Evolution of research on Siyasatnama in Iran

تاریخ و فرهنگ

Article 3, Volume 52, Issue 1 - Serial Number 104, September 2020, Pages 75-45   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/jhistory.2021.69696.1027

Authors

Azam Ramezani Kame Olya¹; Salman Saket^{* 2}

¹MA student in Persian Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad

²Assistant Professor, Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

This article surveys the evolution of research on Siyasatnama from the beginning to the end of 2019 while analyzing their shortcomings to address these questions: 1. What approaches have been adopted in studies on Siyasatnama from the beginning (1963) until 2019? 2. Which approaches are more frequent and what is the reason behind this popularity? 3. What factors have prompted a shift in research approach to Siyasatnama at different periods? A total of 209 articles in this field were subjected to analysis to investigate their content, sources, approach, strengths and weaknesses. Also, the impact of previous sources and the inclusion of new and original points were taken into account. According to their frequency, they embraced political, comparative, religious, theoretical, descriptive, historical, critical, literary, biographical, and codicological approaches, respectively. Among the factors underlining the evolution of the approach in articles, Abbas Iqbal’s version of Siyasatnama in 1941, the book of Khajeh Nizam al-Mulk Tusi and the discussion of political ideas of Iranshahri in Siyasatnama’s in the 1990s as well as the sociopolitical atmosphere of Iran in the second half of the nineties could be mentioned. In the results section, the frequency of each approach and their analysis, the temporal distribution of approaches in various decades, and the factors associated with the evolution of approaches and their critique are discussed. In the final section, which is dedicated to an analysis of research flaws, the main criticisms leveled against research on Siyasatnama are proposed.

Keywords

Khajeh Nizam al-Mulk; Siyasatnama; Descriptive-critical bibliography; Analysis of research gap

References

ابن‌فندق، ابوالحسن علی بن زید. تاریخ بیهق. به‌تصحیح احمد بهمنیار. تهران: فروغی، 1310ش.

بهار، محمدتقی. سبک‌شناسی یا تاریخ تطور نثر فارسی. تهران: زوار، 1390ش.

بیهقی، ابوالحسن علی‌بن زید. تاریخ بیهق. به‌تصحیح احمد بهمنیار. تهران: فروغی، 1310ش.

حسن‌لی، کاووس. سعدی‌پژوهی در سدۀ چهارده هجری (بررسی انتقادی رویکردهای سدۀ چهارده به سعدی و آثار او). پایان‌نامۀ دکتری، دانشکدۀ ادبیات دانشگاه شیراز، 1377ش.

خافی، مرضیه. مقاله‌شناسی توصیفی ـ انتقادی فردوسی و شاهنامه از سال 1371 تا 1380. پایان‌نامۀ دکتری، دانشکدۀ ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد، 1391ش.

خردنامه. به کوشش منصور ثروت. تهران: امیرکبیر، 1367ش.

دادور، نغمه. کتاب‌شناسی تفسیری شاهنامه بر اساس نظریۀ زیبایی‌شناسی دریافت (1304 ـ 1369)، پایان‌نامۀ دکتری، دانشکدۀ ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد، 1395ش.

سیدیزدی، زهرا. مقاله‌شناسی توصیفی ـ انتقادی فردوسی و شاهنامه بر اساس فهرست مقالات ایرج افشار تا پایان دفتر پنجم (1370)، پایان‌نامۀ دکتری، دانشکدۀ ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد، 1387ش.

صفا، ذبیح‌الله. تاریخ ادبیات در ایران. تهران: امیرکبیر، 2536 شاهنشاهی.

طباطبایی، سیدجواد. خواجه نظام‌الملک. تهران: طرح نو، 1375ش.

طباطبایی، سیدجواد. درآمدی فلسفی بر اندیشۀ سیاسی ایران. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزرات امور خارجه، 1367ش.

طوسی، نظام‌الملک ابوعلی حسن‌ بن علی. سیر الملوک (سیاست‌نامه). به‌تصحیح محمود عابدی. تهران: سخن، 1398ش.

طوسی، نظام‌الملک ابوعلی حسن‌ بن علی. سیاست‌نامه برای دبیرستان‌ها. به‌تصحیح عباس اقبال. تهران: وزارت فرهنگ، 1320ش.

عوفی، سدیدالدین محمد. لباب الالباب. به‌تصحیح ادوارد براون. لندن: گیب، 1906م.

مینوی، مجتبی. «خواجه نظام‌الملک طوسی». نقد حال، 190ـ259. تهران: خوارزمی، 1351ش.

نوروزی، زینب. بررسی تحلیلی ـ توصیفی مقالات فارسی مربوط به نظامی در ایران (1300ـ1380)، پایان‌نامۀ دکتری، دانشکدۀ ادبیات دانشگاه شیراز، 1385ش.

یوسفی، غلامحسین. دیداری با اهل قلم. مشهد: دانشگاه فردوسی، 1355ش.

یوسفی، غلامحسین. «پیر سیاست». جستارهای ادبی، شماره‌های 13 و 14 (بهار و تابستان 1347): 14ـ58.