تأثیر صرع بر پایان نکاح تبیین و مقارنه دیدگاه فقها و قانون مدنی؛ بازاندیشی موضوع در پرتو یافته های جدید علمی

فقه و اصول

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 آذر 1401  

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfiqh.2022.78539.1438

نویسندگان

فرزاد پارسا ¹؛ ام کلثوم بهرامی²

¹دانشیار دانشگاه کردستان، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی

²معلم

چکیده

صرع در گذشته در طب سنتی و در فهم فقها، غالباً یک بیماری روانی و ناشی از تأثیر خلط‌های بدن یا امور ماوراء الطبیعه و جن قلمداد می‌شد. غالب فقها بر همین اساس و با قیاس صرع بر جنون، و اینکه صرع یک بیماری روانی است، صرع را از عیوب فاسخ عقد نکاح می‌دانند. برخی هم آن را صرفاً حالتی معهود دانسته و قائل به تأثیر صرع بر فسخ نکاح نشده‌اند. این دو گروه ادله و مستندات خاص خود را دارند. اما صرع امروزه در دانش مغز و اعصاب، اختلالی نورولوژیک و عصبی محسوب می‌شود. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و ترجیح آن، بر اساس یافته‌های جدید علمی، مع الفارق بودن قیاس سابق و در نتیجه عدم صحت قیاس صرع بر جنون است. بنابراین صرع موجب فسخ نکاح نیست، مگر اینکه صرع عامل ایجاد عسر و حرج شده باشد که در این صورت می‌تواند از باب ایجاد عسر و حرج موجب فسخ نکاح شود.

کلیدواژه‌ها

عیب؛ نکاح؛ صرع؛ پایان؛ مذاهب اسلامی؛ قانون مدنی