Assessing the Role of Ngos in Increasing Social Resilience After the Flood Crisis (Case Study: Poldakhtar City)

جغرافیا و مخاطرات محیطی

Article 12, Volume 12, Issue 2 - Serial Number 46, February 2023, Pages 233-249   

Document Type: Applied Articale

DOI: 10.22067/geoeh.2022.77244.1248

Authors

Shadi Galehdar¹; Shabnam Galehdar²; Mandana masoudi Rad^{* 3}

¹MA Students, Department of Urban Design, Faculty of Architect and Urban Design, University of Art, Esfahan, Iran

²MA Students, Department of Urban Design, Faculty of Architect and Urban Design, University of Art, Tehran, Iran

³PhD in Geography Urban Planning and Guest Lecturer at Urban Planning Department of Lorestan University

Abstract

Today, it is so important to investigate how to deal with natural disaster in making communities and cities resilient in all disciplines. In the natural disasters of recent years, along with government assistance, non-governmental organizations have played a very important role in bringing people back to normal life quickly and repairing the damage. The quick impact of natural disasters leads to numerous damages, that’s why it is necessary to pay attention to the role of non-governmental organizations in effectively confronting people with floods. Therefore, this applied and descriptive-analytical research was conducted with the aim of assessing the situation of non-governmental organization in increasing social resilience after the flood crisis. The study population consists urbanism experts and non-governmental organizations. A total of 49 questionnaires were distributed between them. For data analysis, two sample independent t-test and path analysis of structural equations in SPSS and SmartPLS software were used. The results showed that social responsibility (0.890), trust (0.879), empowerment of individuals (0.879) scored the highest values, and educational spaces (0.663), emproving the quality of the environment (0.722), and providing voluntary experiences (0.746) showed lowest scores in the face of resilience. Therefore, non-governmental organizations can be effective in increasing social resilience after future crises by creating and improving educational spaces, improving the quality of the environment and providing voluntary experiences. Moreover, the results of two sample independent t-test showed that the desired dimensions are at the desired level (p<0.05). The responses of the two statistical communities of urbanism experts and non-governmental organizations in evaluating the role of non-governmental organizations in increasing social resilience after the flood crisis are the same to the variables in the response of the urbanism experts and non-governmental organizations.

Keywords

Resilience; Social Resilience; Flood Crisis; NGOs; Poldakhtar

References

افضلی، رسول؛ ایرانخوان، احمد و حسن مؤمنی؛ 1397. بررسی نقش سمن‌ها در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی، موردمطالعه: شهر تهران. جغرافیا و روابط انسانی (1)1. 569-592.

https://dorl.net/dor/20.1001.1.26453851.1397.1.1.34.5

بذر افشان، جواد؛ طولابی‌نژاد، مهرشاد؛ طولابی­نژاد، میثم؛ 1397. تحلیل فضایی تفاوت تاب‌آوری در نواحی شهری و روستایی در برابر مخاطرات طبیعی (موردمطالعه: شهرستان پلدختر). فصلنامه پژوهش‌های روستایی 9(1). 116- 135. https://dorl.net/dor/20.1001.1.20087373.1397.9.1.8.3

بسطامی‌نیا، امیر؛ رضائی، محمدرضا؛ سرائی، محمد حسین؛ 1397. تبیین و تحلیل تاب‌آوری اجتماعی برای مقابله با سوانح طبیعی. فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران 8(3). 20-224.

 http://dorl.net/dor/20.1001.1.23225955.1397.8.3.3.9

پرتوی، پروین؛ بهزادفر، مصطفی؛ شیرانی، زهرا (1395. طراحی شهری و تاب‌آوری اجتماعی، بررسی موردی: محله جلفا اصفهان. فصلنامه دانشگاه هنر شماره 17 (95). 99-116.

https://www.doi.org/10.30480/aup.2016.323

حبیبی، آرش؛ عدن‌ور، مریم؛ ۱۳۹۶. مدل‌یابی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی، تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی، ویرایش ششم.

