زمینه های اجتماعی-فرهنگی اقبال زنان به الگوهای نو دین‌داری(مطالعه موردی دوره‌ها و کلاس‌های عرفانی، موفقیت و یوگا در شهر تهران)

علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 19 تیر 1402   

نوع مقاله: پژوهشی -مطالعه موردی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/social.2023.82155.1340

نویسندگان

محمدتقی کرمی قهی¹؛ علی خانمحمدی^{* 2}؛ سمیرا نوری³

¹دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی،: تهران، ایران.

²گروه جامعه‌شناسی، دانشکدة علوم‌ اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبائی: تهران، ایران.

³کارشناسی‌ ارشد، مطالعات‌ فرهنگی، دانشگاه علامه‌طباطبائی،تهران: ایران.

چکیده

مقاله کنونی با به کارگیری روش زمینه بنیاد با رویکرد اشتراوسی برای فهم نقشه دین‌داری زنان تهرانی نگاشته شده‌است. مؤلفه های چهارگانه کدگذاری الگوواره‌ای بر مبنای محوری بودن روان‌شناسی مثبت‌گرا و معنویت بودیسم در الگوهای نو دین‌داری مورد بررسی قرارگفت. رفتار مذهبی، هویت اجتماعی، رواداری و تساهل، تیپ‌های روان‌شناختی و طرق و اماکن آرامش‌بخش به عنوان شرایط علی محسوب می‌شوند. وضعیت فرهنگی خانواده‌ها، وضعیت مصرف فرهنگی و فراغت مصاحبه‌شوندگان شرایط زمینه‌ای و مداخله‌گر می‌توان دانست. حضور آنان در دوره و کلاس‌ها به صورت مجازی با آشنایی و تشویق دوستان صمیمی وخانواده را باید یک راهبرد دانست. راهبرد زنان تهرانی در مواجهه با یک مخاطرة پزشکی یا اجتماعی است. پیامدهای مورد انتظار مصاحبه‌شوندگان خودسازی و خودشناسی، افزایش استقامت، صبر و تحمل، موفقیت، آرامش، خداشناسی و مثبت‌اندیشی است. زنان تهرانی مورد بررسی از طریق ساز و کار «بدعت»، به «برساختن» یا «بازاندیشی» خویشتن بالاخص در مواجهه با مخاطراتی چون مواجهه با بیماری دست می‌زنند.

کلیدواژه‌ها

الگوهای نودین‌داری؛ روان‌شناسی مثبت‌گرا؛ بازاندیشی؛ برساختن؛ مخاطره

مراجع