Rereading “Loitering” in Persian Novels of 2000’s: The Case Study of Charkhdandeha

جستارهای نوین ادبی

Volume 54, Issue 2 - Serial Number 213, September 2021, Pages 47-79   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/jls.2021.68656.1032

Authors

Safiyeh Khoddami Fahadan¹; Samira Bameshki^{* 2}; Behzad Barekat³; Mahdi Najafzade⁴

¹PhD Candidate in Persian Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad

²Assistant Professor in Persian Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad

³Associate Professor in English Language and Literature, Guilan University

⁴Associate Professor in Political Sciences, Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

Loitering is a form of leisure in advanced urban communities that is often experienced individually with the intention of having fun, enjoyment, and contemplation. The cultural and political discourses that govern the city affect the quality of loitering. Following the modernization of Iranian cities, loitering has become widespread among various social groups, especially the youth. This study, based on the cultural studies approach, examined the ways loitering is represented in the Persian novel Charkhdandeha (2009), written by Amir Ahmadi Arian. The study considers the novel as a means of displaying the cultural developments of Iranian communities. Since the study aimed to consider and interpret the interactions of protagonist with the social milieu in a literary text, it used content analysis focusing on "theme" as the unit of analysis, to answer the questions related to the protagonist’s motivation and intention of loitering, his interactions with others and even himself, and the consequences of the loitering process. The results proved that the protagonist’s experience of loitering is bitter and disastrous because of the misreading of modernity by Iranian culture. The subject is alien to urban culture but demands the benefits of the world city. The main motivation throughout the novel is prosperity, fun and regaining the lost youth. What he experiences are humiliation, alienation and abnormality. He finds no way but violence, revenge and insanity, and eventually commits suicide.

Keywords

Urban Novel; Loitering; Underdevelopment; Distortion of Modernism; Cultural Schizophrenia

References

ابطحی، م. (1396). ما باختیم: وب‌نوشت‌های 1383 تا 1384. تهران: روزگار.

احمدی‌آریان، ا. (1388). چرخ‌دنده‌ها. تهران: چشمه.

احمدی‌آریان، ا. (1393). شعارنویسی بر دیوار کاغذی. تهران: چشمه.

ایمان، م. ت؛ و نوشادی، م. (1390). تحلیل محتوای کیفی. پژوهش. 2، 15-44.

آرنت، ه. (1951). توتالیتاریسم. ترجمۀ م. ثلاثی (1390). تهران: ثالث.

آرنت، ه. (1958). وضع بشر. ترجمۀ م. علیا (1389). تهران: ققنوس.

برمن، م. (1982). تجربۀ مدرنیته: هر آنچه سخت و استوار است دود می‌شود و به هوا می‌رود. ترجمۀ م. فرهادپور (1398). تهران: طرح نقد.

بنیامین، و. (1983). دربارۀ برخی مضامین و دستمایه‌های شعر بودلر. ترجمۀ م. فرهادپور (1377). ارغنون. 14، 27-48.

بودلر، ش. (1863). نقاش زندگی مدرن و مقالات دیگر. ترجمۀ ر. صافاریان (1398). تهران: حرفۀ نویسنده.

بیات، آ. (2010). زندگی همچون سیاست: چگونه مردم عادی خاورمیانه را تغییر می‌دهند. ترجمۀ ف. صادقی (1390). کتابخانه الکترونیکی امین. ( www.ael.af) (دسترسی در 23/10/1399)

«رمان چرخ‌دنده‌ها‌ی امیر احمدی آریان نقد شد» (1388). پایگاه خبری دانشجویان ایران «ایسنا». 12 بهمن 1388. ((www.isna.ir (دسترسی در 23دی 1399).

توانا، س؛ شفیعی، م؛ صدیقی، ب. (1394). پرسه‌زنی، جامعه‌شناسی انتقادی و زندگی روزمره: مطالعۀ موردی خیابان گلسار شهر رشت. مجلۀ مطالعات فرهنگی و ارتباطات. 43، 39-68.

