An approach to the themes of the epic genre in the poetry of Qaqa ibn Amr Tamimi

زبان و ادبیات عربی

Article 12, Volume 12, Issue 1 - Serial Number 22, August 2020, Pages 195-210   

Document Type: research article

DOI: 10.22067/jall.v12.i1.84703

Authors

Seyed Mehdi Masboug^{* 1}; Shahram Delshad²

¹Professor of Arabic Language and Literature, Bu Ali Sina University, Hamadan, Iran

²PhD in Arabic Language and Literature, Bu Ali Sina University, Hamadan, Iran

Abstract

Literature has never had an epic meaning, an independent literary genre with specific rules and norms; But sometimes we come across poems and works with epic themes and components. These poems are mostly in the form of long poems, the epic theme of which can be seen in parts of these chants, especially when they are proud. But in the poets of the conquests in the early days of Islam, we sometimes come across ode and fragments with epic components; Among the poets of this style can be named Qaqa ibn Amr Tamimi. His poems, being scattered, are useful for recognizing some of the most critical Arabic epic poetry components. Arabic poetry as an epic is one of the most vital and challenging topics in contemporary research. While confirming the lack of long epic works in Arabic literature, this study has organized to prove some epic themes and dramatic and heroic anecdotes in Arabic poetry. Therefore, the present study has tried to explain and analyze the three essential characteristics of the epic genre in Qaqa ibn Amr Tamimi's poems, an Arab poet and fighter during the Islamic conquests descriptive-analytical method. The research results showed that the epic poem of Qaqa has essential epic components such as war and warfare. With all its epic features and the resonant epic style, the hero, growing up in a realistic and Islamic environment, lacks the characteristics of mythical epics such as magic, astronomy, the existence of strange animals and demons, and divination.

Keywords

epic genre; hero; poem of conquests; poem of war; Qaqa Ibn Amr Tamimi

References

1. ابن أثیر، ضیاءالدین. (1998). المثل السائر فی أدب الکاتب و الشاعر. تحقیق شیخ کامل محمد محمد عویضه.     بیروت:دارالکتب العلمیه.
2. أنیس، ابراهیم. (1953). موسیقی الشعر. الطبعه الثانیه. القاهره:مکتبه الأنجلو المصریه.
3. پورنامداریان، تقی، (1374). سفر در مه. چاپ اول. تهران: سخن.
4. حسان، تمام، (1998). اللغه العربیه معناها و مبناها. الطبعه الثالثه. القاهره: عالم الکتب.
5. خالقی مطلق، جلال، (1386). حماسه، پدیده­شناسی تطبیقی شعر پهلوانی. چاپ­اول.تهران: مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی.
6. خلوصی، صفاء.(1962). فن التقطیع الشعری و القافیه، الطبعة الأولی. بغداد: مطبعه الزعیم.
7. شمیسا، سیروس. (1273). انواع ادبی. چاپ دوم .تهران: فردوس.
8. طبری، محمد بن جریر. (1969). تاریخ الطبری. الطبعه الثالثه. القاهره: دار المعارف.
9. عباس، حسن. (1988). خصائص الحروف العربیة و معانیها. چاپ اول.دمشق: اتحاد الکتاب العرب.
10. عفانی، سید بن حسین. (2008).فرسان النهار من الصحابه الأخیار. چاپ دوم. جده: دار ماجد العسیری.
11. عنتره بن شداد.(1992). دیوان اشعار. شرح الخطیب التبریزی. چاپ اول. بیروت: دار الکتاب العربی.
12. قاضی، عبدالمتعال. (2005). شعر الفتوح الإسلامیه فی صدر الإسلام. الطبعة الأولی. مکتبه الثقافه الدینیه.
13. قعقاع بن عمرو التمیمی. (بی تا). دیوان اشعار. بی­جا، بی­نا، بی­تا.  deeweny.witr.net
14. مدخلی، عبدالباسط جابر. (1989). القعقاع بن عمرو التمیمی و دوره فی الفتوح الإسلامیه و أحداث عصر الراشدین، مکه، جامعه أم القری..
15. ناصیف، امیل. (1990)، أروع ما قیل فی الفخر و الحماسه. الطبعة الأولی. بیروت: دار الجیل،
16. جعفرپور، میلاد و مهیار علوی مقدم، (1390). «بررسی تطبیقی عناصر آیینی و جنگ­آوری در شاهنامه و سمک عیار».مجله جستارهای ادبی، دانشگاه فردوسی. ش، 51-84
17. شیری، قهرمان. (1388). «نقد حماسه و تراژدی بر اساس کلیدر دولت­آبادی»، فصلنامه کاوش­نامه زبان و ادبیات فارسی. ش 18، 49-69.
18. مختاری، قاسم، (1393).«بررسی حماسه­سرایی در ادبیات کهن عربی»، دوفصلنامه ادبیات حماسی، دانشگاه لرستان، ش1، 131- 156.
19. موقن،یدالله.(1372).«لوکاچ وحماسه».مجله زنده رود. ش4و5. 27-41.