Exploring the Components of the Right to the City in the West Raw Cities of Mazandaran Province, Iran

جغرافیاوتوسعه ناحیه ای

Article 9, Volume 20, Issue 4 - Serial Number 41, December 2022, Pages 305-278   

Document Type: case study

DOI: 10.22067/jgrd.2023.79584.1211

Authors

Reza Soltan Maleki¹; Masoud Elahi^{* 2}; Zohreh Davoudpour³

¹PhD Candidate, Department of Urban Planning, Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran

²Assistant Professor, Department of Urban Planning, Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran

³Associate Professor, Department of Urban Planning, Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran

Abstract

The possibility of using equally of all the facilities of city is all residents’ significant demand. The main barrier to it, however, is human and environmental problems in cities. So, living in city imposes some duties on citizens. In addition to the duties and that law determines for all citizens, they assume the right to the city for achieving an ideal life. Analyzing the livability indicators by taking the right to the city can solve many urban problems and make citizens satisfied. This study tried to analyze the impacts of different components of the right to the city in western cities of Mazandaran province. The first statistical population of the descriptive-analytical study is consisted of citizens of Baldeh, Kajur and Pool. According to the 2016 census, the cities have a population of 7240. The sample size was determined to be 365 people using Cochran’s formula. The second statistical population of the practical study was urban experts of these cities. Twenty five experts were selected according to Delphi technique. The results of Friedman test and one-sample t-test showed that according to the significance level of the test less than 0.05 (which is equal to 0.001), regarding the socio-cultural dimension Baldeh with a rank of 2.14 is the highest, and regarding economy dimension, Kajur with a rank of 2.34 have the highest rank among the west cities of Mazandaran province. Moreover, regarding the physical-biological dimension, considering that the significance level of the test is more than 0.05 (and the score of the dimension is 0.302), even though Kajur, Baldeh and Pool have different ranks, because this difference is not significant, they have equal ranks. Among the dimensions, the physical-biological dimension has the most importance. Moreover, the results of the Kruskal-Wallis test on comparing the opinions of citizens and experts regarding the social-cultural, physical-biological, and economic dimensions of understanding the right to the city, showed that the status of the dimensions is the same from the citizens and experts’ perspective. Some suggestions were then made in this regard.

Keywords

The Right to the City; Raw City; West of Mazandaran province

References

1. اشتیاقی، م.، شارع ­پور، م.، و فاضلی، م. (1400). بررسی بایسته‌های حق به شهر در فرایند سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی توسعه شهرها (موردی توسعه حمل‌ونقل شهر تهران). فصلنامه راهبرد اجتماعی فرهنگی، 10(39)، 257-225.
2. ایرانی هریس، ص.، مجیدی، م.، و خیرالهی، ح. (1399). نقش شهرهای کوچک در سازمان فضایی و توسعه منطقه ­ای (مورد مطالعه: استان آذربایجان شرقی). فصلنامه مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی، 1(1)، 58-45.
3. اینانلو، ح.، و تاجوک، ن. (1400). جغرافیای شهری ایران: نابرابری­ های فضایی در نظام شهری (چاپ اول). تهران: انتشارات گشتاسب.
4. پورمحمدی، م.، روستایی، ش.، و خضرنژاد، پ. (1398). تحلیل حق به شهر در فضاهای عمومی شهری با تأکید بر رویکرد عدالت جنسیتی (نمونه موردی: شهر ارومیه). فصلنامه زن و جامعه (جامعه ­شناسی زنان)، 10(4)، 221-195.
5. حبیب­ نژاد، س. ا.، و خسروی، ا. (1401). حق به شهر و امکان شناسایی آن در نظام حقوقی ایران. فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، 52(1)، 184-163.
6. حیدری، م. ت.، محمدی، ش.، و رحمانی، م. (1400). پایش نظریه حق به شهر در بازتولید فضای شهر دوستدار سالمند (مطالعه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان). فصلنامه پژوهش­های جغرافیای انسانی، 53(1)، 212-195.
7. دارکش، م.، و استرکی، س. (1399). آسیب­ شناسی طرح‌های شهری از منظر حق به شهر (نمونه موردی: طرح شهری نواب - گسترش مترو در محله بریانک). فصلنامه جامعه­ شناسی فرهنگ و هنر، 2(3)، 25-1.
8. دولتشاه، ص.، سرور، ر.، و توکلان، ع. (1400). تحلیلی بر شاخص‌های زیست‌پذیری با رویکرد حق ‌به ‌شهر (مطالعه موردی: بندر ماهشهر). فصلنامه نگرش­های نو در جغرافیای انسانی، 13(3)، 131-109.
9. رفیعیان، م.، و الوندی‌پور، ن. (1395). مفهوم ‏پردازی اندیشه حق به شهر؛ در جست‌وجوی مدلی مفهومی. مجله جامعه‏ شناسی ایران، 16(2)، 47-25.
10. سنایی، م.، وفادار سورکی، ر.، و عاطفی، ک. (1401). سنجش افتراقات فضایی تحقق حق به مشارکت و اختصاص­ دهی شهر به خود در پرتو اندیشه حق به شهر در شهر هچیرود-شهرستان چالوس. فصلنامه سیاست­گذاری محیط شهری، 2(5)، 60-45.
11. شارع­پور، م.، و اشتیاقی، م. (1399). بررسی مفهوم حق به شهر در سیاست‌گذاری شهری. فصلنامه مطالعات توسعه پایدار شهری و منطقه­ای، 1(2)، 82-65.
12. شریف­پور، ش.، و اللهی، ص. (1400). بررسی جایگاه شهرهای کوچک مرزی در نظام سلسله مراتبی شهری (نمونه موردی شهرستان سردشت). فصلنامه جغرافیا و برنامه ­ریزی شهری چشم‌انداز زاگرس، 13(47)، 70-49.
13. شکری فیروزجاه، پ.، صیدبیگی، ص.، کیانژاد، ز.، و رسولی، س. ح. (1400). تحلیل فضایی شهرهای کوچک شهرستان بابل بر اساس شاخص ­های زیست­ پذیری شهری. فصلنامه جغرافیای اجتماعی شهر، 8(1)، 127-113.
14. شکوه ­فر، ف.، داودپور، ز.، و بیگدلی ­راد، و. (1401). واکاوی چالش تفاوت­ های جنسیتی و حق بر شهر (مطالعه موردی: شهر قزوین). فصلنامه مطالعات برنامه­ ریزی و سکونتگاه ­های انسانی، 17(4)، 977-989.
15. عزیزی، م. م.، زبردست، ا.، و برنافر، م. (1398). سنجش اثرات تبدیل روستا به شهر بر نظام شهری در مقیاس ناحیه: نمونه موردی ناحیه‌های استان گیلان (1335-1395). فصلنامه مدیریت شهری و روستایی، (54)، 26-7
16. کامیارراد، س.، هداوند، م.، و کامیارراد، ص. ع. (1400). حق بر شهر. فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، 22(70)، 282-250.
17. محمدی، م.، و کاظمی، ک. (1399). بازخوانی یک طرح شهری با بهره ­گیری از انگاره حق به شهر-مجتمع تجاری عرش آجودانیه تهران. فصلنامه برنامه ­ریزی توسعه شهری و منطقه­ ای، 5(15)، 117-89.
18. نصیری­ مقدم، م.، آمار، ت.، و رضائی، پ. (1401). بررسی نقش و کارکرد شهرهای کوچک در سهولت خدمات‌رسانی به نواحی روستایی شهرستان رودبار. مطالعات جغرافیایی نواحی ساحلی، 3(2)، 102-89.
19. نوروزی، م.، و زرین ­جویی، س. (1391). تبدیل روستا به شهر و نقش آن در رضایتمندی از کیفیت محیط (مطالعه موردی: شهر حسینیه در استان خوزستان). چهارمین همایش علمی سراسری دانشجویی جغرافیا، تهران.
20. یغفوری، ح.، و کاشفی دوست، د. (1397). ارزیابی و سنجش مؤلفه­ های برآمده از حق به شهر (نمونه موردی: شهر پیرانشهر). فصلنامه پژوهش و برنامه ­ریزی شهری، 9(35)، 68-57.