چاوشیان، ح؛ توانا، س. (1394). فضای پرسه‌زنی شمال شهر تهران از دریچۀ روابط قدرت-مقاومت. مجلۀ مطالعات فرهنگی و ارتباطات. 38، 53-62.

حریری، ن. (1385). اصول و روش‌های پژوهش کیفی. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی.

خالصی‌مقدم، ن. (1391). شهر و تجربۀ مدرنیتۀ فارسی. تهران: تیسا.

خسرو، خ. (1399). از اتوبوس به زندان: روایت راننده‌ای در اوین: دربارۀ وقتی نهنگ یونس را بلعید. ایندیپندنت فارسی. 25 فروردین 1399 برابر با 13 آوریل 2020. (http://www.Independentpersian.com) (دسترسی در 23/10/1399).

دوسرتو، م. (1998). قدم‌زدن در شهر. مطالعات فرهنگی. ویراستار: س. دیورینگ. ترجمۀ ن. ملک‌محمدی و ش. وقفی‌پور (1397). تهران: علمی و فرهنگی.

رشیدزاده، ک. (1399). پرسه‌زنی چیست و پرسه‌زن کیست. مجلۀ تهران‌شهر. 4، 7-23.

روسو، ژ. ژ. (1782). خیال‌پردازی‌های رهرو تنها. ترجمۀ م. پارسایار (1399). تهران: فرهنگ معاصر.

زیمل، گ. (1948). کلان‌شهر و حیات ذهنی. ترجمۀ ی. اباذری (1377). نامۀ علوم اجتماعی. 3، 53-66.

سرفراز، ح. (1389). دیک هبدایج: خرده فرهنگ و معنای سبک. نامۀ فرهنگ و ارتباطات. 2، 171-196.

سعادت، ا. (1379). تصویر پاریس. فرهنگ آثار: معرفی آثار مکتوب ملل جهان از آغاز تا امروز. تهران: سروش. ج.2، 1229.

شایگان، د. (1989). تعطیلات در تاریخ. ترجمۀ ع. مناف‌زاده (1373). مجلۀ گفتگو. 6، 7-22.

. (2000). افسون زدگی جدید: هویت چهل‌تکه و تفکر سیار. ترجمۀ ف. ولیانی (1380). تهران: فرزان روز.

شعیری، ح. (1399). تهران پرسه‌زن را پس زده. مجلۀ تهران‌شهر. 4، 58-69.

علی‌اکبری، م. (1386). عشق‌ها و پاساژها. مجلۀ بخارا. 62، 363-369.

. (1388). هم‌پهلویی چند مفهوم: مصرف، پاساژ، سیاست، زندگی. مجلۀ جهان‌کتاب. 246. 33-40.

علیخواه، ف؛ شاد منفعت، م. (1395). عشاق و شهر؛ مطالعۀ موردی دربارۀ جوانان و فضاهای عمومی در شهر رشت. مجلۀ تحقیقات فرهنگی ایران. 33، 149-176.

فاضلی، ن. (1392). فرهنگ و شهر؛ چرخش فرهنگی در گفتمان‌های شهری. تهران: تیسا.

فراستخواه، م. (1395). روش تحقیق کیفی در علوم اجتماعی با تأکید بر نظریۀ برپایه. تهران: آگاه.

فکوهی، ن؛ امیری، ع. (1394). اوقات فراغت شهر تهران، همگرایی و واگرایی در فرایند پرسه‌زنی. مطالعۀ موردی: شهرک قدس غرب. مجلۀ پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران. 2، 31-50.

فکوهی، ن. (1399). آفرینش شهر با پرسه‌زنی. مجله تهران‌شهر. ۴، 22-29.

قهرمانی، م؛ پیراوی ونک، م؛ مظاهریان، ح؛ صیاد، ع. (1395). بازتجسد پرسه‌زن شهر مدرن در پیکر تماشاگر فیلم. نشریۀ هنرهای زیبا. 1 (21)، 17-28.

