سنجش معیارهای اکولوژی شهری در بناهای بلندمرتبه مشهد برپایه استاندارد بین‏ المللی HQE

جغرافیا و توسعه فضای شهری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 24 خرداد 1402   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jgusd.2023.42583.0

نویسندگان

فرزانه رزاقیان^{1، 2}؛ محمد رحیم رهنما^{* 3}؛ محمد اجزاء شکوهی⁴

¹عضو هیات علمی گروه توسعه پایدار شهری و منطقه ای جهاددانشگاهی خراسان رضوی

²دانش آموخته دانشگاه فردوسی مشهد

³استاد گروه جغرافیا دانشگاه فردوسی مشهد

⁴دانشیار گروه جغرافیا دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

روند رو به افزایش و تمایل به سرمایه‏گذاری در بخش ساخت بلندمرتبه‏ها در کلانشهر مشهد، منجر به ساخت بلندمرتبه‏هایی شده که فاقد هرگونه ضوابط و معیارهای اکولوژیک می‏باشد. این مقاله با هدف ارتقاء کیفیت ساخت‏و‏ساز و کاهش مصرف منابع و اتلاف انرژی در بخش عظیم بلندمرتبه سازی، سعی دارد با بهره‏گیری از نظریه شهر اکولوژیک و استاندارد بین المللی HQE ، معیارهای طراحی ساختمان‏های بلندمرتبه سبز را از طریق نمونه‏گیری هدفمند در سه بلندمرتبه بنام شهر مشهد مشخص کند و چشم‏انداز تفکر اکولوژیکی را روشن نماید. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و اطلاعات مورد نیاز به دو صورت اسنادی و میدانی جمع‏ آوری شده‏است. لذا 14 هدف خرد در قالب چهار گروه اهداف و دو گروه عمده محیط پیرامونی و درونی ارزیابی و امتیاز کسب شده نهایی نشان دهنده وضعیت اکولوژیک بنا می‏باشد. نتایج نشان می‏ دهد تقریبا در هیچ یک از برج‏ها به طراحی اکولوژیک و اصول آن توجه نشده و مواردی چند نیز که از استاندارد HQE و نظریه شهر اکولوژیک در این برج‏ها اجرا شده، نه به دلیل وجود تفکر اکولوژیک، که به دلیل ایجاد تمایز با سایر بناها و گرانتر ساختن هر مترمربع بنا جهت فروش می‏ باشد و فرضیه تحقیق مبنی بر احتمال عدم وجود تفکر و چشم‏انداز اکولوژیک در ساخت بلندمرتبه‏ های مشهد تایید می‏ گردد. لذا مهمترین پیشنهادات مقاله آشنا ساختن مدیران شهری و برج‏سازان به اهمیت شهر اکولوژیک و معماری سبز، تصویب قوانین و مقررات طراحی اکولوژیک و اعمال ضابطه‏ های تشویقی در برج‏ هایی با رعایت آیین‏ نامه طراحی اکولوژیک، می‏ باشد.

کلیدواژه‌ها

ساختمان؛ بلندمرتبه؛ نظریه؛ شهر؛ اکولوژیک

مراجع