حسن خان، فائزه؛ 1397. طراحی شهری تاب آور در برابر سیل-مورد شهر تهران. پایان‌نامه منتشر نشده کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده معماری و شهرسازی، گروه طراحی و برنامه ریزی مجتمع‌ زیستی رشته طراحی‌شهری.

https://centlibrary.sbu.ac.ir/faces/search/fulltext/fulltextFullView.jspx?_afPfm=10igr7x947#

دلاکه، حسن؛ ثمره محسن بیگی، حسین؛ شاهیوندی، احمد؛ 1396. سنجش میزان تاب‌آوری اجتماعی در مناطق شهری اصفهان. جامعه‌شناسی نهادهای اجتماعی، 4(9), 227-252.

 https://doi.org/10.22080/ssi.2017.1565

دماری، بهزاد؛ حیدرنیا، محمد علی؛ رهبری بناب، مریم؛ 1393. نقش و عملکرد سازمان‌های مردم‌نهاد در حفظ و ارتقای سلامت جامعه. پایش (5)13. 550-541. https://sid.ir/paper/23223/fa

رازقی، نادر؛ لطفی خاچکی، بهنام؛ 1397. تحلیل جامعه‌شناختی چالش‌های بقا و پایداری سازمان‌های مردم‌نهادِ فعال در حوزه آسیب‌های اجتماعی؛ با تأکید بر رابطه آن‌ها با دولت. جامعه‌شناسی نهادهای اجتماعی، 5(11), 97-128. https://doi.org/10.22080/ssi.2018.1910

رضویان، محمد تقی؛ توکلی نیا، جمیله؛ فرزاد بهتاش، محمدرضا و مصطفی خزایی؛ 1396. تحلیل و ارزیابی تاب‌آوری اجتماعی بافت فرسودة منطقة 12 شهر تهران در مواجهه با سوانح طبیعی. مدیریت سرمایة اجتماعی (4)4. 612-595. https://sid.ir/paper/266926/fa

سازمان آب منطقه‌ای استان لرستان. معرفی استان، http://www.lsrw.ir/st/73

سام آرام، عزت الله؛ منصوری، سمانه؛ 1396. تبیین و بررسی مفهوم تاب‌آوری اجتماعی و ارزیابی تحلیلی شاخص‌های اندازه گیری آن. فصلنامه برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 8(32). 1-31. https://doi.org/10.22054/qjsd.2017.8424

شفیعی، سلیمان؛ زارع، امین؛ بابلی، کوروش؛ 1400. طراحی فرایند مدیریت دانش دین بنیان با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی، دوفصلنامه علمی- ترویجی مدیریت دانش اسلامی، 2(5)، صص 125-159. https://doi.org/10.22081/jikm.2021.61582.1062

عباداله‌زاده ملکی، شهرام، خانلو، نسیم، زیاری، کرامت اله، و شالی امینی، وحید؛ 1396. سنجش و ارزیابی تاب‌آوری اجتماعی جهت مقابله با بحران‌های طبیعی؛ مطالعه موردی: زلزله در محلات تاریخی شهر اردبیل. مدیریت شهری، 16(3 (پیاپی 48))، 263-279. https://sid.ir/paper/92303/fa

غضنفرپور، حسین؛ صداقت کیش، مرضیه؛ سلیمانی دامنه، مجتبی؛ صباحی گراغانی، یاسر؛ 1398. سنجش واکنش مدیران شهری در رویارویی با مخاطرات سیل با تأکید بر تاب‌آوری، مطالعه موردی شهرر جیرفت. جغرافیا و پایداری محیط، شماره 30. 107-127. https://doi.org/10.22126/ges.2019.1066

فرزاد بهتاش، محمدرضا؛ کی نژاد، محمدعلی؛ پیربابایی، محمدتقی و علی عسگری؛ 1392. ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفه‌های تاب‌آوری کلانشهر تبریز. نشریه هنرهای زیبا (3)18. 42-33. https://doi.org/10.22059/jfaup.2013.51316