 

21. Akhundi, A. (2020). Shahrforoshi, neglecting the rule of the city. Shargh Newspaper, Monday, March 16, No. 3963.
22. Brenner, N., Marcuse, P., & Mayer, M. (2012). Cities for people not for profit: critical urban theory and the right to the city. London & New York: Taylor & Francis Group.
23. Brown, A., & Kristiansen, A. (2009). Urban policies and the right to the city: Rights, responsibilities, and citizenship. UN-HABITAT, Policy Paper Series on Management of Social Transformations
24. Carmen, M. (2020). The more-than-human right to the city: A multispecies reevaluation. Journal of Urban Affairs, 44(2), 137-155.
25. Domaradzka, A. (2018). Urban social movements and the right to the city: An introduction to the special issue on urban mobilization. VOLUNTAS: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations, 29, 607–620. 
26. Fawaz, M. (2013). Towards the right to the city ininformal settlements. In Samara et al. (Eds.), Locating right to the city in the global south. NewYork:
27. Harvey, D. (2003). Debates and developments: The right to the city. International Journal of Urban and Regional Research, 27(4). 939-941
28. Harvey, D. (2008). The right to the city. The City Reader, 6(1), 23-40.
29. Harvey, D. (2014). Seventeen contradictions and the end of capitalism. London: Profile books.
30. Isin E. (2000). Introduction: Democracy, citizenshipand the city. In: E. Isin Ed.), Democracy, citizenshipand the global city (pp. 1–21). New York: Routledge.
31. Lefebvre, H. (2002). Critique of everyday life: Foundations for a sociology of the everyday (J. Moore, Trans) (1^st). London: Verso.
32. Lelandais, G. (2013). Citizenship, minorities and thestruggle for a right to the city in Istanbul. Citizenship Studies, 17(6-7), 817-836.
33. Marcuse, P. (2010). Rights in cities and the right to the city? In A. Sugranyes, & C. Mathivet (Eds.), Cities for all(pp. 87-98). Santiago de Chile: Habitat International Coalition.
34. Meriläinen, E., Fougère, M., & Wojciech, P. (2020). Refocusing urban disaster governance on marginalised urban people through right to the city. Environmental Hazards, 19, 187-208.
35. Mitchel, D. (2003). The right to the city: Social justice and the fight for public space. New York: Guilford
36. Purcell, M. (2013). Possible worlds: Henri Lefebvre and the right to the city. Journal of Urban Affairs, 36, 141-154.
37. Tuncer, M. (2017). Urban aging and the right to the city: Experiences of elderly in Kadikoy (Unpublished master's thesis in sociology). Istanbul University.