80, 965-971.

25- Manuchehri A. and Ghannadzadeh H. 1966. Damping-off of beans in Karaj areas. Iranian journal of plant pathology, 3(2): 1-9 (in Farsi with English summary).

26- Murray G.M. and Brennan J.P. 2009. Estimating disease losses to Australian wheat industry. Australasian Plant Pathology 38, 558-570.

27- Ogoshi A. 1987. Ecology and pathogenicity of anastomosis and intraspecific groups of Rhizoctonia solani Kuhn. Annual Review of Phytopathology 25, 125-143.

28- Okubara P.C. Steber and Demacon V. 2009. Scarlet-Rzl, an EMS- generated hexaploid wheat with tolerance to the soilborne necrotrophic pathogens Rhizoctonia solani AG-8 and R. oryzae. TAG Theoretical and Applied Genetics.

29- Parmeter Jr, J. R., Sherwood R.T., and Platt W.D. 1969. Anastomosis grouping among isolates of Thanatephorus cucumeris. Phytopathology 59, 1270-1278.

30- Rice A. JR., Geraldj MAP, IIO, ML. 1981. Occurrence of Bipolaris cynodontis on Cynodontis dactylon. Summa Phytopathologica 7: 44-48.

31- Scharif G. and Ershad D. 1966. A list of fungi on cultivated plants, shrubs and trees of Iran. Ministry of Agriculture, Plant Pests and Diseases Research Institute. Evin, Tehran. (In Farsi).

32- Shamim M.D. Kumar D., Srivastava D., Pandey P. and Singh K.N. 2014. Evaluation of major cereal crops for resistance against Rhizoctonia solani under green house and field conditions. Indian Phytopathology 67 (1), 42-48.

33- Sharifnabi B. and Banihashemi Z. 1995. The role of Rhizoctonia like fungi in sainfoin root rot in Iran. In: Proceedings of the 12th plant protection. Congress 2-7 September. Karaj, Iran. pp. 96. (In Farsi).

34- Sneh B., Burpee L., and Ogoshi A. 1991. Identification of Rhizoctonia species. The American Phytopathology Society Press, St. Paul, MN USA, 133.

35- Sweetingham M.W. 1990. Rhizoctonia root and hypocotyl rots. Western Australian Journal Agricalture 31, 11-13.

36- Wiese, M.V. 1987. Compendium of Wheat Disease. 2nd., APS Press, Paul, MN., USA. 112pp.