کیخا، زهرا؛ بذرافشان، جواد؛ قنبری، سیروس؛ کیخا، عالمه؛ 1399. تحلیل فضایی میزان برخورداری جامعه محلی از شاخص‌های اجتماعی مؤثر در تاب‌آوری در برابر مخاطرات محیطی نمونه مطالعاتی: روستاهای منطقه سیستان. تحلیل فضایی مخاطرات محیطی (7)4. 104-89... http://dx.doi.org/10.29252/jsaeh.7.4.28.89

گزارش ملی سیلاب‌ها؛ 1398. گزارش نهایی، کارگروه زیرساخت‌ها. https://nfr.ut.ac.ir/file/download/page/1618667824-infrastructure-working-group.pdf

منوریان، عباس؛ امیری، مجتبی؛ مهری‌کلی، سیمین؛ 1397. شناسایی مؤلفه‌های اثرگذار بر افزایش میزان تاب‌آوری اجتماعی محلات آسیب‌پذیر و دارای بافت فرسوده در مواجهه با حوادث طبیعی. فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، (34)10، 26- 13.

 https://ums.srbiau.ac.ir/article_13165_6a7a401254a5dd70d9f2738a8f812bd9.pdf

میراسدالهی شمسی سادات، متولی صدرالدین، جانبازقبادی غلامرضا؛ 1399. تحلیل تاب‌آوری سکونتگاه‌های شهری در برابر سیلاب با تأکید بر شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی (مطالعه موردی: شهر گرگان). تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی (59) 20. 155-137.

http://dorl.net/dor/20.1001.1.22287736.1399.20.59.11.8

همتی نژاد، هادی؛ رنجبر، مقصود؛ عسگری، مهدی و سید وحید حسینی؛ 1397. بررسی نقش سازمانهای غیردولتی در افزایش سرمایه اجتماعی و تأثیر آن بر توسعه در ایران (موردمطالعه: استان قم). سپهر سیاست (16)5. 188-163. https://se.qom.iau.ir/article_543903_82eae52e220e78386151f8f5f32e8da7.pdf

 

Alshehri, SA, Rezgui Y, Li H., 2015. Disaster community resilience assessment method: a consensus-based Delphi and AHP approach. Nat Hazards 78. 395-416. https://doi.org/10.1007/s11069-015-1719-5

Copeland, S., Comes, T., Bach, S., Nagenborg, M., Schulte, Y., & Doorn, N., 2020. Measuring social resilience: Trade-offs, challenges and opportunities for indicator models in transforming societies. International Journal of Disaster Risk Reduction, 51, 101799. https://doi.org/10.1016/j.ijdrr.2020.101799

Fitzpatrick; Tal, Molly; Julie. 2014. The role of NGOs in building sustainable community resilience: international jornal of disaster resilience in the built envirement inviroment vol.5no, Pp292-302. http://dx.doi.org/10.1108/IJDRBE-01-2014-0008

Kabir, M. H., Sato, M., Habbiba, U., & Yousuf, T. B., 2018. Assessment of urban disaster resilience in Dhaka North City Corporation (DNCC), Bangladesh. Procedia engineering, 212, 1107-1114. http://dx.doi.org/10.1016/j.proeng.2018.01.143

Maguire B & Hagan P., 2007. Disasters and communities: understanding social resilience. Emergency Management. 16-20.

 file:///C:/Users/negin/Downloads/MaguireHaganAJEMDisastersandCommunities2007.pdf

Saja, A. A., Teo, M., Goonetilleke, A., & Ziyath, A. M., 2021. Assessing social resilience in disaster management. International Journal of Disaster Risk Reduction, 52, 101957. http://dx.doi.org/10.1016/j.ijdrr.2020.101957

Shahpari Sani, D., Heidari, M. T., Tahmasebi Mogaddam, H., Nadizadeh Shorabeh, S., Yousefvand, S., Karmpour, A., & Jokar Arsanjani, J., 2022. An Assessment of Social Resilience against Natural Hazards through Multi-Criteria Decision Making in Geographical Setting: A Case Study of Sarpol-e Zahab, Iran. Sustainability, 14(14), 8304. https://doi.org/10.3390/su14148304