بررسی پیامدهای عملکرد دولت نهم و دهم در زمینه سیاست گذاری توسعه اقتصادی در ایران؛ مطالعه موردی استان خوزستان

پژوهش‎های جغرافیای سیاسی

دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 22، تابستان 1400  

نوع مقاله: مقالات علمی -پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/pg.2021.67120.0

نویسندگان

سید عبدالرحیم احمدی¹؛ احمد ساعی ²؛ مسعود مطلبی³؛ رضا کاویانی⁴

¹دانشجوی دکتری علوم سیاستگذاری عمومی.واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد اسلامی . تهران. ایران

²دانشیار علوم سیاسی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران ایران(نویسنده مسئول)

³استادیار علوم سیاسی. واحد آزادشهر دانشگاه آزاد اسلامی. آزاد شهر ایران

⁴استادیار علوم سیاسی. واحد تهران جنوب. دانشگاه آزاد اسلامی. تهران. ایران

چکیده

                                          چکیده
شرایط نسبتا خوب و مناسب ژئواکونومیک، منابع فراوان نفت و گاز و مزیت های نسبی بالفعل و بالقوه فراوان استان خوزستان، ایجاب می کند این استان به یکی از توسعه یافته ترین مناطق کشور تبدیل شود، اما این مهم تاکنون محقق نشده است. تحقیق پیش رو سعی دارد موضوع را واکاوی نماید. اگرچه مولفه ها و عوامل مختلفی می توانند در توسعه نیافتگی این منطقه، دخیل و تاثیر گذار باشند، اما فرضیه مقاله، سیاست گذاری و تصمیم گیری های نادرست نخبگان و استمرار ساخت رانتیر دولت را از علل مهم توسعه نیافتگی استان بر شمرده و بر آن تاکید می کند. اصولا دولت در ایران، به دلایل گوناگون مانند؛ وابستگی به رانت حاصل از فروش منابع، پیگیری اهداف بلند پروازانه با رویکردی برابری خواهانه، اجرای سیاست های توزیعی از نوع پوپولیستی، ناتوانی در مدیریت منابع، عدم تناسب بینیافته های تحقیق، نشان می دهد بر اثر سیاست گذاری دولت یاد شده، بیش از پنجاه درصد از مراکز و واحدهای مهم صنعتی و تولیدی استان خوزستان دچار چالش های جدی و اساسی مانند؛ رکود، تعطیلی و یا توقف اجباری در روند تولید گردیدند. چالش های مذکور، موجب تنزل شاخص های توسعه و به دنبال آن، باعث بروز ناهنجاری های اجتماعی و تضییع سرمایه ها و حقوق بین نسلی شدند. روش تحقیق، ترکیبی از نوع توصیفی- تحلیلی با استفاده از تجزیه و تحلیل داده‌های گردآوری شده به روش کتابخانه‌ای و پیمایشی از نوع ارائه پرسشنامه و مصاحبه حضوری است.                             

کلیدواژه‌ها

" سیاست گذاری "؛ " سیاست های توزیعی "؛ "

مراجع