بررسی و نقد نظریة صدر المتألهین در ارتباط معلوم با عالم

فقه و اصول

دوره 34، شماره 2 - شماره پیاپی 56، مرداد 1381، صفحه 63-84   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfiqh.2020.60799.0

نویسنده

عزیزالله فیاض‌صابری^*

فردوسی مشهد

چکیده

نگارنده در این نوشتار به بررسی و نقد نظریة ملاصدرا در باب ادراک و ارتباط عالم با معلوم پرداخته است. اصولاً توصیف و ستایش از حکمت متعالیه نباید به منزلة نقدناپذیری و مصون بودن آن از هر‌گونه خطا تلقی شود و نه به این معنا که همة اجزای حکمت متعالیه آسیب‌پذیر است. پژوهش حاضر این معنا را می‌رساند که برخی از آرای ملاصدرا خالی از ابهام و ایراد نیست که یکی از آنها نظریة وی در باب ادراک و ارتباط عالم با معلوم است. نگارنده کوشیده است دیدگاه آخوند را در این باب به گونة شفاف مستدل گرداند و‌ در صورتی که توجیهی در خور حکمت یافت نشود، وجه ضعف و سبب ناتمام بودن آن را بیان کند.

کلیدواژه‌ها

معلوم بالذّات؛ معلوم بالعرض؛ اضافۀ اشراقی؛ مثال افلاطونی؛ اتحاد عالم و معلوم

مراجع