کاظمی، ع؛ اباذری، ی. (1383). زندگی روزمره و مراکز خرید در شهر تهران. مجلۀ نامۀ انسان‌شناسی. 6، 97-116.

کاظمی، ع؛ رضایی، م. (1387). دیالکتیک تمایز و تمایز زدایی، پرسه‌زنی و زندگی روزمرۀ گروه‌های فرودست شهری در مراکز خرید تهران. مجلۀ تحقیقات فرهنگی ایران. 1، 1-24.

کاظمی، ع. (1395). امر روزمره در جامعۀ پساانقلابی. تهران: فرهنگ جاوید.

. (1396). پرسه‌زنی و زندگی روزمرۀ ایرانی. تهران: فرهنگ جاوید.

کیویستو، پ. (1388). اندیشه‌های بنیادی در جامعه‌شناسی. ترجمۀ م. صبوری. تهران: نشر نی.

گلابی، ف؛ بداغی، ع؛ علی‌پور، پ. (1394). مروری تحلیلی بر تلفیق عاملیت و ساختار در اندیشۀ پیر بوردیو. مجلۀ پژوهش‌های جامعه‌شناسی معاصر. 6، 117-143.

گلدمن، ل. (1964). جامعه‌شناسی ادبیات. ترجمۀ م. ج. پوینده (1371). تهران: نشر هوش و ابتکار.

محمدی، ب. (1386). درآمدی بر روش تحقیق کیفی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

محمدی، ج؛ جهانگیری، ا؛ پاکدامن، ی. (1394). تجربۀ پرسه‌زنی و بازشکل‌دهی به فضاهای همگانی شهری. مجلۀ علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی. 70، 279-312.

مردی‌ها، م. (1399). تمدن و فرهنگ. هم‌گرایی فرهنگی جهان و تحول فرهنگی ایرانیان. تهران: ثالث.

نجفی، ا. (1379). شب‌های پاریس. فرهنگ آثار: معرفی آثار مکتوب ملل جهان از آغاز تا امروز. تهران: سروش. ج4، 2827.

ورنر، ج. (بی‌تا). ادگار آلن‌پو، پرسه‌زن و کارآگاه. ترجمۀ ع. رحمانی. پروژۀ پوئتیکا. (https://t.me/poetica-project) (دسترسی در 23/10/1399).

هاشمی، م. (1383). هویت‌اندیشان و میراث فکری احمد فردید. تهران: کویر.

هاشمی، م. (1389). آمیزش افق‌ها: منتخباتی از آثار داریوش شایگان. تهران: فرزان روز.

هاشمیان‌فر، ع؛ چینی، ن. (1395). هویت بریکولاژ و فرهنگ مصرف. تهران: جامعه‌شناسان.

یوسفی، ع؛ محمدی، ف؛ میرزایی، آ. (1397). اشکال بیگانگی شهری در نظر جامعه‌شناسان شهر. مجلۀ مطالعات جامعه‌شناختی. 53، 481-504.

The Theme of "little Man" In Russian literature of the 18-19 Century: The Most Vivid Characters. Retrived from secondary education and schools website: https://www.en.sodiummedia.com. (Accessed January 13/2021)

Chambers, R. (1999). Loiterature. University of Nebraska Press. Lincoln & London.

Coates, J. (2017). Key Figure of Mobility: The Flaneur.European Association of Social Anthropology. 25(1): 28-41.

Shortell, T. & Brown, E. (2014). The Flânerie: A Way of Walking, Exploring and Interpreting the City. In Walking in the European city: Quotidian Mobility and Urban Ethnography. Western University. Routledge.

Nuvolati, G. (2019). Flânerie. In The Wiley Blackwell Encyclopedia of Urban and Regional studies. https://www.Onlinelibrary.wiley.com. (Accessed January 13/2021).